I'll Carry You Home

Chapter 6 (Part One)

Kimmy's Note: Tagumpay! Sinapian nga ako ng kasipagan! YEAY! Magbunyi!! Hahahaha. Anyway, dinededicate ko ito kay Bebe Ok na naimpluwensiyahan na rin at malapit na ring maglabas ng sarili niyang frustrations dito. Hihi. Mag-a-upload na yan! XD Shing shing!

---

MARGARET

Napangiti ako. This, so far, was my best dream. Kumpleto lahat e – si Mommy, si Daddy, si Poy. And speaking of Poy, hehehe! Wala lang. Di ko alam kung kasama sa panaginip ko o talagang narinig ko yung mga sinabi niya kagabi.

*flashback*

“Sige, uwi na ko.” I mean it. Aalis na talaga sana muna ako para matakasan ang presensiya niya kasi ramdam na ramdam ko yung pagtatalo ng mga chambers ng heart ko at naguguluhan na rin ako. Dahil yun sa lalaking to, dahil pinaparamdam niya sa akin ang iba’t ibang emosyon na hindi ko naman dapat maramdaman. Tulad na lang nito ngayon. Naiirita ako dun sa idea na siya at yung Yang… ito na ba yun? Ito na ba yung selos na sinasabi nila? Hindi tama e. Hindi tama na nararamdaman ko ‘tong nakakasurang pakiramdam na to dun sa Yang na yun kung sino man yun. Nakakainis na nakakabagot, parang ayaw ko siyang makita. T______T

“Oy teka lang.” Nagulat na lang ako sa mga sumunod na pangyayari. Ang alam ko na lang, hinarangan na ako ni Poy at hawak niya na yung kaliwang kamay ko. Para akong naelectrify dun sa hawak niya pero hinigpitan niya yung kamay niya sa wrist ko na nagpababa ng tingin ko roon. It felt so right but all of me was asking what was happening… habang tumutugtog sa background... All of me, loves all of you. Loves your curves and all your edges. All your perfect imperfections…

 

Hanggang sa nakaramdam ata siya kaya bumitaw siya. He put his hands in his jeans’ pockets. My eyes flew on his and we locked gaze for some seconds. Hindi, hindi ko kayang tagalan ‘to. Iwas, Maj, iwas. -.- After that, I ended up sleeping again on the sofa. Sinabi niya kasing bawal akong umalis.

*end of flashback*

Waaaaaaa!! TOTOO NGA!! Nangyari nga lahat! Mehehe! Saya much! \(^____^)/ This is it! Mamahalin rin ako ni PoyMyLoves! HAHAHA. Ang OA at siopao ko masiyado. Maaga pa para dun e.

*DING DONG!!*

Nahinto yung paghahallucinate ko. I slowly opened my eyes, still half asleep. I glanced at the wall clock – 5 minutes before 7. Medyo tinanghali yata ako ngayon. Pero ayos lang. Mas tanghali naman magising si Poy kesa sakin.

Pupungas-pungas akong tumayo mula sa sofa, and headed for the door. Sino naman ang puwedeng maging bisita nun ng ganito kaaga? Mama niya? Papa niya? Kapatid niya? Yup, I knew about his older brother, Kuya Philip. =))))

“Hi! Good morning!” Ginulat ako ng masiglang boses ng isang babae nang mabuksan ko na ang pinto. Hindi ko siya kilala at hindi ko pa siya nakitang kasama ni Poy. Kasing-tangkad ko lang siya at siguro ay kasing-katawan, but she seemed younger than me. Maganda siya. Maputi. Aside from that, she was smiling awkwardly at me now like I was some sort of her bestfriend. Automatic na napangiti na rin lang ako kahit medyo pilit.

Bago ko pa siya naharangan e nakapasok na siya sa bahay. Sinundan ko siya ng tingin. Luminga-linga siya. “Wow! Ang linis ng bahay ni Insan ah? This is so not like him!” Ano raw? Insan? Ahh! So pinsan siya ni Poy! Paulit ulit, Maj? =______=