İsteyen okusun isteyen okumasın yazmak istedim
9. Sınıfa başladım. Yeni yeni alışıyordum okula. Sınavlar karma yapılıyordu. 9. Sınıflar, 10.sınıflar, 11-12... Nasıl denk gelirse öyle yerleştiriyorlardı. Sınav günü geldiğinde sınav olacağım sınıfa girdim. En ön köşe sıraya oturdum. Miyoptum ve gözlük kullanmıyordum. Derece bayağı büyüktü. Sınıfın kapısından o girdi. Koyu yeşil örgü ceketi vardı üzerinde. Elinde açık mavi defter vardı. Arka sıraya baktı. Arkadaşı vardı. Gülerek oraya doğru gitti. Gözlüğüm olmadığı için tam göremedim yüzünü. Dikkatimi çekti sadece. Direk aşık oldum demedim. Sınav bitti. O günden sonra bir daha okulda görmedim onu. Teneffüse çıkmam asla çünkü. Sonra 2. Döneme girdik. Onu okul bahçesinde gördüm. Aşık olduğumu anladım. Ismini sınıfını her şeyini buldum. Stalkladım. Onun gölgesi gibiydim. Zil çalınca direk pencereye koşuyordum onu görmek için. İçeri girincede hemen kapıya gidip göz göze gelmemizi sağlıyordum. Hoşgeldin güle güle tabelası gibi her okula girip çıktığında karşısına çıkıyordum. Ama anlasın da istemiyordum. Fake hesaplar açtım. Konuştuk. Ona olan aşkımı anlattım. Kim olduğumu sordu sürekli. Onun fotoğraflarından kolaj yaptım. Resmini çizdim. Ona gönderdim. Artık kim olduğumu merak ettiğini ve merak ettikçe sinirlendiğini söyledi. Ya o an kim olduğumu söyler ve onla konuşmak için bir şansım olacaktı. Ya da söylemeyip o şansısa kaybedecektim. Ve ben ona kim olduğumu söylemedim. Başlamadan bitti. O zaman anladım. Söylemememin sebebi 3 sene aynı okulda okuyacak olmamızdı. Biliyorum biz imkansızdık. Reddedince beni; bir daha onla karşılaşmamak için koca okulu zindan ederdim kendime. En son olanlar bu😌.
Anlatmamı isterseniz yazın.
***O benim en güzel imkansızımdı***
