Bir takım sesler duyduk.
Daha sonra gelen sesler kız seslerine benziyor du.
Bir kız grubu olduğu belliydi
Kapıyı defalarca çaldılar
Sanki hepsi birden girecekmiş gibi gelmişlerdi. Sonra aralarında bir konuşma sesleri duydum.Kızlardan biri :Off! kapı neden kitli. Okulun 2.dönemin ilk gününden tuvaletler neden kitli olur ki? altımıza mı yapalım.
Gruptan bir diğer kız : tamam kanka gidip müdüre söyleyelim açtıralım ne sorun ettin dayan biraz.
Kızlardan bir diğeri : Oppama reziI olmak istemiyorum makyajımı tazelemem lazım.
2 dakika sonra söylene söylene kapının önünden uzaklaşmışlardı. Bende kendi kendime.
Ben : Oppasına rezil olmak istemiyormuş da okulun ilk gününden tuvaletler mi kitli olurmuşta ne çene var bunlar da ya süslü cadılar.
Beni kendi kendime Konuşurken gören jungkook bir anda gülme krizine girmişti. Koluna vurarak
Ben : Ne gülüyorsun çok mu komik sanki.
Jungkook: Evet kızınca çok tatlı oluyorsun.
Jungkook'un bana söylediklerinden sonra kızarmıştım oda utançtan kızarmıştı bir saniyeliğine sessizlik oluşmuştu. Burdan kurtulma planları yapıyordum çünkü kapıdan çıkarsak bizi görüp yakalayacaklar dı jungkook bana birden dönerek.
Jungkook: Ji-Yeon!!!
Ben : Efendim Jungkook ne oldu?
Jungkook: Şimdi burdan nasıl çıkıcaz?
Ben : Bende onu düşünüyorum
Jungkook: Burda bir cam var buradan
çıkamazmıyız ki?Ben : Bilemiyorum ki?
Ben cama doğru yöneldiğimde camı açmaya çalışıyordum sanırım biraz sıkışmıştı daha fazla uğraşmaya başladım bu sefer de jungkook uğraşmaya başladı uzun bir uğraş sonrası camı açabilmiştik
Jungkook: Önce sen atla sonra ben atlayım tamam mı?
Bir anda eteğim olduğunu unutuyordum jungkook'a utanç gözleri ile bakarak.
Ben : Jungkook önce sen atlasan.
Jungkook: Neden ne oldu ki korkuyor musun yoksa söz hemen aşağı bırakmıcam.
Ben : Hayır korkmaktan değil başka bir sorunumuz var.
Eteğimi göstererek. Jungkook da gözlerini eteğime çevirmişti.
Jungkook: Anladım. O zaman önce ben atlayım dicem ama senin boyun kısa nasıl çıkıcaksın ki yukarı bir de bu sorunumuz var en iyisi önce sen atla tam tersi de olsa ne olacağını biliyoruz hem ben sapık mıyım da orana bakıyım.
Ben : Nerden biliyim sapık olmadığını
önce sen atla dedimJungkook: Tamam sen bilirsin.
Jungkook önden atlamıştı boyumun kısa olmasından dolayı lanet okuyarak zorda olsa cama çıkmıştım. Jungkook'a bağırarak
Ben : Jungkook bak şimdi atlıcam beni tutabilir misin?
Jungkook: Tamam tutucam. Sen atla.
Ben : Ben atlarken lütfen başka bir yöne bakar mısın
Jungkook: Saçmalama nasıl tutucam seni.
Ben : O zaman atlamıyorum
Jungkook söylenerek.
Jungkook: Lanet olsun. Tamam hadi atla artık dikkat et.
Ben : Tamam. Geliyorum...
Jungkook: (içinden) Kesin bir yerime bir şey olacak
Korkarak da olsa atlamıştım Lanet olsun ki Jungkook'un üstüne düşmüştüm ikimizde yerle buluştuk.
Jungkook: (Bağırarak) Yavaş .
Ben : Özür dilerim iyi misin.
Jungkook: Sanırım üstüme bir Kaya düştü.
Ben : Abartma ben o kadar kilolu değilim
Jungkook: Tabi olan bana oldu yumuşacık yastık gibi üstüme düştün.
Ben biraz gülerek Jungkook'a elimi uzattım yerden kalkması için. Yerden kalkması ile hemen okuldan kaçmaya çalıştık ders zili çalmıştı bile okulun çıkışına doğru koşmaya başlamıştık kapıda ki özel güvenlik bizi el ele görünce .
Güvenlik: Nereye bakalım böyle çifte kumrular hemde el ele okuldan çıkmak için izin kağıdınız var mı?
Jungkook : Aaa! Şey efendim malesef yok.
Güvenlik: O zaman üzgünüm kapıyı açamam hemen sınıfınıza hem ders çoktan başladı bile
Tam o sırada okula bir araba girecekti sanırım bir öğretmen di güvenlik onun için kapıyı açarken bizde bunu firsat bilip kapıdan çıkıp koşmaya başladık Güvenlik arkamızdan.
Güvenlik: Hey hemen buraya gelin. Sizi gidi küçük pislikler.
Biz nasıl koştuğumuzu bilmiyorduk en sonunda nefes almak için durmuştuk nefes nefese .
Ben : Şimdi ne yapacağız jungkook.
Jungkook: Bilmiyorum!
Ben : Kesin başımız belada o kapıda ki güvenlik hemen müdüre Yetiştirmiştir ve şimdi ailelerimizi de ararlar kesin
Jungkook: Benim ailem burda değil.
Benim 6 tane abim varBen : Nasıl anlamadım!
Jungkook'un birden bire yüzü düşmüştü. Ne olduğunu anlamamıştım 6 tane abim var demişti.
Ben : Jungkook neden birden bire yüzün düştü bana anlatmak ister misin?
Jungkook: Benim bir hayalim var. Büyük bir kpop idolü olmak istiyorum.
Fakat buna ailemin gücü yetmediği için biraz zor olmuştu ben daha fazla üzülmeyeyim diye ailem benim için sırf sabah akşam çalıştılar ben hayallerimi gerçekleştirebiliyim diye daha sonra bu okula yolladılar fakat okul çok uzak olduğu için ailemden ayrılmak zorunda kaldım en sonunda 6 mükemmel insan ile tanıştım şimdi onlarla birlikte yaşıyorum.Jungkook'a şaşkın gözlerle bakarak
Ben : Ben de Büyük bir kpop idolü olmak istiyorum.
Jungkook'la bir birimize bakarak güldük.
Ben : Umarım hayallerin gerçek olur sesin nasıl güzel mi?
Jungkook: Dinlemek ister misin? Daha sonra da ben seni dinlerim
Ben : Tabi ki neden olmasın.
Jungkook biraz utansa da küçük bir şarkı söylemişti sesi gerçekten de çok güzel di onu dinlerken kendim den geçmiştim.
Jungkook: Sıra sende.
Jungkook'un dediklerini duymamıştım
Jungkook: Ji-Yeon hey sıra sende dedim
Ben : Hı.. tamam
Bende çok utanmıştım sevdiğim bir gruptan küçük bir şarkı söylemiştim o sırada sokakta olduğumuz için bir kaç insan başımıza toplanmıştı olaylar ne ara buraya gelmişti daha az önce okuldan kaçmıştık biz gerçekten de normal bir arkadaş değildik. Yaşadıklarımız bile hiç normal değil di.
BÖLÜM SONU...
Dayanamadım ve yb'yi attım
Hadi iyi okumalar
Lütfen😫🙏🙏💓
Oy verip yorum yapmayı
Unutmayın!!!
Sizi Seviyorum 💜💜💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVDİĞİM ADAM BİR KATİL!
FanfictionSana olan hislerim her geçen gün biraz daha bitiyor...