SEVDİĞİM ADAM BİR KATİL!

2.bölüm

Seslerin nerden geldiğine bakmak için odamdaki cama yönelmemle dışarıda bir kaç kişinin kavga etmesini görmüştüm hem olayı anlamaya hem de hava da uçan tekmeleri gördüm gruptan bir çocuk beni camdan fark etti bana doğru bakarak

Çocuk :  Hey! Sen neye bakıyorsun hemen içeri gir.

Korkudan ne yaptığımı bilmiyordum korku ile odamın camını kapattım ve gizli gizli izlemeye başladım anladığım kadarı ile 4 kişi 1 kişiye saldırıyordu
Karşı gruptan birinin cebinden bıçak çıkardığını gördüm direk diğer çocuğun üzerine yürümeye başladı sanırım bıçaklayacaktı hemen o telaş ile odamdan aşağı inip elimde bir Beyzbol sopası alarak evden fırladım.
Diğer grubun üzerine giderek;

-Hey! Siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz
4 kişi 1 kişiye karşı mı? gelin de benimle de kavga edin bakalım

Gruptan biri gülerek;

Gülen çocuk : oooo! Bizimkinin sevgilisi de geldi gel bakalım senin de cezanı keselim

Elimde ki beyzbol sopası ile karşı gruptan gülen çocuğun sırtına indirdim
Korku ile hemen geri çekildim bana dönerek

Gülen çocuk : Sen ne yaptığını sanıyorsun seni küçük sürtük şimdi ben sana gösteririm gününü.

O sırada tek başına olan çocuk yerden doğrularak cebinden bir bıçak çıkarttı ve bana gülen çocuğun bacağına sapladı diğer grupta ki çocuklar ne olduğunu anlamaya çalışırken ben de
korkulu gözlerle bıçaklanan çocuğa bakıyordum birden beni tutan bir el ile koşmaya başladık karşı gruptaki çocuklar bıçaklanan arkadaşları ile ilgilenirken biz de kaçmaya başladık nereye gittiğimizi bilmiyordum evimden çok uzaklaştığım kesindi.
Daha sonra çocuğa bakarak.

-Dur artık benim koşacak halim yok.

Çocuk: Sadece iki adım daha peşimizde olabilirler

-Tamam

En sonunda durmuştuk soluk soluğa kalmıştık hemen ona kim olduğunu sordum bana ;

Çocuk : Benim adım Jungkook

-Bende Ji-Yeon

Jungkook :  Memnun oldum beni kurtardığın için teşekkür ederim

- Rica ederim ama bir şey sormak istiyorum o çocuklar da kimdi

Jungkook: Onlar benim okuldan düşmanlarım

-Senden ne istiyorlar

Neden böyle bir soru sorduğumu bilmiyordum

Jungkook: dedim ya okuldan düşmanlarım okulda kavga etmiştik onlar da bana okulda senin gelip cezanı kesicez falan deyince bende gelin dedim

-Ama neden gecenin bu saatinde

Jungkook: Onlar serseri çocuğu bende dışarı çıkmıştım hava almak için o sıra kavga çıktı

-ahh!!! Dudağın kanıyor sen iyi misin

Jungkook: İyiyim

Jungkook'a yaklaşarak...

-Dudağına bakmama izin verir misin?

Jungkook: Gerek yok ben hallederim

Duvarda sıkıştırarak.

Jungkook:  Hey sen ne yapıyorsun

-Bir şey yapmıcam sadece dudağına bakıcam.

Sesiz kalarak dudağına baktım ve cebimden bir peçete çıkartarak kanı temizlemeye başladım Jungkook'un bana baktığını gördüm

-Neden öyle bakıyorsun

Jungkook: Çok güzel gözlerin var

Utançla güldüm.

- teşekkür ederim

Jungkook üstüme doğru gelmeye başladı bende geri adımlar atarken kendimi yerde buldum. Bu sefer de o gülmeye başladı bende ona çelme attım.
Artık oda yerdeydi ikimizde gülme krizine girdik önce yerden ben kalktım daha sonra elimi uzatarak onu yerden tam kaldırırken beni kendine çekti ve üstüne düştüm.
Tekrar dan yer ile buluştuk ben sadece gözlerine bakmakla yetindim. Şoktan hemen çıkıp yerden kalktım.
Oda kalktı

Jungkook: (gülerek)  İyi misin?

-İyiyim. Benim hemen eve gitmem gerek. Özür dilerim her şey için teşekkürler hoşçakal

Jungkook :  Asıl ben teşekkür ederim Sen olmasaydın ben şimdi hayatta değildim belki de. Neyse tamam sen geç kalmadan eve git bu arada tekrar memnun oldum. Bana numaranı verir misin?

Bir an şaşkınlık ile Jungkook'a baktım

-Neden numaramı istiyorsun?

Jungkook: Yardıma falan ihtiyacın olursa beni ararsın hemen gelirim sana olan borucumu en azından böyle ödeyebilrim lütfen

-Böyle bir şey imkansız. Özür dilerim

Jungkook: Vermezsen her gün sabah kapında sabahalarım her gün okula seni ben bırakırım başına bela olurum peşini bırakmam

-Ne demek bu şimdi sen kendini ne sanıyorsun ki benden numaramı istiyorsun. Seni gidi ukala.

Tam o sinirle çıkmış evime doğru giderken bir ses

Jungkook: Tamam sen bilirsin. Sabah saat 07.30 da kapındayım

-Ne??? Sen çok fazla oldun defol burdan...

Hemen ordan hızlıca uzaklaştım...
Evime girip yatağıma yattım sanki bütün olanlar bir rüya gibiydi.
Sabah gerçekten de gelirmiydi tanımadığım bir kişi ve sabah kapımda olucaktı. Kafayı yemek üzereydim.
Bunlar neye işaretti...
Hemen uyumaya çalıştım
Gözlerim kapanması ile uykuya dalmam bir olmuştu...
                      
                       Bölüm sonu...

"İnşallah okurken sıkılmıyorsunuzdur"
Devamı gelicek
Okuyun ve lütfen 😫🙏🙏💓
OYLAYIN....
TEŞEKKÜRLER.