ELEMENTLERİN KORUYUCULARI Elementlerin Buluşması

KATE

"Hayır bayan Gabriele o kocaman perdeleri yakıp yangını ben çıkartmadım!!!" Merhaba ben Kate Watson. Genelde sorunlardan sorumlu tutulurum. Öncelikle bayan Loli Gabriele West Wild yatılı ortaokulununun -benim deyişimle tımarhanenin- hademesi. Kendisi West Wild tımarhanesinde çalışmaktan her halde biraz kafayı üşütmüş. Eh ona da suç atamam ben de arada bir aklımı kaçırıyorum. Buraya nasıl mı düştüm? O da biraz hüzünlü bir hikaye. Annem de babam da evimizde çıkan bir yangında ben sekiz yaşımdayken öldü. Ben de herkesin merak sorusu oldum çünkü o yangından tek bir yara izi almadan kurtulmuştum. Tabi herşey sonradan benim için netleşti. Benim dört yıl önceki o yangında ölmememin nedeni yinede herkesin aklındaki bir soru işareti olarak kalmaya devam etti. O yangının çıkma nedeni gaz sızıntısıydı ama yinede bazen kendimi acaba o yangını ben mi çıkarttım diye düşünürken buluyorum.
Eh dediğim gibi aslında bayan Gabriele'e yalan söyledim. Yangını çıkaran kişi bendim. Nasıl diye sorarsanız nasıl olduğuyla alakalı tahmin yürüyebilirim. Aslında okulda yatakhanelere en yakın arkadaşım Lisa ile gidiyordum. Beni bu okulda en iyi anlayan kişi o. Sadece bazen onun da benim gibi bana her şeyi söylemediği hissine kapılıyorum ama ne de olsa benim de ona söylemediklerim var. Yinede o benim bu dünyada gördüğüm en anlayışlı insan. Onun anne ve babası o sekiz yaşındayken bir tekne kazasında ölmüş. Benimle aynı zamanda bu tımarhaneye geldi. Neyse Lisa ile beraber konuşarak gidiyorduk ki okulun zorba kızı Karen beni bir köşeye sıkıştırdı çünkü geçen gün derste onu kafasına kalem fırlatmıştım. "Şimdi canım, öncelikle şunu kabul et ben senden çok daha güçlüyüm." Dedi. Tabi ben bunun altında kalamazdım: "Biliyorum Karen ama sen benden ancak başarısızlık konusunda daha başarılı olursun." Bu sözlerin aklıma nasıl geldiğinde ilgili hiçbir fikrim yoktu ama sonra bir anda Karen kafama bir kalem fırlattı. Çok sinirlenmiştim ve sırtım kocaman tül perdelere dayalıydı nasıl olduğunu bilmiyorum ama bir anda çok sinirlenip gözümün karardığını hatırlıyorum. Gözümü açtığımda perde alev almıştı ve etrafında daire biçiminde sarıyordu. Nasıl olduğunu ben bile anlayamadan yangın çıkartmıştım. Karen bir anda bağırmaya başladı: "KATE PERDEYİ YAKTI HERKES CANINI SEVİYORSA KAÇSIN!!!" "Hayır ben yakmadım isteyerek olmadı!" Diye bir şeyler gevelemeye başladım ama yangın çıktığından beri kolum feci derecede yanıyordu. Asıl sorun ise kolumu yakan şeyin ateş olmamasıydı. Yani tam anlamıyla ateş değildi. Kolumdaki dövmeydi. Bu dövme ateş sembolüydü ve kıvrımlı uçlarıyla sanki dans edermiş gibi kızıl bir rengi vardı. Dövmeme bakınca kıpkırmızı parıldadığını gördüm ve sonra söndü. Buna dövme dediğime bakmayın doğuştan gibi bir şey yani kendimi bildim bileli var. O sırada Lisayı gördüm korku içinde bana bakıyordu o anda onun dövmemi görüp görmediğimden endişelendim ama o daha çok çevremdeki alevlere bakıyordu. Bir anda kendine geldi. " Git çabuk bayan Gabriele seni yakalamasın." Onu o şekilde bırakmak istemdim. " Sen burda tek başına ne yapacaksın?" "Yangını söndürücem akıllı kız hadi git!" Daha ona nasıl diye sormadan beni dışarı itekledi. Maalesef beni kapıda bayan Gabriele bekliyordu.