It's 6:00 in the evening.
Tahimik lang ako na nakaupo sa passenger's seat ng koste ni Mama. Tinatanaw ang bawat lugar na madadaanin namin. Mamimiss ko 'to lalo na ung lalaking lagi kong kasama na pumupunta sa lugar na 'to. Pati ung mga alaala na nabuo dito kasama sya😣
"Anak, sigurado ka ba sa decision mo ayaw mo talagang pumunta sa Amerika? Anak..doon madudugtungan pa nila ang buhay mo. Kaya pa nila pagan---"- Mama
"Ma..wala na. Limitado na ang buhay ko. At sa loob ng tatlo, dalawa o baka nga isang linggo na lang ang taning ng buhay ko 'di ba? Yan ang sabi ng doktor. Wala ng pag asa at ayoko na rin po na umasa 'Ma"
"Anak naniniwala ako na may pag asa pa. Madami ka pang pangarap 'di ba? Kaya please.. wag ka naman mawala ng pag asa" Muli akong niyakap ni Mama.
Nadiagnose ako na may sakit na cancer sa dugo. At kumalat na ito. Malala na at nasa stage 4 na. At ang daya nga eh,dahil saka ko lang nalaman kung kailan ay malapit na akong mabura sa mundong 'to
"Mama, hinanda ko na po ang sarili ko para dito" at gayon na lang ang mahigpit na yakap ang ibinigay sa akin ni mama. Habang naririnig ko ang pag hikbi at ramdam ko ang pag tulo ng kanyang mga luha mula sa aking balikat.
Bumalik na ako sa ospital na naging tahanan ko sa loob ng dalawang buwan na mag kalayo kami ni Gab. At ang alam lang nya noon ay kasama ko sila papa sa isang bakasyon. 'Di nya alam na nandito ako sa loob ng ospital na nilalabanan ang sakit na dumadaloy sa aking buong katawan. Pumasok na ulit ako sa puting kwarto at humuga sa puting kama na nakatabi sa mga apparatus na muling isasalpak sa iba't ibang parte ng katawan ko. Pumikit na akong muli.
•Gab•
Hindi ko alam ang dahilan ng iyong pag bitaw. Hindi mo man lang nagawang ipaliwag sa akin ang lahat. Yung sinasabi mong may mahak kang iba! Imposible nmn Cailey! Apat na taon?! Nag sawa ka ba, kaya ba bumitaw?!Kingina!! Para akong mamamatay Cai!! Sobrang sakit! 'Di ko kayang mawala ka sakin!!
"Gab?! Lumabas ka na dyan. Tama na yang pag inom mo ng alak. Isang linggo ka ng ganyan! May nang yayari ba sa buhay mo diba ala?!! Alam mo kung masaya syang iniwan ka, pwes mag simula ka ulit. Maging masaya ka. Wag kang mag mukmok jan. Ipakita mo sa kanya na mali." - Vina
Dire-diretsong pumasok si Vina sa kwarto ko. Kababata ko. Dumating sya tatlong linggo matapos makipag hiwalay ni Cailey sa akin. Umuwi siya dahil nabalitaan nya daw ang nang yari between me and Cai. Pero kahit nandito sya wala pa ring nag babago. Pinipigalan nya lang ako sa maga gusto kong gawin lalo na ang pag iinom. Pero hindi sya ang kailangan ko it's Cai... I want her! I love her! I need her! I can't live without her! Gustong gusto ko nang bumalik sya sakin. Sya lang ang gusto ko! Mahal na mahal ko sya! Sya lang ang kailangan ko! Kahit gaano kasakit ang iniwan nyang bakas sa puso ko, SYA PA RIN! Mahal ko pa rin sya!!
Kinuha ni Vina ang hawak kong baso na may laman na alak. "Sabi nang itigil mo na 'to!! She already left you! She don't deserve your love! At hinding hindi ka na nya babalikan!" Sigaw ni Vina sa akin. **PAAAKK!!**
Hindi ko napigilan ang sarili ko nang mag sink in sa akin ang mga sinabi nya. At bakas rin sa mukha nya ang pag kagulat dahil sa nagawa ko sa kanya, hinding hindi ko sya pinag bubuhatan ng kamay dahil isa sya sa pinakamatalik kong kaibigan na tinuring ko kapatid. Napahawak na lang sya sa kanyang pisngi ng mapag buhatan ko sya ng kamay.
"Wala kang karapatan na sabihin sakin yan, dahil hindi mo alam kung gaano namin kamahal ang isa't isa. Hindi totoo yan! Babalikan nya ako! Dahil mahal nya ako!" Iyan na lang nasabi ko sa kanya. "Oo alam kong wala akong karapatan na sabihin sa yun pero andito lang nmn ako bilang kaibigan mo! Nag mamalasakit lang nmn ako! Dahil alam kong kailangan mo ng masasandalan ngayon. Nandito ako para damayan ka! Wala nga pala akong karapatan... Dahil sino nga ba ako 'di ba??? Wala! Wala lang ako sayo!" Pag katapos nyang sabihin iyon ang tumakbo na sya palabas ng kwarto ko.
I really don't know what to do?! Hindi ko alam kung paano at saan ako mag sisimula. Hindi ko alam kung tatanggapin ko ba na wala na sya sa buhay ko o hihintayin ko pa din syang bumalik sa akin. Nahiga ako sa kama ko. At nag simula nang pumatak ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sana po magustuhan nyo ung story ko😊
Thank you po sa mga nag basa😊
PLEASE VOTE • COMMENT • SHARE😘💘
