Only Best Friends?

Κεφαλαιο 27ο

Shannon's POV

Μολις φτασαμε σπιτι μου, ετρεξε στο δωματιο μου κανοντας με να αναρωτηθω. Εκλεισα την πορτα του σπιτιου κλειδονοντας την και ανεβηκα στον πανω οροφο μπαινοντας στο δωματιο μου.

"Για αυτο ψαχνεις;" ρωτησα σηκωνοντας το πορτοφολι της για να το δει. Κουνησε το κεφαλι της πριν με πλησιασει και το παρει απο τα χερια μου.

Οταν το ανοιξε το βλεμμα της εκαψε το δικο μου με ενα επιθετικο υφος πριν βγαλει ενα εικοσαρικο.

"Cammie κοιταξε το λιγο. Ενα χαρτι ειναι.... Δεν το χρειαζομαι" της ειπα κανοντας την να ξεφυσηξει και να το αφησει πανω στο γραφειο μου.

"Και για μενα ειναι απλο χαρτι. Δεν εχει σημασια αυτο Shannon" γκρινιαξε και εκατσε πανω μου.

"Μα... Σου εξηγησα..." μιλησα κοιτωντας την στα ματια.

"Δεν με νοιαζουν τα χρηματα Shannon..." μουρμουρισε βαζοντας τα χερια της στον λαιμο μου. Προσεξα πως και οι δυο μας ειχαμε λυγισει κοντα στην αλλη οταν εβαλα τα χερια μου στην μεση της. Την κοιταξα πριν μου χαμογελασει και ακουμπησει τα απαλα της χειλια στα δικα μου, αμεσως κανοντας με να κλεισω τα ματια μου.

Οι ανασα μου βαρυνε στον αργο ρυθμο του φιλιου. Το ενα της χερι ακουμπησε το μαξιλαρι απο κατω μου μολις τραβηχτηκα πιο πισω στο κρεβατι και ξαπλωσα.

Το χερι της κατεβηκε στην κοιλια μου, χαιδευοντας με, με το δαχτυλο της με κυκλικες κινησεις... Η μεση μου ανασηκωθηκε και ακουμπησε την λεκανη της καθως αυτη η μονη κινηση με εκανε να τρεμω και χαμογελασε δαγκωνοντας το κατω χειλος μου.

Και ξανα.... Το χερι της κατεβηκε προς τα κατω, ξεκουμπωνοντας το παντελονι μου και χαιδευοντας με απαλα στην κοιλια μου. Τα ματια της με εκαιγαν... Το χερι της μπηκε κατω απο το εσωρουχο μου κανοντας με να παγωσω και με ακουμπησε με την καταλληλη δυναμη για να με κανει να λυγισω το κεφαλι μου προς τα πισω αφηνοντας μια ανασα.

"Shannon... Θεε μου." μουρμουρισε και ανοιξα τα ματια μου για να την κοιταξω. Τα χερια της επιασαν γρηγορα το παντελονι μου αφου εσπρωξα τα παπουτσια μου, και μου το αφαιρεσε οσο εγω εβγαζα την μπλουζα μου, μενοντας με τα εσωρουχα πριν γινει το ιδιο και με αυτην.

Την εριξα στο στρωμα ανεβαινοντας απο πανω της και χαμογελασε πριν λυγισω και την φιλησω εντονα κανοντας την να αναστεναξει ελαφρα στο φιλι..

"Το εχεις κανει πολλες φορες αυτο..." ειπε γυρνωντας με ξανα απο κατω της.. "Σειρα μου" μουρμουρισε πανω στα χειλια μου κανοντας με να ξεροκαταπιω.

Το χερι της με ακουμπησε ξανα πριν χαμηλωσει και αλλο το αγγιγμα της προς την εισοδο μου.

"Δεν-"

"Οχι....." μουρμουρισα και με κοιταξε σοκαρισμενη πριν κουνησει το κεφαλι της και με φιλησει απαλα. Η ανασα μου κοπηκε μολις εισχωρησε ενα δαχτυλο μεσα μου και χαμογελασε πανω στα χειλια μου μενοντας ακινητη.

Η αισθηση θα ηθελα να νομιζω πως ηταν ασχημη. Σε καμια περιπτωση δεν ηταν αυτο που ελεγαν τοσα χρονια ολες οι φιλες μου. Δεν ποναει καθολου. Το μονο τσιμπημα που ενιωσα ηταν το τσιμπημα οταν συνεχισε μεσα μου.

"Ποναει;" ρωτησε και κουνησα αρνητικα το κεφαλι μου κοιτωντας την στα ματια.. Χαμογελασε και με φιλησε πεταχτα πριν βγει απο μεσα μου και αφαιρεσει το εσωρουχο μου. "Ωραια" μουρμουρισε και επεσε πανω μου βγαζοντας το σουτιεν μου.

Φιλησε την μυτη μου πριν χαμογελασει ξανα και ενωσει τα χειλια μας κανοντας με να καταλαβω πως δεν θα με αφησει ξανα..

Ηταν ωραιο συναισθημα...

"Θα σε κανω να νιωσεις τοσο ωραια" ψιθυρισε στο αφτι μου και ξεροκαταπια πιεζοντας τα ακροδαχτυλα μου στο δερμα της πλατης της.

-_-

Ηθελα να πιστεψω πως δεν θα εφευγε μακρια μου. Το βλεμμα της εδειχνε αλλο μολις ειπα το ονομα της, ετοιμη να αποκαλυψω κατι που με κρατουσε πισω τοσο καιρο.

Ομως θυμηθηκα οτι αυτο το βλεμμα ειχε οταν με αφησε και ετσι παγωσα στην θεση μου πριν κλεισω το στομα μου και ξεροκαταπιω.

Και απλα αφησα τα λογια να πεσουν στο εδαφος και να θαυτουν κατω απο τα ποδια μου.

Χαμογελασε απαλα λες και ειδε, λες και καταλαβε τι εγινε μεσα μου. Λες και χαμογελασε απο ευχαριστηση που εγινε...

Δεν θα κανω το ιδιο λαθος... Δεν θα μιλησω... Απλα θα αφησω να μιλησει εκεινη οταν το θελησει..

"Γιατι μουτρωσες ξαφνικα;" ρωτησε μολις σταματησα να παιζω με την αμμο της θαλασσας αναμεσα απο τα ποδια μου.

"Τιποτα το σημαντικο..." χαμογελασα ελαφρα και με κοιταξε σηκωνοντας το φρυδι της.

"Δεν ειναι για ο,τι εγινε το βραδυ ετσι;" ρωτησε και την κοιταξα σοκαρισμενη.

"Οχι... Οχι... Ουτε καν..." μιλησα κοιτωντας την θαλασσα πριν την κοιταξω ξανα. "Ειμαι ενταξει. Αληθεια" μιλησα και χαμογελασε πριν με φιλησει απαλα στα χειλια.