Only Best Friends?

Κεφαλαιο 29ο

Shannon's POV

4 Χρονια Αργοτερα...

Η ευτυχια δεν ειναι το να περνας καλα. Ειναι να βλεπεις τα εργα σου και να θαυμαζεις αυτα που εχεις κανει γιατι ξερεις οτι οσα αφησεις πισω σου, θα αξιζουν κατι γιατι θα περασουν γενιες και γενιες απο αυτα.

Οταν η Cammie προσπαθησε να μεινει εγγυος, το καταφερε, δινοντας μου την ευτυχια και να μπορεσω να χαμογελασω μεχρι τα αφτια οταν ημουν στο γραφειο.

Θα μπορουσα ανετα να τα παρατησω ολα και να παω σπιτι να την αγκαλιασω σφιχτα. Και αυτο εκανα αν και ημουν στο Ντιτροιτ για επαγγελματικη εμφανιση. Ειχα αναλαβει καθε εταιρια του πατερα μου σαν δικαιουχος.

Η ημερα αυτη ηταν η πιο ευτυχισμενη που ειχα ζησει. Μολις το ασανσερ ανοιξε και ειδα τον χωρο του σπιτιου μας, προσπαθησα να μην ξεφυγω και να παραφερθω. Κοιταξα τριγυρω περπατωντας μεχρι την τζαμαρια οπου ηταν ο καναπες με εκεινη να ξαπλωνει πανω του και απλωσα το χερι μου πιανοντας το βιβλιο που διαβαζε κανοντας την να με κοιταξει.

"Shannon" χαμογελασε και με αγκαλιασε δυνατα πριν κανω το ιδιο. Επεσα προσεκτικα πανω της και την εσφιξα με ολη μου την δυναμη πριν την ακουσω να γελαει πνιχτα. "Πες μου οτι δεν πεταξες απο το Ντιτροιτ μονο και μονο για να με αγκαλιασεις..."

"Πες μου οτι δεν μου εκανες πλακα" μουρμουρισα χαιδευοντας την κοιλια της. Επιασε ενα κουτακι και εβγαλε το αντικειμενο με τις δυο γραμμες να αναγραφονται πανω του και την κοιταξα ερωτηματικα καθως δεν ηξερα τι συμβολιζουν αυτες οι γραμμες.

"Θετικο" ψιθυρισε χαμογελωντας και κοιταξα ξανα το αψυχο αντικειμενο πριν το αφησω στο τραπεζι και την φιλησω απαλα.

Χαμογελασε στο φιλι πριν την κοιταξω με τα χερια μου στο προσωπο της να την χαιδευουν προσεκτικα.

"Σε ευχαριστω" ειπα μολις την αγκαλιασα με το κεφαλι μου στο θωρακα της. Ο,τι δεν ειχα νιωσει μεχρι σημερα το ενιωσα με κατι απλα λογια και μια αγκαλια.

Τα ματια της εκρυβαν ενα τεραστιο μυστηριο μολις την κοιταξα ξανα. Λες και ηθεκε να μου πει κατι πολυ σημαντικο αλλα κατι την κρατουσε πισω.

"Τι διαβαζεις;" ρωτησα χωρις να θελω να την πιεσω να μου μιλησει. Κοιταξα το εξωφυλλο του βιβλιου πριν σηκωσω το φρυδι μου και την κοιταξω.

Κοκκινησε....

"Γιατι διαβαζεις κατι τετοιο;" ρωτησα πριν πιασω το προσωπο της χαμογελωντας πονηρα.

"Απλα ηθελα να το διαβασω...." μουρμουρισε μολις εβαλα το χερι μου αβαμεσα στα ποδια της.

"Μμμ... Και ζηλεψες με αυτα που γραφει;" ρωτησα κανοντας την να ξεροκαταπιει εντελως κοκκινισμενη. Η ανασα της ειχε βαρυνει εντελως.

"Οχι..." μουρμουρισε ανασαινοντας βαρια κανοντας με να χαμογελασω.

"Τοτε;" ψιθυρισα πιανοντας τα χερια της.. "Γιατι εχεις γινει σαν το πατζαρι;" ρωτησα και τα ματια της επεσαν στο βιβλιο πριν με κοιταξει με τα ματια της να γυαλιζουν.

"Γιατι τα φανταστηκα" ειπε κοιτωντας το χερι μου που ανεβαινε προς τα πανω πλησιαζοντας εκει που ηθελε περισσοτερο.

"Μμμ....." εκανα διαβολικα. "Τι κριμα ομως... Εισαι εγκυος και δεν μπορω να σε ακουμπησω μεχρι να γεννησεις" ειπα μολις περασα ελαφρα το χερι μου απο την περιοχη της πριν τραβηχτω κανοντας την να με κοιταξει σοκαρισμενη.

"Δεν προκειται να το εννοεις" μιλησε κανοντας με να γελασω πνιχτα πριν την φιλησω στο κεφαλι πεταχτα. Επιασα το κρασι που επινε και το ηπια εγω πριν την φιλησω στα χειλια και χαμογελασω ελαφρα.

"Και ομως" μουρμουρισα πανω στα χειλια της πριν με κοιταξει βαζοντας τα χερια της στον λαιμο μου για να με τραβηξει πανω της.

"Αρχισες απο τωρα να μην με θες;" ρωτησε κανοντας με να την κοιταξω ερωτηματικα.

"Τι εννοεις;" ρωτησα κανοντας την να με κοιταξει με παραπονο.

"Εννοω οτι μολις αρχισω να παιρνω κιλα, δεν θα με θες. Δεν θα θες να με αγκαλιαζεις γιατι θα ειμαι χοντρη..." μουτρωσε και γελασα δυνατα πριν βαλω το χερι μου στο προσωπο της και την φιλησω πολλες φορες.

"Δεν με νοιαζει αν χοντρινεις η οχι. Αν νομιζεις οτι δεν θα μου αρεσεις μπορω να σε γραψω σε γυμναστηριο αλλα για μενα θα εισαι και ετσι ομορφη.. Παντα.."  ειπα πανω στα χειλια της κανοντας την να χαμογελασει ελαφρα. "Μην το παιρνεις στραβα που δεν σε αγγιζω. Φοβαμαι προς το παρον... Αλλα αν θελεις υπαρχουν και αλλοι τροποι για να-"

"Φακ σταματα. Οκει σταματα" εβαλε το χερι της στο στομα μου και γελασα πνιχτα πριν το τραβηξω και αφησω ενα φιλι στα χειλια της.

"Παμε να φαμε" ειπα και γελασε πριν σηκωθουμε.

Ωρες μετα κατω απο πολυ προσπαθει να μαγειρεψω, η Cammie αρχισε να γελαει δυνατα πριν πιασει τα χερια μου και με σταματησει.

"Μακαρι να τα καταφερνες κιολας" μουρμουρισε γελωντας πριν με κοιταξει. Κοιταξα το τηγανι πριν κλεισω το ματι της κουζινας και την κοιταξω ξεφυσωντας.

"Ας παραγγειλουμε"