Only Best Friends?

Κεφαλαιο 31ο

Cammie's POV

Το φως του νοσοκομειου ηταν εντονο μαζι και οι φωνες που συζητουσαν. Δυο ξεχωριζαν. Της μαμας μου και της Shannon.

"Δεν χρειαζεται να κλαις. Θα επιστρεψει πιο δυνατη." Μιλησε αργα και προσεκτικα. Ακουσα την πορτα να κλεινει λιγο αργοτερα πριν ανοιξω τα ματια μου και κοιταξω μια κατακοκκινη Shannon απο το κλαμα.

Τα γαλαζια ματια της με κοιταξαν εντονα πριν σηκωθει και με πλησιασει γρηγορα για να με αγκαλιασει.

"Σταματα" μουρμουρισα μολις αρχισε να κλαιει. "Δεν πειραζει...."

"Τοσους μηνες προσπαθουσα να τον κρατησω μακρια και δεν τα καταφερα" η λαβη της εσφυξε γυρω μου και επιασα το προσωπο της πριν την φιλησω απαλα.

"Θα προσπαθησουμε ξανα. Ενταξει;" ρωτησα και κουνησε το κεφαλι της ελαφρα πριν με φιλησει ξανα.

"Γιατι κοιμοσουν ενα μηνα;" ρωτησε και την κοιταξα ερωτηματικα.

"Τι εννοεις;" ρωτησα κοιτωντας τριγυρω.

"Με αφησες να κλαιω και ησουν πολυ παγωμενη οταν σε ακουμπουσα" μιλησε ξανα και την κοιταξα σοκαρισμενη.

"Shannon... Ημουν σε κομμα;" ρωτησα και κουνησε το κεφαλι της. "Πες μου οτι δεν εκανες κατι τρελο..." μουρμουρισα και χαμογελασε ελαφρα βαζοντας το χερι της στο προσωπο μου.

"Φυσικα και οχι... Δεν μπορω να κανω τιποτα που θα σε πληγωσει" μιλησε με μια εντονη αμφιβολια στην φωνη της..

"Τι εγινε;" ρωτησα σιγανα και με κοιταξε με τα ματια της να δακρυζουν. Εβαλε τα χερια της στα ποδια μου και με χαιδεψε κανοντας με να σμιξω τα φρυδια μου. "Τι..." η φωνη μου ενας χαμενος ψιθυρος καθως δεν ενιωθα το αγγιγμα της και κοιταξε τα χερια της πριν με κοιταξει δακρυσμενη..

Η πορτα ανοιξε και ενας γιατρος μπηκε μεσα κανοντας με να παρω μια βαθια ανασα καθως η Shannon σηκωθηκε και αφησε ενα φιλι στο κεφαλι μου πριν φυγει απο το δωματιο...

"Πρεπει να σε αγαπαει πολυ γιατι πριν το χειρουργειο της ηταν δυο εβδομαδες αυπνη εδω μεσα" ειπε ο γιατρος και επιασε εναν φακελο. "Για να δουμε..."

Η Shannon ηταν εδω ολη μερα καθε μερα... Ω Θεε μου...

"Το πεσιμο σας και η "κλωτσια" που φαγατε... Σας εκανε να αποβαλλετε. Το πρωτο κομματι του ολου θεματος με λιγα λογια ειναι πως χασατε το παιδι που ειχατε... Πανω σε αυτο το κομματι θελω να στιριχθω και να σας πω πως ισως η κυοφορια για παιδι μετα απο αυτο το περιστατικο ειναι δυσκολη εως και αδιανοητη... Το δευτερο κομματι ειναι οτι η πιεση που ασκουσε το παιδι στην σπονδυλικη σου στυλη, νε το πεσιμο, αυτη εφυγε και τρυπησε τον σακο του παιδιου και υστερα ενας σπονδυλος εσπασε στην γωνια του. Οι γιατροι δεν επετρεψαν να ακουμπησει κανεις το σημειο αυτο γιατι με το παραμικρο κουνημα ισως να σπασει ο μυελος.. Ο πονος θα περασει αλλα φοβαμαι οτι η δυνατοτητα για περπατημα εχει εξαφανιστει απο τον χαρτη για εσας...." μιλησε σιγανα και κοιταξα εξω απο το παραθυρο κλεινοντας τα ματια μου. "Θα μεινετε λιγες μερες ακομα εδω ετσι ωστε να κανουμε ακομα μερικες εξετασεις και υστερα θα μπορεσετε να επιστρεψετε σπιτι σας..."

-_-

O ανελκηστηρας ανοιξε και η Shannon εριξε την τσαντα της στον καναπε πριν με αγκαλιασει δυνατα και καθισει απεναντι μου.

"Τι κανεις;" ρωτησε χαιδευοντας τα ποδια μου. Χαμογελασα ελαφρα πριν σκυψω προς τα μπροστα και την φιλησω ελαφρα στα χειλια. Χαμογελασε και επιασε την τσαβτα της ανοιγοντας την για να βγαλει μια σοκολατα και ενα τριανταφυλλο απο μεσα της. "Για τα πεντε χρονια" ειπε και χαμογελασα ελαφρα πριν την αγκαλιασω...

"Ακομα και αν δεν μπορω να κανω μωρο;" ρωτησα και γελασε πνιχτα πριν με φιλησει.

"Ακομα και αν δεν μπορεις..." μιλησε σιγανα και αφησα τα πραγματα στα ποδια μου. "Εμ... Σχετικα με το περπατημα σου... Βρηκα εναν απο τους καλυτερους γιατρους που μπορουν να σε χειρουργησουν στην μεση" μιλησε και την κοιταξα ερωτηματικα.. "Το χειρουργειο ειναι εξι ωρες αλλα οι πιθανοτητες να περπατησεις ακομα πιο πολλες..."

"Ειναι εξι ωρες Shannon... Ειναι παρα πολλες ωρες" ειπα σκεπτικη...

"Ρωτησα ολους τους γιατρους του κοσμου. Η ωρες δεν γινεται να ειναι πιο λιγες γιατι μπορει να κανουν καποιο λαθος. Μετα η ωρες ανεβαινουν.... Σε παρακαλω σκεψου το..."

"Θελω να μιλησω σε αυτον τον γιατρο" μιλησα και κουνησε το κεφαλι της θετικα πριν βγαλει γρηγορα το κινητο της απο την τσεπη της.

Πληκτρολογησε γρηγορα τοβ αριθμο και με κοιταξε στα ματια ζεστα πριν χαμογελασει ελαφρα.