Herkese selamlar :)
Bu bölüm biraz gecikti kusura bakmayın.
Hiç yorum gelmiyo, lütfen yorum yapın ki bende eksiklerimi bileyim.
Okuyucu sayısı beklemediğim kadar artmış. Okuyan herkese çok teşekkür ederim.
Ayrıca bu bölüm #ergenbayan7 ve #magicinthesummer' a gelsin. Ikinizide çok seviyorum canolar ♥♥
İyi Okumalar :D
Hızlı adımlarla kantine gittik. Bizimkiler her zamanki masada oturuyorlardı.
"Evet gençler planınızı dinliyorum." dedim yanlarına varır varmaz.
"Pekii başlıyorum o zaman." dedi Arda heyecanla.
Görende zanneder banka soygunu için plan yapıyoz! Vay bee! Çoh heyecanlandım!
"Şimdi gençler, ilk olarak Eren'in üzerine bi böcek yani ses kayıt cihazi yerleştirmemiz lazım. Sonra onları dinlemeye alacağız, elbet bir yerde bu konuyu konuşup açık verecekler."
"Oha süper plan bu olum!"dedim keyifle.
Fakat sonra aklima dank eden soru ile keyfi kaçmış ve donuk bi ifadeyle bizimkilere baktim.
Birseylerin ters gittigini anlayan Buğra
"Kızım yine ne oldu? Ne geldi aklına dondun kaldın öylece?"dedi bıkkınlıkla.
"Plan iyi güzelde biz bu böceği onun üzerine nasıl yerleştireceğiz? " dediğimde herkes bana şaşkın şaşkın baktı.
Anlaşılan bu fikir benden önce kimsenin aklına gelmemişti. Yine en önemli noktaya parmak basmış bulunuyorum.
" Ya siz merak etmeyin o işi ben hallederim. " dedi Buğra kendinden emin bir tavırla.
" Nasıl hallecekmişsin bakalım. " dedim bilmiş bilmiş.
"Ya hallederim bi şekilde kızım. " dedi itiraz istemeyen bi yüz ifadesiyle bana bakarak.
"Hadi sınıfa gidelim o zaman aşkım. " dedi Besra. Ahaa konuştu. Ahah valla konuştu.
Beni yanlış anlamayın hala delirmedim. Şaşırma nedenim Besra'nın konuşması. Size bahsetmiştim o biraz tuhaf biri bu yüzden pek fazla konuşmaz. Hatta hiç konuşmaz. Buğra onu gerçekten seviyo mu ? Ondan bile şüpheliyim valla!
Hep beraber planımızı uygulamak için sınıfa çıktık. İçimden bi ses bu planın işe yarayacağını söylüyor fakat yarın okulun son günü olduğu için içimde bi endişe de var.
...
"Buğra yarın okulun son günü. Nasıl kanıtlayacağız okul bitiyor."dedim arka sıraya dönerek. Bugün perşembe olduğu aklıma yeni dank etmişti!
"Sen marak etme böceği çoktan yerleştirdim bile." dedi ve bana göz kırptı.
"Yok artık" diye fısıldadım şok olmuş bi ifade ile. Bu kadar hızlı olacağını tahmin etmezdim.
" O zaman geriye bi tek konuşmalarını sağlamak kaldı. " dedim tekrar heyecanlanarak. Galiba fazla bağırmıştım. Çünkü sınıfta olan herkes bize bakıyordu.
Mahçup bi şekilde gülmeye çalıştım ve bizimkileri alarak dışarı çıktım. Kahretsin rezil oldum ya! İnşallah ne demek istediğimi anlamamışlardır. Yok canim nerden anlayacaklar. Sadece rezil oldum!
....
Çantalarımızı aldık ve sınıftan çıktık. Yorucu bi günün ardından eve gidip yatağıma yapışmak istiyordum .
"Birşeyler yapalım mı?" diye sordu Janset. Ahh kızım bunu bana bilerek mi yapıyorsun!
"Ben eve gidicem. Bugün çok yoruldum. Siz takılın isterseniz."diyerek onların birşey demesine izin vermeden yanlarından ayrıldım.
Okuldan çıktım ve yürümeye başladım. Bugün pek iyi hissetmiyordum. Her zaman ki enerjik ve hareketli Sahra bugün yerini duygusal Sahra'ya bırakmıştı. Nedense bi anda ağlamak gelmişti içimden. Galiba duygu patlaması yaşıyordum. Saçmalama diyerek kendime hafif bir tokat attım.
Evet tokat attım. Bu bana her zaman iyi gelirdi. Aovv sanırım caddede olduğumu unuttum. İnsanların delici bakışlarına maruz kaldığım için adımlarımı hızlandırdım.
Dalgın dalgın etrafa bakarken eve geldiğimi anladım. Kapının önüne gelip zile bastım. Kapıyı açan annem geri çekildiğinde gördüğüm manzara karşısında kalp krizi geçirdiğimi sandım. Tanrım! Bu kadarı fazla değil mi ama Neden ben ha? Neden? Berbat bi günün ardından eve geliyorum fakat evde gördüğüm manzara daha berbat! KAHRETSIN!!
