📌13.Bölüm.

1.8K 190 67
                                    

ÖNEMLİ!
BAŞLAMADAN ÖNCE SÖYLEMEK İSTİYORUM Kİ HİÇBİR KİTABIMA FİNAL YAPMADIM DAHA,HEPSİ DEVAM EDİYOR VE ONLARA DA BÖLÜM GELECEK!

Selam gençler,buraya gelmeyi özlemişim😍
Bu bölümü ara bölüm gibi düşünebilirsiniz.

Sınav haftalarının birini savuşturamadan diğeri geliyor ya sinir oluyorum. Neyse,bölüme geçebiliriz jsksjdaof

İyi okumalar❤

Chanyeol ile birlikteliğinizin ikinci haftasıydı. Birbirinize hâlâ biraz daha utangaç davransanız bile bu sizin için bir sorun değildi. Hem,Chanyeol ilaçlarını düzenli içiyor ve iyileşme yolunda emin adımlarla ilerliyordu. Önünüzde bu utangaçlığınızı kıracağınız çok fazla zaman olduğuna inanıyordunuz.

Gülümseyerek kalktığın yatağı düzelttin ve rutin işlerini hallettin. Oturma odasına giderek televizyonu açtın ve koltuğa yayıldın. Bugün senin için bir bayramdı çünkü iznini fazla kullanmıyordun. Eh,bu izni de haketmiştin. Bu düşünceyle koltuğa biraz daha sindin.

----

Hae Sun, Chanyeol'un ilacını vermek üzere içeri girdi şen şakrak. Chanyeol telefonuyla ilgileniyordu. Hae Sun gülümseyerek şirin bir 'Günaydın!' diledi Chanyeol'a. Çünkü Chanyeol onu başka türlü fark edemeyecek kadar odaklanmıştı telefonuna.

Başını kaldırıp Hae Sun'u gülümseyerek karşılayan Chanyeol, 'Günaydın!'  ile karşılamasını çiçeklendirdi.

"Ne yapıyorsun bakalım?" Hae Sun ilacı uzatırken suyu da diğer elinde tutuyordu. Chanyeol'a uzattı ikisini de.

"Y/N ile konuşuyorduk. Onu şimdiden özledim." Suyu kafasına dikmeden önce konuşmuştu.
Seni sevdiğini her şekilde belli ediyor ve bunu dile getirmekten asla çekinmiyordu.
Plastik bardağı Hae Sun'a uzatırken gülümsedi. "Bugün de gelse ne güzel olurdu!"

Hae Sun bardağı çöpe attı ve yatağa oturdu. "Biliyorsun,çok fazla çalışıyor ve bu izin onun da hakkı. Benim izin günüm de dündü. Hastalara benim yerime de bakınca iyice yorulmuş. Şimdi ödeşme vakti." Diyip kıkırdadı.
Ardından aklında parlayan bir fikirle el çırptı Hae Sun. "CHANYEOL, BİR FİKRİM VAR!" Chanyeol merakla yerinde kıpırdanırken,birkaç tahminde bulunmuştu bile. "Bugünki mesai bittiğinde başkandan izin alabilirsem seni dışarı çıkarabilirim! Hem istersen Y/N'i de çağırıp gezeriz,istersen bu günlük bizim evimizde kalırsın. Nasıl fikir?"
Bugün hastaların ailelerini görme günüydü ve Chanyeol'un burada tek kalmasını istemiyordu.

Bu fikir,seni görme isteğiyle yanıp tutuşan Chanyeol'un aklına yatmıştı. Ellerini çırpıp çocuklar gibi sevindi. "Bu mükemmel bir fikir! Ama kesin o gelmez bilirim ben onu. Evinize gidelim." Ardından bu açıksözlülüğüyle yanakları kızardı ve elini ağzına kapattı. Hae Sun buna ilk önce şaşırsa da,bozuntuya vermedi kendini daha fazla tutamayıp gülmeye başladı.

-

Koltukta uyuyakaldığını,uyandıktan sonra her tarafının uyuştuğundan anlaman uzun sürmedi. Sızlanarak ayağa kalktın ve açık kalan televizyonu kapattın. Bu kadar çok uyumanın tek nedeni vardı: çok çalışıyor olmak. Ama bu işi seviyordun. Yarı baygın şekilde kendini yatağına taşıdın ve yorganı kadana kadar çektin. Uykun vardı!
[Yazarken uykum geldi.]

Tam uykuya dalacakken anahtar ile dış kapının açılma sesini duydun. Hae Sun'un kahkahalarını da duymuştun ama bunu umursamayacak kadar uykun vardı  bir süre sonra uykunun sıcak ve tatlı kollarına yenik düştün.

Chanyeol ayakkabılarını çıkardı ve salona geçti Hae Sun'un yönlendirmeleriyle. "Voah! Eviniz ne kadar güzelmiş!" diyerek etrafı inceliyordu.
Hae Sun gülümsedi. "Ben bi Y/N'e bakıp geleyim." Hae Sun odaya seri adımlarla gelip senin uyuduğunu görünce gülümsedi. O da Chanyeol uyuduktan sonra güzel bir uyku çekmeyi hakettiğini düşünüyordu. Bu fikir bile onu esnetmeye yetmişti.

Odadan sessiz ve sık adımlarla çıkıp Chanyeol'un yanına gitti. "Y/N uyuyormuş." Kıkırdayarak Chanyeol'ün tepkisini bekledi.

Chanyeol ise manalı manalı gülümsedi. "Onu hiç uyurken görmedim. Yanına girsem olur mu? Söz veriyorum hemen geri çıkacağım."

Hae Sun elini çenesine koyup düşünüyormuş gibi yaptı ve gülümsedi. "Peki madem. Sen gir ben de bir şeyler hazırlayayım,çok acıktım!"

Chanyeol,sevinçle odan olduğunu tahmin ettiği yere gelip kapısını sessiz bir şekilde açtı. Karşısında ultra masum uyuyan bir sen bekliyordu tabi ama bu kadar güzel olman onun kalp sağlılına iyi gelmiyordu.

Heyecandan ağzında atan kalbini bir süreliğine umursamadı. Kalp atışının sesi tüm odaya soluyordu sanki. Chanyeol utanmıştı. Ama bu yanına gelip yatağının kenarına oturarak masum masum seni izlemesine engel değildi.

Titreyen ellerini yanağına götürdü ve sevdi yüzünü. "Çok güzelsin,sevgilim."

Bunun üzerine sen mırıldanarak hareket ettiğin için biraz korkmuş olsa da yanından kalkmadı. Yanağına bir öpücük kondurdu ve dudaklarını oradan çekmedi. "Prensesim." Yanağını tekrar öptükten sonra,bu sefer saçlarını sevmeye başladı. Yumuşacık saçların parmaklarının arasından kayıp giderken Chanyeol gülümsüyordu. Çünkü ilk defa yaşadığını hissediyordu.

Bu yüce duygunun tüm bedenini sarmasına seni gördü ilk anda izin vermişti.

Yanına kıvrıldı sessizce. Seni incitmekten korkarcasına sarıldı beline. Alnını öptü. "Zaten hastaydım,tam iyileşmeye başladım derken iyice deli ettin beni. Güzelliğin delirtmiştir beni belki de,hm?" Kıkırdadı bunu söylerken. Daha sonra senin göğsüne kafasını koydu ve o da kendi kendini uykuya mağlup etti.

-

"Heey,yemek hazır! BİR DAKİKA YUH!" diye bağıran Hae Sun sayesinde saatler süren uykundan kalkmıştın. Yanında Chanyeol'le. Chanyeol'un sana koala gibi sarılmasını ve Hae Sun'un sizi böyle yakalamasını saymazsan ortada hiçbir sorun yoktu.

"Olan var olmayan var ama bu ne ya! Gidiyorum ben! Siz de gelin çabuk." Sahte bir sinirle elindeki kepçeyi sallayan Hae Sun'a göz devirip yanında yatan Chanyeol'a baktın.

Hae Sun odadan çıktığında yanında hâlâ uyuyan  Chanyeol'u dürttün. "Şşt. Uyan!"
Yavaşça,mayışarak gözlerini açan Chanyeol karşısındaki güzelliğe bakara gülümsedi. "Çok romantiksin sevgilim. Sana da günaydın~" Kedi gibi dizine kıvrılmıştı şimdi de. Bir yandan da ellerinizi kenetlemişti. Sımsıkı tutuyordu. "Ne işin var senin burada?"

Kafasını dizlerine gömdüğü için boğuk ve pürüzlü kalın sesiyle cevapladı. "Hae Sun çok ısrar etti,dayanamadım geleyim dedim. Kesin sevgilim özlemiştir beni hem,değil mi? Ben onu çok özledim de."

Hâlâ seni utandıran konuşmalar yapsa da yavaş yavaş ona alışıyordun. Bazen de rollerinizi değiştiriyordunuz ve utanan o oluyordu. "Belki biraz." Kızarık yanaklarla cevapladın sorusunu. Hemen yattığı yerden doğruldu ve her ne kadar utansa da dudaklarına bir öpücük bıraktı.

Sende zaman ve mekan kavramı anlamını yitirmişti. Öylece duvara bakıyordun. Midende değil kelebekler,hipopotamlar ve filler tepiniyordu.

"YA BEN KİME DİYORUM YEMEKLER SOĞUYACAK!"

Chanyeol hâlâ sana aşık aşık bakarken Hae Sun'un cırlamasıyla bilincin yerine gelmiş ve Chanyeol ile birbirinize bakıp kıkırdamıştınız.
İkiniz de ayağa kalkıp el ele tutuştunuz Hae Sun'u daha fazla bekletmemek adına mutfağa doğru ilerlediniz.

Eveet,bir bölümün daha sonuna geldik. Beğendiniz mi?
Görüşlerinizi bildirmeyi unutmayın!

SİZİ SEVİYORUM❤😍

Crazy Love [Park Chanyeol OC]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin