De Tijdmeesteres

Hoofdstuk 15

Pov Tris

Terwijl Aura en Lucas bezig waren met 'omkleden', gingen wij naar de trainingsgronden toe. Pallas had ons gevraagd om te gaan trainen, zeker nu Bo haar échte gaven had ontdekt. Nu ik nog. Gelukkig hadden we onze work-out kleding die we hadden gekregen van Pallas. We kwamen aan bij de plek waar verschillende soldaten al aan het trainen waren. Sommigen waren al bijna klaar met hun workout, andere waren nieuwe soldaten. We zagen Pallas staan, wat bleek onze trainster te zijn. Ze zag er nogal streng uit. 'Aah, meiden, fijn jullie te zien. Dit is Fearalla, jullie persoonlijke trainer' zei Pallas. Fearalla schudde onze handen. 'Hoi, ik ben Tris en dit is Bo' stelde ik ons voor. 'Leuk om jullie te ontmoeten meiden, zullen we dan maar beginnen?' Ze gaf ons een rooster met wat we gingen doen vandaag. Voor Bo was het vooral cardio en krachttraining. Ik begon met hardlopen en yoga. Ze hadden klassen voor iedereen. Ze deden het voor de geestelijke gezondheid maar ook voor bepaalde spieren te trainen. We volgden lessen met de andere soldaten, wat ik zelf wel prettig vond.

Ik zei gedag tegen Bo en liep naar mijn eerste oefening toe. Ik begon de middag met yoga. Ik kwam aan en zag dat er al best wel veel mensen waren. Ze waren met elkaar aan het praten en staarde mijn richting op. Helaas was ik het enige meisje. De instructuur kwam en stelde zich voor. We begonnen met wat stretch oefeningen. Daarna gingen we verder met de basis. Velen vonden yoga maar nutteloos en zaten niks te doen. En toen we een pose moesten doen waarbij je voorover gebogen stond, voelde ik me bekeken. Ik keek rond en zag dat ze naar me achterwerk keken. Ik stond op. 'Eeeyhh, waarom doe je dat nou? Ik had zo lekker uitzicht.' hoorde ik achter me. Ik draaide me om en liep naar hem toe. Ik boog over hem heen en gaf hem een glimlach, die snel veranderde in een boze blik. Ik sloeg hem in zijn mannelijke gedeelte. 'AU!' schreeuwde hij. 'Jij bitch!' Hij wou weer opstaan, maar ik gaf een knietje tegen z'n neus aan. Hij lag op de grond met een bloedneus. 'Dus, wie doet er nou echt mee?' vroeg ik uiteindelijk. Een paar mannen liepen weg, de andere keken me verbaasd aan. Ik gaf een onschuldig lachje en liep weer terug naar mijn mat. De rest ging verder met de oefeningen.

Na dit voorgeval, ging ik naar de hardloopbaan toe. Ik was al opgewarmt bij de yogaklas dus dat hoefde ik niet meer te doen. Ik ging klaar staan bij de start streep met een groep andere hardlopers. Dit keer stond Fearalla ons te trainen. Ze legde ons uit dat we eerst begonnen met 2 rondjes en het steeds verder gingen opbouwen. De baan liep rond de trainingsgronden, dus 1 rondje was nog best weg groot. Er werd een startsein gegeven en de groep begon te rennen. De meeste gingen meteen sprinten, terwijl ik begon met joggen. Na een tijdje zag ik al de eerste uitgeput lopen, ik grinnikte. 'Gelukkig ben ik langzaam begonnen' dacht ik bij mezelf. Ik was halverwege het pad, en nog niet erg uitgeput. Na de eerste ronde begon ik een steek in mijn zij te voelen. Ik was net over de startstreep gerend. Ik deed mijn ogen dicht en zuchtte. Toen ik ze weer open deed zag ik dat ik nog maar meters voor de finish stond. Ik keek verbaasd op. 'Kom op Tris, je bent er bijna.' zei Fearalla. Ik maakte de laatste ronde af en pakte een beker water. 'Fearalla?' vroeg ik. Fearalla keek op. 'Wat was er gebeurd in de tweede ronde?' 'Je was moe maar ging gewoon door. Hoezo?' 'Oh niks.' zei ik en liep weg.

Bo rende op me af. 'Tris! Tris, je moest eens weten wat ik heb gedaan! Het was zo vet!' zei Bo opgewonden. 'Bo, zullen we eerst ons opkleden?' vroeg ik voordat ze weer begon. Ze knikte. We gingen naar onze kamer toe en friste ons op. 'Oke vertel maar wat je hebt gedaan' zei ik. 'Oke dus eerst-' 'LUCAS!' Bo werd onderbroken door een boze Aura. Ik en Bo deden de deur open en keken in de gang. We zagen Lucas achtervolgde werd door een Aura met een kapot boek. We lachten om het tafereel dat zich afspeelde voor ons. Aura liet een raam openwaaien en knalde tegen het kozijn op. Hij lag weerloos op de grond. Ik en Bo rende de kamer uit om te kijken of Lucas wel oke was. Aura stond al over hem heen en wees naar het boek. 'Aura wat is er aan de hand?' vroeg Bo. 'Deze moron heeft een heel belangrijk boek vies gemaakt!' schreeuwde ze. 'Ik zei nog sorry!' verdedigde Lucas zich. 'Ik ben nog niet klaar met je' snauwde Aura boos en liep weg. We hoorde buiten de wind huilen. Best wel eng. 'Hier' we tilde Lucas op. 'Dank je meiden, ik kan de rest wel alleen' Lucas liep weg. Bo keek me boos aan. Ik snapte haar niet. 'Mag ik nu mijn verhaal vertellen?' vroeg ze. 'Jahoor' zei ik lachend. Ik kon haar nog niet vertellen wat er gebeurde bij mijn training. Ik wil haar geen onnodige zorgen geven, maar ook omdat ik er zelf niks vanaf weet. Het voelde als teleporteren maar dat was het niet. Ik moet hier wat onderzoek over doen.