the wolf {one direction fanfic}

-5- Timo

* Yara p.o.v*

De lucht is pikzwacht, ik sta op en kijk om me heen overal bomen maar geen Timo. Ik zoek naar Timo maar kan hem niet vinden. Ver achter me hoor ik weer schoten. Ik raak in paniek en ren een willekeurige kant op. Er veranderd niets. Steeds dezelfde bomen maar de schoten komen steeds dichterbij. Nog een schot en ik hoor dat hij dichtbij is, heel dichtbij..  Ik kijk om en zie en donker gedaante achter me aan vliegen. Ik zie geen geweer maar op een of andere manier kan hij wel schieten. Ik let niet op en knal tegen een boom aan. Nu heeft hij me. Ik kijk bang omhoog naar het gedaante dat zich over mij heen buigt. 'Yara... Yara...' fluistert hij alleen maar. Dan klinkt een harde knal.

Ik schiet overeind en kijk hijgend om me heen. De zon schijnt en er is geen zwarte gedaante. Gelukkig het was maar een droom. Ik kijk om me heen en zie Timo tegen een boom aan liggen. Ik sta op wat best goed lukt en loop naar Timo. Mijn wond doet nog best pijn maar daar trek ik me niets van aan. 'Timo... Timo wakker worden' fluister ik in zijn oor. Hij mompelt wat en doet dan zijn ogen langzaam open. 'Oke wat gaan we nu doen?' zegt Timo terwijl hij zich uitrekt. 'Kun je lopen dan?' vraag ik bedenkelijk. Hij probeert het uit en hinkelt een beetje. 'Ik pak de bloemen, we moeten vlug zijn. Kom spring op mijn rug' Zeg ik terwijl het me inschiet dat we snel naar Nova moeten. Hij pakt de bloemen en klimt op mijn rug en ik ren zachtjes richting de boom van Nova.

'Nova!....Nova!' schreeuw ik als ik onder aan de boom sta. Ik laat Timo zakken tegen de boom en hij laat een pijnlijke kreun horen. 'Sorry Timo, misschien heeft Nova wel iets voor je' zeg ik en klim de boom in. 'Daar ben je Yara, ik werd al ongerust' zegt Nova en neemt de bloemen aan. 'Het spijt me, ik heb een gewonde vriend. Schotwond in zijn poot, heb je daar iets voor?' vraag ik terwijl mijn ogen gericht zijn op Rocky. Ze ziet er slecht uit, heel slecht. En als ze het niet red is het mijn schuld. 'Ja, daar heb ik nog wel wat voor, waar is hij?' vraagt Nova zoekend naar het middel dat ze nodig heeft. 'Hij ligt hier onder tegen de boom aan' zeg ik en ik klim weer naar onder.

Nova vliegt naar onder met een potje en een lang blad. 'Hallo, ik ben Nova' zegt Nova vriendelijk waneer ze bij Timo is aangekomen. 'hoi, ik ben Timo' zegt Timo en hij geeft haar zijn verwonde poot. Ze haalt een zalfje uit het potje en smeert dat op de poot van Timo. Hij volgt elke beweging die Nova maakt. Ik kijk maar wat. 'Je komt me bekend voor jongen' zegt Nova tegen Timo. Hij kijkt bedenkelijk en schud daarna zijn hoofd. 'ik heb geen idee' zegt Timo.

Wanneer zijn poot verzorgd is lopen we langzaam terug naar het park. Terug naar Hugo. Als we langs de hotdogkraam komen schooien we wat eten en lopen weer verder. In het park aangekomen lopen we richting de boom waar we altijd in slapen. Maar Hugo is er niet. 'Hugo...?' zeg ik zachtjes. Ik kijk om me heen maar zie hem nergens. Ik schud mijn hoofd en richt mijn aandacht op Timo. 'Drink maar wat uit het beekje, zal je goed doen' zeg ik. Hij knikt en hinkt naar het beekje en drinkt wat. 'Ik loop even wat rond om Hugo te zoeken' zeg ik en loop over het bruggetje. 'oke' hoor ik nog maar het dringt niet echt tot me door.

Het wordt langzaam donker en ik besluit terug te gaan naar Timo die ondertussen alweer een stuk beter loopt. Ik lach naar hem als ik weer bij de boom aankom. 'Kun je zelf in de boom of moet ik je helpen?' zeg ik met een speelse grijns.Hij grinnikt en zegt 'Nee, het lukt wel'. ik mompel oke en klim de boom in. Niet veel later volgt Timo en hij gaat tevreden liggen. Ik ga langs hem liggen en kijk nog wat het park in. Aan de ademhaling van Timo hoor ik dat hij slaapt, rustig en regelmatig. Stiekem maak ik me zorgen om Hugo. Zou hij weg zijn gegaan omdat ik niet terug was gekomen. Of zou hij op stap zijn met die Laura.

Ik zucht en sluit mijn ogen. En val langzaam weg. Wanneer ik bijna slaap hoor ik dat er hard mijn naam geschreeuwd word. 'YARAAAAA!' klinkt het weer. Het klinkt angstig en bang maar voor ik het zelf door heb sta ik al onder de boom om richting het geluid te rennen. 'YARAAAAAAA!..HEEELPPP!' wordt er geschreeuwd en dan besef ik dat het de stem is van Hugo. Ik ren er op af, het park uit. Buiten adem wacht ik op nog een schreeuw omdat ik niet meer weet waar ik heen moet maar dan ruik ik de ijzere stank van bloed. Ik volg de geur en ren een steegje in. Daar ligt hij dan, Ik kende hem niet lang maar lang genoeg om iets voor me te laten betekenen. Zonder hem zou ik waarschijnlijk al opgegeten zijn door een eekhoorn ofzo.

Ik stap langzaam om het slappe lichaam af en buig me over hem heen. 'Hugo?...zeg iets' zeg ik zachtjes. Een pijnlijke harde kreun verlaat zijn mond. 'Hugo?!...Hugo?!' zeg ik en duw zachtjes tegen hem aan. 'laat me niet alleen, sta alsjeblieft op' zeg ik wanhopig. 'Doe rustig man kuikentje, het komt goed' zegt hij en begint te glimlachen. Tuurlijk... Hij gaat bijna dood en gaat lachen.. jup duidelijk. 'Nou sta op uilskuiken' zeg ik en begin te grinniken. Hij is gewond maar hij kan nog wel lopen. 'waar was je?' vraagt hij doelend op vanmiddag. 'Nova helpen en ik heb Timo ontmoet' zeg ik normaaltjes. 'woow, wacht Timo Collie?' zegt hij. 'Jaaa, die ja, hij ligt in de boom, ken je hem?' zeg ik glimlachend. 'Hij is mijn beste vriend maar is gevangen door een hondenvanger. Ik ga er meteen naartoe!' zegt Hugo en hinkelt zo snel mogelijk het steegje uit. Eigenlijk is hij nog best snel.

Ik zie hem niet meer maar loop langzaam het steegje uit. Ik grinnik omdat ik aan het beeld denk hoe spastisch het wel niet uit zag hoe hij weg huppelde. Ik ga de hoek om en zie een man staan nietwetend wat hij ging doen liep ik langzaam verder. De man sloeg een zak om me heen en deed die snel dicht. Ik begin te blaffen om Hugo te waarschuwen maar het is te laat want ik voel een harde ondergrond en ik hoor met een klap een autodeur dicht gaan. Ik spartel maar het heeft geen zin want ik kom niet uit de zak.

Ik begin te janken maar dat had ik beter niet kunnen doen want ik krijg een harde klap. Ik moet me inhouden om niet nog een keer te gaan janken maar bijt mijn kiezen op elkaar. De rest van de rit blijf ik rustig liggen. Nou Hugo heeft Timo nog en die kunnen elkaar wel verzorgen. Nova zal de hulp van Hugo en Timo ook wel nodig hebben maar dat maakt niet uit. Ik denk na over wat Hugo zei in het steegje. Over dat Timo was gevangen door een hondenvanger. Zou ik ook gevangen zijn? Veel tijd om na te denken heb ik niet want de auto stopt en de man die me gevangen heeft stapt uit. Hij pakt de zak ruw op en gooit hem over zijn schouder. We lopen een gebouw binnen, ik hoor overal geblaf, hopeloos en angstig geblaf. Het doet me rillen.

De zak word open gemaakt en ik word in een kooi gestopt, iets te klein als je het mij vraagt. Ik ga liggen op een oud verromeld dekentje en kijk wat voor me uit. Ik ben dus gevangen.. en nu? ik wordt nu al gek in deze kleine ruimte. Ik besluit om even te gaan slapen als dat lukt. Het was een drukke dag en ik was aardig op dus ik sliep binnen en paar minuten. Niet wetend wat mij de volgende dagen, weken misschien wel maanden te wachten stond...

---------------------------------------------------------------------------------------

Het spijt me zooo dat ik heel lang niet gepost heb. Mijn moeder is 2 maanden geleden overleden aan kanker en mijn hoofd stond echt niet naar het schrijven van een nieuw hoofdstuk. Gelukkig gaat het nu al wat beter en het is bijna vakantie dus ik ga weer meer posten. Nogmaals sorryy. Ik schrijf er nu gelijk een 2de hoofdstuk achteraan!

lots of love