*Niall p.o.v.*
Dat vreselijke gepiep van die wekker moet echt ophouden. Ik sla met mijn hand overal, ik sla met mijn hand de lamp van tafel en stoot mijn bekertje water om, uiteindelijk vind ik toch de wekker en hij gaat uit. Ik kreun en kijk met fijngeknepen ogen naar de rode cijfertjes. 6:00. Waarom moesten we eigenlijk zo verdomt vroeg op. Na een tijdje van liggen, wakker worden en beseffen dat het 6:00 is voel ik een ongelofelijke warmte langs me. Ik tast naast me en voel de zachte vacht van Yara. Wanneer ik bedank dat ze de hele nacht langs me heeft gelegen moet ik spontaan glimlachen en ik draai me om, om haar een dikke knuffel te geven.
Haar ogen gaan open en ze geeft me een lik in mijn gezicht. Ik weet dat ze gister geen idee had van wat er aan de hand was maar dat maakt niet uit. Ik mis mijn familie gewoon best erg en ik kan ze niet meer bezoeken voordat we op tour gaan en dat vind ik gewoon heel erg. Ik ben blij dat Yara me gewoon getroost heeft. Na een tijdje in omhelzing gelegen te hebben met Yara, spring ik mijn bed uit en doe mijn trainingsbroek, shirt en een pet op. Daarna loop ik rustig naar benenden met Yara aan mijn zijde. 'goedemorgen' mompel ik wanneer ik onder kom. 'Goedemorgen' hoor ik 4 stemmen mompelen vanuit de keuken. Ik loop de keuken in en schuif aan de keukentafel. Ik smeer wat boterhammen en begin ze te eten. Iedereen zit met een duffe kop aan tafel en Yara eet ook geen brokjes omdat ze eigenlijk gewoon verder aan het slapen is op de grond.
We ruimen alles op en halen de koffers naar beneden. Dan gaan we op de bank zitten en wachten totdat de tourbus komt. Ik roep Yara en ze komt naar de bank toe. Voor haar hebben we ook een rugzak met voer, dekens en speeltjes. Dan horen we buiten de toeter van de tourbus. We pakken onze koffers en Yara pakt haar rugzakje. We checken of alles uit en dicht is en lopen dan met onze koffers naar buiten. Liam sluit af en we stappen de tourbus in. We zoeken gelijk ons eigen plekje op en gaan gemakkelijk zitten. Yara staat er maar wat ongemakkelijk bij te kijken. Vanavond hebben we al een concert.
Yara komt naar me toe en gaat bij me op de bank liggen. Harry en Zayn zijn weer in bed gaan liggen. Liam is aan het praten met de chauffeur en ik heb geen idee waar Louis is. Voordat ik dat had kunnen denken komt Louis de tvruimte binnen gestormd. 'Ik kom bij je zitten Nialler' zegt hij en komt naast me op de bank zitten.
'Je kan het goed met haar vinden he' Zegt Louis doelend op Yara. Ik knik en glimlach. 'Er is iets speciaals aan haar en daar voel ik me veilig bij' zeg ik met een klein glimlachje. Nu knikt hij en glimlacht. 'Ik ben blij dat ze mee mag op tour' zegt hij dan. 'ik ook' zeg ik en richt mijn aandacht weer op de tv waar eigenlijk niet zoveel interessants op is zo vroeg in de ochtend. Langzaam voel ik mijn ogen zwaar worden...
-3 uur later.-
Langzaam word ik wakker van het licht. Ik kreun en draai me om wat niet echt lukt dus kom in terecht op iemand z'n been. Ik besteed er niet veel andacht aan en probeer weer te slapen. Er ligt iets zwaars op mijn benen maar ook daar besteed ik geen aandacht aan want ik ben kapot moe. Langzaam voel ik mezelf weer wegzakken...
-1 uur later.-
Verweg hoor ik stemmen. Ik kreun en word langzaam een beetje wakker. Ik doe mij ogen een beetje open maar hou ze in spleetjes. 'Moeten we ze wakker maken?' vraagt Harry. 'Tuurlijk Niall wil nooit het middageten missen' zegt Liam. Ik doe mijn ogen open en zeg 'Ik ben al wakker' 'Mooi, we kunnen middag eten' Ik kijk even om me heen en besef nu pas mijn toestand. Ik lig met mijn hoofd op de schoot van Louis die me met een grijns aankijkt en over mijn benen heen ligt Yara die me met een tevreden snuit aankijkt. 'Kom' zegt Liam en loop de tvruimte uit. Ik knik en Yara gaat van mijn benen af zodat ik op kan staan. 'Lekker geslapen Nialler?' vraagt Louis met nogsteeds diezelfde grijns op zijn gezicht. Het begint een beetje eng te worden.. 'jahoor' zeg ik terwijl ik aan tafel ga zitten. 'mooi' zegt Louis, nogsteeds met diezelfde grijns. Volgensmij heeft hij iets uitgevreten. 'wat heb je gedaan Lou?' vraag ik zuchtend. 'Niks' zegt hij met een nep boos gezicht. Weer zucht ik en zeg 'oke'.
- 1 week later.-
We rennen van het poduim af, rennen door de gangen en dan via de achterdeur naar buiten. Daar stappen we gehaast de bus in. Ik zucht. 'Hebben we iedereen?' vraagt Liam. Ik kijk de ruimte rond en mis niemand. 'Ja we kunnen' zeg ik en sprint naar de wc. Ik moest nodig. Wanneer ik terug ben vraag ik me af waar Yara zou zitten. 'He, heb je Yara gezien?' vraag ik aan Louis maar hij knikt nee. Ik loop naar de slaapruimte en doe snel een trainingbroek en een schoon shirt aan. Langzaam begin in door de bus te wandelen opzoek naar Yara. Wanneer ik in de laatste kamer kom heb ik haar nog niet gevonden.
Langzaam begin ik een beetje ongerust te worden. Dan komt Harry de tvruimte in lopen. 'he, wat is er je kijkt zo bezorgd?' vraagt hij en komt naar me toe. 'oh ehm.. ik kan Yara niet vinden' zeg ik en kijk weer de kamer rond. 'Die heb ik ook nog niet gezien, heb je voor bij de chauffeur gekeken?' vraagt hij. Ik knik. 'Ik heb overal gekeken' zeg ik en kijk hem weer aan. 'Ik vraag het we even aan Liam' zegt Harry en loopt weer de kamer uit. Dan bedenk ik me dat ik Yara nog backstage heb gezien in de pauze. Misschien is ze wel de hele show backstage geweest en zit ze daar nu nog.
Ik ren de tvruimte uit en ren naar de keuken. 'Volgensmij is Yara nog backstage' zeg ik gelijk wanneer ik in de keuken ben. 'holyshit' mompelt Liam en rent langs me naar de chauffeur. Nog geen minuut later voel ik dat de bus zich omkeert. Ik grinnik gespannen en wacht totdat we weer terug zijn bij de concertzaal. Wanneer we daar zijn ren ik weer via de achterdeur naar binnen. Achter me hoor ik gegil maar ik besteed er niet veel aandacht aan. Het klinkt misschien dom maar ik heb de drang om Yara te beschermen en waarom weet ik niet maar het is zo. Ik slinger wat tussen de mensen die al dingen aan het afbreken zijn en daar staat ze dan. Bij een van onze crewleden. Ik loop er naar toen en bedank hem ontzettend dat hij op Yara heeft gelet.
Wanneer ik weer naar buiten wil lopen met Yara aan mijn zij hoor ik een stem. 'Ik denk niet dat je naar buiten moet gaan zonder beveiliging, Fans hebben je gezien en staan nu voor die deur' zegt een bodyguard en voert me mee naar een andere achteruitgang. 'Vanaf hier moet je de hoek om en dan zie je de tourbus vanzelf' zegt hij met een zware stem. Ik knik hem dankbaar pak Yara bij haar riem. Gewoon voor de zekerheid. Ik open de deur en loop zachtjes naar buiten. Een stukje verder hoor ik allemaal meisjes gillen.
Ik ga de hoek om maar voor ik het me besef sta ik oog in oog met een meisje. Ze kijkt me aan met ontzettend grote ogen en stottert. 'o-o-hh.. m-m-y-y f-f-uck-k-ing g-g-o-shh..' Ik doe een gebaar dat ze stil moet zijn maar dat is telaat. 'OMFG NIALLL HORAAN' Gillen meisjes en komen op me af gerent. Ik pak Yara op en hou haar stevig vast. Dan begin ik wild te rennen met wat meisjes achter me aan. Het valt niet mee om te rennen met een hond in je armen. Ik voel dat een paar handen mijn armen vastpakken...
![](https://img.wattpad.com/cover/10991425-288-k200443.jpg)
JE LEEST
the wolf {one direction fanfic}
Fiksi Penggemarals Yara op een ochtend wakker word en ze in de spiegel kijkt krijgt ze de schrik van haar leven. Het veranderd haar leven ontzettend, ze vind het leuk maar soms staat het enorm in de weg.