06°

281 34 10
                                    

Jimin

Gözlerim aynadan bana bakan o gözlerle karşılaşınca ne yapacağımı bilemedim. Bir anda cennet mi derler yoksa hayal dünyası mı kendimi orda bulduğumu düşündüm.

Ama kendimi bulduğum yer sadece dans platformuydu..

Bir anlık güzel hislerim yerini acıya bırakmıştı ama yüzümde hala aptal bir tebessüm vardı.

Büyük bir ihtimalle ayağımı kırmıştım ama bana doğru gelen bedeni gördüğümde çok bir önemi kalmamıştı acının.

"Park Jimin iyi misin?"

Duyduğum o güzel ses tınısı ile gözlerimi 2 saniyelik bir serenat uğruna kapattım ama sonra farkettiğim şeyle açmam bir oldu.

Az önce adımı mı söylemişti, yoksa ben düştüğümde kafamı da mı vurmuştum ?

"İyi misin?"

Evet evet kafamı da vurmuştum çünkü halisülasyon görüyordum herhalde artı olarak konuşmayı da unutmuşum.

Hiçbir şey dememe kalmadan yerde kıvrılmış şekilde yatan bedenimi tek bir hamlede kavrayıp beni kucağına aldı.

O an ki şokumu ağzımın açıklığından anlamamıştır diye umdum fakat nasıl olduğunu bilmeden kendimi o bembeyaz kolların arasında buldum.

En yumuşak yataktan daha rahat olduğuna yemin bile edebilirim.

Şirketin ilk yardım revirine doğru gidiyorduk. Acaba bayılmış taklidi mi yapsaydım çünkü beni taşıdığı gerçeği şuan başımı döndürüyordu.

Saçları hafif terlemiş yüzünde benim düşmemden mi bilmediğim ufak bir endişe vardı.

Hala anlam veremiyordum adımı biliyordu, yardıma geldi ve şuan beni kucağında revire götürüyor...

Yüzüme baktı.

"Canın acıyor mu?"

Sadece kafamı evet anlamında sallamakla yetinebildim.
Her ne kadar harika bir atmosfer içinde de olsam, ayağım gerçekten çok acıyordu.

Revire geldiğimizde içerdeki hemşire Suga'yı görmüş olsa gerek hemen ayaklandı.

"Yoo- öhhöhm Suga oppa ?!"

Hemşire alışkın olmadığı bu manzaraya biraz afallamıştı herhalde.

"Soojin acil bakabilir misin ? Bu stajyerin ayağı sakatlandı ve ortalıkta kimse olmadığından acil müdahale için hemen getirdim."

Evet şimdi de "bu stajyer" olmuştum.
Beni yatağa hafifçe bırakıp kollarını ovuşturdu.

O kadar ağır mıyım ya ben ?

"İyi yapmışsın Suga oppa bundan sonrası ile ben ilgilenirim."

Dediği an canım o kadar çok acımıştı ki belki de Suga'nın burda olması bana en yardımı dokunacak ilaçtı. Fakat elimden hiçbir şey gelmezdi.

Ne diyecektim ? Yanımda kal mı ?

Yattığım yerde doğrulmaya çalışırken ayağımı demir kenara çarpınca bir çığlık kopardım.

Arkasını dönmüş tam gitmekte olan Suga aniden aynı endişeli ifadesiyle döndü.
" İyi misin Jimin ?"

Ah yine söyledi, yine adımı söylemişti.
Acaba o kadar acımasına rağmen ayağımı hep o demire mi vurmam gerekiyordu.

En sonunda ağzımdan bi kaç kelime çıkıverdi.

"Ee-vet iyiyim.. ve teşekkür ederim."

Yüzüne küçücük bir tebessüm kondurup.

• little trainees • ~yoonmin x taejin Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin