►2.Bölüm◄

559 63 13
                                    

...

...

Gözlerimi açtığımda beyaz ışık gözüme doldu. Günün aydınlığına göre çok gereksiz bir ışıktı.

Etrafa baktığımda bayaz tabanlı çiçekli koltukları beyaz storları beyaz duvarları açıkcası odadaki koltuk deseni dışında her şey beyazdı.

Ellerimi, ağrıyan başıma götürdüğümde inleyerek elimdeki damar yoluna baktım. Neredeyse bitmek üzere olan ağır dozlu serum elimi yakıyordu. Üstüme baktığımda hasta elbisesi giyordum hani şu arkası açık olanlardan bunlardan çok giydiğim zamanlar olmuştu ama...

Soldaki pencereye baktığımda dirseklerini, dizinde birleştirmiş oturan yere eğik kıvırcık bir kafa gördüm. Açılan kapının sesiyle dikkatim dağıldı. İçeri beyaz önlüklü bir doktor girdiğinde buranın bir hastane olması ihtimali yükselmişti. Gülen bir yüz ' Nasıl hissediyorsunuz Anabel Hanım?' dedi. Anabel? Hanım? 'İyiyim ...doktor...bey ben neredeyim burası neresi ve beni kim getirdi?'

Sorularımı sıralarken doktor elindeki raporu bırakıp karşıma geçti. 'Ihım.. Anabel hanım burası tahmin ettiğiniz gibi hastane değil' değil ne demek ya kaşlarımı kaldırıp gözlerimi irileştirdim 'yani burası özel bir hastane bürosu birnevi aile bürosu bulunduğunuz yerden getirildiniz.'diye devam etti. 'Yani beni birisi getirmedi mi?' diye sordum. Gülerek 'Ihıhı hayır ekibimiz tarafından bulundunuz.' "Nasıl yani..bir çeşit yardım kuvveti gibi mi?" Kafam karışmıştı. "Biz öyle diyelim." dedi saçları beyazlamış adam. Gözümü devirerek 'Peki herneyse sağolun şimdi gitmem gerekiyor zaten gece boyu buradaydım sizede zahmet olmasın.' dedim yalancı bir gülümsemeyle yataktan doğrularak.

Doğrulduğum gibi tekrar yatırıldım. "Üzgünüm Anabel Hanım ama sizi gönderemem özel talimat var" dedi ne talimatı ya ne özeli ya "Siz kimden emir alıyorsunuz ya yoksa ekibinizden topluca imza mı geldi!"diye hafif cırladım. "Üzgünüm ama bunu yapmak zorundayım" neyi ya elindeki iğneyi birden bana batırınca neredeyse felç oldum zannettim. Doktor beni nazikçe yatırdı ve pencereyi açtığında açıkcası altıma ediyordum tabi hareket edebilseydim. Ormanlık alan burası. Yavaş yavaş kapanan gözlerimle olan mücadelemi kaybettiğimde nasıl bi boka düştüğümü merak ediyordum.

...

Bölümün çok kısa olduğunu biliyorum ama beğenmediğinizi düşünüyorum lütfen yorum yapın. Sizi seviyorum .x

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 17, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KURBANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin