Call Me By Counting

Counting TWO

​ေရတြက္​ျခင္​း ႏွစ္​ ....

×××××

ဒီ​ေန႔နဲ႔ဆို႐င္​ တစ္​ပတ္​တိတိျပည္​့ခဲ့ၿပီ ...

JongIn ဆို​ေသာ ​ေကာင္​​ေလးနဲ႔ ကြၽန္​​ေတာ္​နဲ႔ သူငယ္​ခ်င္​းျဖစ္​တာ
ဒီ​ေန႔ ၇ ရက္​ျပည္​့ၿပီ ...။

​​ အ​ေျခအ​ေနတင္​းမာတဲ့ ​ေျမာက္​ကိုရီးယားက​
ကြၽန္​​ေတာ္​နဲ႔ ​ေတာင္​ကိုရီးယားက JongIn က သူငယ္​ခ်င္​း
ျဖစ္​တယ္​ဆိုတာက ...နည္​းနည္​း​ေတာ့ အံ့ျသဖို႔​ေကာင္​းသား ..

ဘာပဲျဖစ္​ျဖစ္​ပါ​ေလ ... အခု​ေတာ့ JongIn ဆီ သြားရမယ္​..

တက္​ႂကြ​ေသာ ​ေျခလွမ္​း​ေတြနဲ႔အတူ
အမွတ္​အသားလုပ္​ထား​တဲ့ သစ္​ပင္​​​ေလး​ေတြကို ၾကည္​့ရင္​း

JongIn ​ေစာင္​့​ေနမယ္​့ ​ေနရာဆီကို ဦးတည္​ခဲ့သည္​ ...

ထို​ေနရာ​ေလးက ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ႏွစ္​​ေယာက္​အတြက္​ အမွတ္​တရ
အမ်ားၿကီး႐ွိတဲ့​ေနရာ​ေလးပင္​ ..။

ႏွစ္​ႏိုင္​ငံရဲ႕ ၾကားထဲမွာ တည္​႐ွိ​ေနတဲ့ ​ေနရာ​ေလးတစ္​ခု ...
တစ္​နည္​း​ေျပာရရင္​ နယ္​စပ္​လို​ေနရာ​ေလး​ေပါ့ ..

ဒီတစ္​ပတ္​အတြင္​းထို​ေနရာကိုပဲ
အ​ေခါက္​​ေခါက္​အခါခါသြားခဲ့ရ​ေတာ့

ထို​ေနရာမွ

​​ေႁကြက်ထား​ေသာ သစ္​ရြက္​​ေလး​ေပၚက ​ေျခရာ​ေလး​ေတြက
အမွတ္​အသားတစိခုလို ျဖစ္​​ေနသည္​ ...

ဒါ​ေပမယ္​့ ... ကြၽန္​​ေတာ္​ ဝမ္​းနည္​းတာ တစ္​ခုက ..
ဘယ္​​ေလာက္​ပဲ ထို​ေနရာကို အ​ေခါက​္​​ေခါက္​​အခါခါသြားခဲ့​ေစမူ
ထို​ေနရာကို လံုးဝမမွတ္​မိပါ...

ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕ အားနည္​းခ်က္​က
လမ္​း​ေပ်ာက္​တတ္တာျဖစ္​​ေသာ​ေၾကာင္​္​့.
အမွတ္​အသားမလုပ္​ထားတဲ့ ​ေနရာ​ေတြဆို မသြားႏိုင္​ ...
ကုန္​ကုန္​​ေျပာရရင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့အိမ္​႐ွိတဲ့ လမ္​းကို​ေတာင္​ မမွတ္​မိ..
ဒါ့​ေၾကာင္​့ တစ္​​ေနရာရာသြားရင္​ အမွတိအသားလုပ္​ၿပီးမွ
သြားတတ္​​ေသာ က​ေလးတစ္​​ေယာက္​လို ျဖစ္​​ေနခဲ့သည္​..