ေရတြက္ျခင္း ေလး ...
×××××
ဆိုးလ္ ကို ေရာက္ခဲ့သည္မွာ တစ္လပင္ျပည့္ခဲ့ၿပီးတာေၾကာင့္
ေနသားက်ခါစ လို ျဖစ္ေနၿပီပင္...
ကုိယ္နဲ႔ ေသြးမေတာ္သားမစပ္တဲ့ သူစိမ္းအိမ္မွာ ေနရတယ္
ဆိုေပမယ့္ ..
သားသမီးမထြန္းကားတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့္ကို
တကယ့္သားအရင္းသဖြယ္ ေစာင့္ေ႐ွာက္သည္။
သူတို႔ အကူအညီနဲ႔ပဲ JongIn ကို လိုက္႐ွာခဲ့ေပမယ့္လည္း ... ဘာတစ္ခုမွ
မထူးျခားခဲ့ ...
သူ.. ကြၽန္ေတာ့္ကို မူန္းေနတာေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး ...
"သားေလး ဘာေတြေတြးေနတာလဲ .. "
"အန္တီ ... "
"ဘာေတြေတြးေနလို႔ သက္ျပင္းေတြ ခဏခဏ ခ်ေနရတာလဲ ..
ဦးေလးတို႔ကို လြမ္းေနတာလား .. "
"အဲ့ဒါလည္းပါတယ္ ..ၿပီးေတာ့ .. "
"JongIn ကို လြမ္းေနတာလား ... "
"Nae ..."
"သားက သူ႔က္ု ေတာ္ေတာ္ သံေယာဇဥ္႐ွိတာပဲ ... "
"ဟုတ္တယ္ ..အန္တီ .. ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ပထမဆံုး သူငယ္ခ်င္း
မို႔လို႔ပါ "
"သူငယ္ခ်င္းပဲလား .. "
"ဟင္ .. "
"အဲ့ထက္ေရာ မပိုဘူးလား .. "
"အဲ့..ဒါ..က .. "
"အန္တီ့ကို ေျပာမျပလည္း ရပါတယ္ သားေလးရဲ႕ ...
သားရဲ႕ သူ႔အေပၚထားတဲ့ စိတ္သာ အမွန္တကယ္ဆိုရင္
တစ္ေန႔ေန႔မွာ ေသခ်ာေပါက္ေတြ႕မွာ ..
ကမၻာႀကီးက က်ယ္သေယာင္ေယာင္နဲ႔ က်ဥ္းပါတယ္ကြဲ႔ .."
"ဟုတ္ကဲ့ အန္တီ ... သူ႔က္ု ေသခ်ာေပါက္
ေတြ႔ေအာင္႐ွာမယ္ .. "
"ဒါနဲ႔ .. သားေလး .. အလုပ္လုပ္မွာ ေသခ်ာလား ..
အန္တီက မလုပ္ေစခ်င္ဘူးကြယ္ .. "
YOU ARE READING
Call Me By Counting
Fanfiction"Hyung ရဲ႕ အိမ္မက္က ဘာလဲဟင္ .." "ငါက ... လူေတြရဲ႕ အသက္ကို ကယ္တင္ခ်င္တဲ့ ဆရာဝန္ ျဖစ္ခ်ငိတာ ..မင္းကေရာ .. "လူနာ .." "ဘာရယ္ .." "လူနာေလ. .. Hyung ကယ္တင္မယ့္ လူနာ ျဖစ္ခ်င္တာ .." .....................×××××××××××...............
