Ayoko na talaga mag-aral. Hindi ako namomo-tivate.
Motivation please.
Tapos sinapak ako ng katabi ko.
Narinig ba nya sinabi ko?
Sakit non ah! Shems napatungo ako sa desk tapos nakita ko dalawang ngipin ko sa lamesa after a while naramdaman ko yung bibig ko na kumakapal at namamanhid.
Dugo!
Dumudugo bibig ko.
Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!!!!!
Nagising ako ng biglang bumukas ang pinto ng kwarto at iniluwal nito ang bunso kong kapatid.
"Kuya, kuya mahiya ka naman, anglaki mo na sumisigaw ka pa ng ganyan." Tingin-galit niya saakin. Na-estorbo ko yata. Magkatabi lang kase kwarto namin.
Lage busy ang batang yun. Grabe lang talaga. Seven years old lang siya pero kung mag-isip parang 25 na.
Binato pa niya ako ng mouse. Umilag naman ako. Sayang yung pogi kong face. :)
"Hindi ka ba nahihiya. Bakla ka ba?"
Ayan. Napag-isipan pa ako ng masama. Itong batang ito minsan sumusubra na din.
Siya kaya ang ipadala sa Mars subrang nerd nya kasi . I'm sure magagamit niya talino niya doon. Kuha sya ng sample ng rocks doon kung meron man. Malay ko ba kung anong meron doon. Mabubuhay naman siguro siya kasi mataas I.Q. nya. Gagawa sya ng paraan sa imposibleng sitwasyon.
Lage naman niyang sinasabi.
"Today, impossible can be possible."
Motto yan ng batang yan, I mean .. ng kapatid ko. Kapatid ko nga pala yun.
Sarap batuhin ng gitara . Akala mo naman marunong na manligaw, hindi naman.
Walang alam kundi magbasa ng history books at amazing facts na yan.
Bagay sa kanya historian.
Isang napakabatang historian
"Hahaha." Natawa na lang ako.
BINABASA MO ANG
Silent Geniuses
Umorismo"When someone is silent , it doesn't mean they know nothing " Warning: Be aware , They might be geniuses.
