İnsanın en büyük yalancısı kendisidir. İlk başta mutluyum diyerek yalan söyler. Sonra da yaşıyorum...
Gözlerine baktığın zaman çözdüğünü zannedersin insanı. Artık öyle değil. Bakışlar sinsi,duygular pislik olmuş iyice. İnsanın ne yalan söylediğini yüzüne bakıp anlıyamıyorsun artık. Ağladığın zaman gözünü silenle,öldüğün zaman üzerine gülerek toprak atan bir olmuş. Çaresizlik mevsiminin bütün yapraklarını kötü insanlar dökmüş meğerse. Bir okyanusta dev dalgalar eşliğinde dibe batmanın zevk verdiği, yaşadığın hayat eşliğinde dibe vuruş seslerinin insanlara oyun havası gibi geldiği bir zaman...
En kötüsü bunların yalan olduğunu anlıyamamak. Oturduğun her kaldırıma anlat,takıldığın her mahalleye. Senin en büyük yalancın kendin misin yoksa insanlar mı ?
İnsanlar yalan söyler,seni öldürür gider. Peki kendine söylediğin yalanlar nedir ? Önce başının etini yersin, sonra akıl sağlığından. Sonra psikolojim bozuldu dersin, sonra gecelerce yakanı bırakmayacak ağlamalardan...
Kısaca en büyük yalanı sen kendine söylersin. Ağladığın gecelerce yaş tutan nevresimlerini, sadece değiştirmek istedim diye yıkarsan söylersin yalanı. Ağlamaktan yuvasından çıkan göz bebeklerinin, kızarıklarını sadece uykusuzluğa bağlarsan söylersin yalanı. İnsanlar sana neden sessizsin dediğinde uykum geldi diye, insanlar sana iyi misin dediğinde 'paramparçayım ulan' diyemezsen, işte o zaman söylersin yalanı.
Kendine yalan söylediğin her gece için pişman olacaksın. Yaşam bir nefeslik ve sen bu nefese layık olarak yaşamak zorundasın. Yalanlara layık değil...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Kahırlı Elveda
RomanceTüm yaşanmışlıkların kadere, bütün geçmişin aşk'a bağlandığı bir hikaye. Bu hikaye ; 'Bir Elveda'da Bitmeyenlere'
