Sadece Zevk İçin

-3.Bölüm-

~Melissa Stan~

Huzursuzca yerimden kıpırdandım ve gözlerimi arabanın tavanına diktim. Büyük arabada tek başımaydım. Üzerime verilen şala daha çok sarıldım ve arkama yaslandım. Biraz önce olanlar aklıma gelince yüzüm kızarmıştı. İnsanların ne dediklerini pek umursayan bir insan olmadım hiçbir zaman ama annemin kardeşinin beni o halde görmesi beni hem utandırmıştı hem de aşşağılamıştı. Şimdi ne yapacaktım. Bayan Olivia ve korumaları hala clubteydi. Şuan clubteki herkes benim ve namı değer korumlarım hakkında konuşuyordur. Peki ya Marry? Çok korkmuştur. O odada yaşananlar aklıma geldi. Bir anda sular altında kalmış anılarım netleşmeye başladı. Küçük bir kızdım ergenliğe, genç kızlığa daha yeni atılmıştım. Bu anıları unutmak istercesine kafamı sertçe koltuğa vurdum. Karanlık sokağın ucundan gelen adamların sülietleri aklımdan çıkmıyordu. Aramızda metreler olmasına karşın içki kokuları bana bile ulaşıyordu. Ah hatırlama Melissa! Güçsüz bacaklarım ile sokağın sonuna kadar koşuşum ve boğazımdan yükselen yardım çığlıkları hala beynimi istila ediyordu. Unut unut unut! Çaresizce başımı iyice yasladım. Ufacık nedensiz bir olay kocaman hayatı maffedebilir. Benimkide öyleydi işte. 14 yaşındaki ufak kızın omuzlarına kaldıramayacağı bir yük bindirmişlerdi o gece. Bir daha asla masum olamayacak 14 yaşındaki kıza... Gözlerim yanıyordu. Ağlama! salak salak salak! Sıcak göz yaşları utanmadan yanaklarıma değerken her zaman yaptığım gibi tırnaklarımı avucuma geçirdim. Acı hem insani özelliklerini açar hem de kapardı. Kendimi acıya odaklayıp ağlamazdım çoğu zaman ama şuan bunu yapacak gücü kendimde bulamıyordum.Arsızca ağlıyordum. Bunu yapmayalı o kadar çok zaman geçmişti ki. Nedensizce rahatladığımı hissettim. Boğuk hıçkırıklar boğazımdan yükselirken yıllardır içime attıklarımı kustum adeta. Hıçkırıklarım boş arabada yankılanıyordu. Bir anda kapı açıldı ve Bayan Olivia hemen yanıma oturdu. Ağladığımı gizlemek istercesine şalı yüzüme örttüm ve kendimi durdurmaya çalıştım.

''Sana demiştim demekten nefret ederim Melissa ama birdaha asla buraya gelmeni istemiyorum.'' başımı sallamakla yetindim. Sıcak kollarını bana doladı.

''Sen benim de kızımsın Melissa. Artık bizimle kalıcaksın ve itiraz istemiyorum.'' sesimin titreyeceğine adım gibi emindim ve dudaklarımı sıktım.

''Teşekkürler.'' başımı Bayan Olivia'nin göğüsüne yasladım. Sıcak elleri saçlarımı okşamaya başladı.

''Herşey harika olacak Melissa. İkimiz içinde.'' iyice ona sarıldım ve kokusunu içime çektim. Pahalı olduğunu tahmin ettiğim çok güzel bir parfüm kokuyordu ama hepsini silebilecek kadar da huzur. Uzun süredir hissetmediğim anne şevkatini dibine kadar özlediğimi farkettim. Yıllarca kendimi korudum ama şuan kendimi korumasız bir kız çocuğu gibi hissediyordum.

''Aslında bakarsanız sizden özür dilemek istiyorum.'' deli gibi titreyen sesime aldırmadım.

''Ne için?'' dehşete düşmüştü.

''Beni o halde görmenizi istemezdim...'' cümlem boğazımda çıkan acı bir hıçkırıkla son buldu. Bayan Olivia saçlarımdan öptü. Deli gibi ağlıyordum. Göz yaşlarım Bayan Olivia'nın ipek gömleğini ıslatıyordu.Kadın buna aldırmıyor ve beni kendine daha da bastırıyordu.

''ŞŞŞ heerşey geçti bitanem yarın hiçbirşey hatırlamayacağız.'' çenemden tuttu ve yüzümü yüzüne yaklaştırdı.

''Sakın böyle düşünme Melissa.'' narin elleri ile yanaklarımda ki yaşları sildi.

''Artık evimize gidelim.'' başımı salladım. Bayan Olivia dışardaki adamlara bir işaret yaptı ve sanıyesinde iki adam da arabadaydı. Beni koruyan sakince arkasını döndü.

''İyi misiniz Bayan Stan?'' gülümsedim.

''Evet çok iyiyim teşekkürler.'' adam güzel bir tebessüm etti ve önüne döndü. Araba sakin bir şekilde çalıştı ve eve yol almaya başladı. Bayan Olivia bütün yol boyunca elimi bırakmamıştı. Evin önüne geldiğimizde araba sertçe durdu ve korumanın biri aşşağı indi. Önce Bayan Olivia'nın sonra da benim kapımı açtı. Şalıma iyice sarıldım. Hava serindi. Bayan Olivia önde ben arkada eve girdik. Ev o kadar güzeldi ki. İçeri girer girmez bir kaç hizmetçi dibimize gelmişti. Bayan Olivia emir veren ses tonu ile