Buhos ng ulan, na uti-unting pumapatak sa aking katawan.
Kasabay ng pag patak, nang aking mga luha sa kawalan.
Ulan, na unti-unting na giging unos.
Galit. Galit na gusto ko sa iyo ibuhos.
Tubig ng ulan ay unti-uti nang bumabaha, sa mga kabahayan.
Parang ikaw, lalaking unti-unting sinisira ang buhay naming mga kababaihan.
Ilan, ilan ba kami sa buhay mo?
Ilan, ba kaming pinangakuan mo?
Pero, ano? Isa isa mo lang kaming iniwan, sa kawalan. Alam mo kung pwede lang kitang pakawalan, bago mo pa ako iwan. Ginawa ko na, pero hindi ko kaya.
-Kaya eto ako ngayon, lumuluha sa gitna nang ulan sinta.
~*~Ulan
Vote.Comment kung anong masasabi nyo~
BINABASA MO ANG
TULA
PoetryTula Kung tula man itong maiituturing nang iba, edi masaya. Ps: hindi po ako perpekto, wag nyo po akong sisihin kung hindi nyo man magustuhan ang aking gawa. Salamat.
