Mahal, akala ko limot ko na. Ang sakit na pinaramdam mo, akala ko lang pala dahil, Patuloy parin itong nag bibigay nang sakit, lalona pag na kikita ka.
Mahal, akala ko limot ko na. Ang lahat nang alaala, nating dalawa. Akala ko lang pala dahil, lahat ng iyon ay naaalala ko pag sapit nang ating anibersaryo.
Mahal, akala ko ba tutuparin nating dalawa nang sabay ang ating mga pangarap? Ikakasal pa nga tayo diba? Pero akala ko lang pala, dahil nag hanap kana ng iba.
Para akong sinasakal, nang katotohanan. Katotohanang AKALA ko lang ang lahat. Naniwala ako sa akala. Sa isang MALING AKALA.
-Dapat hindi na ako na niwala, dahil ito pala ay isang maling akala.
~*~
Vote.Comment kung anong masasabi nyo~
BINABASA MO ANG
TULA
PoetryTula Kung tula man itong maiituturing nang iba, edi masaya. Ps: hindi po ako perpekto, wag nyo po akong sisihin kung hindi nyo man magustuhan ang aking gawa. Salamat.
