I'm Fine

-1-

Sevgilim;
Nasıl giriş yapacağımı bilemiyorum...
Birbirimize onca çektirdiklerimize rağmen hiçbir şey olmamış gibi sorduğumuz soruyla başlayayım,
İyi misin?
Seni mutlu eden bir kız var mı?
Tanrı'm... Bu cümlenin beni bu denli zorlayacağını düşünmemiştim, zihnimde daha kolaydı...
Belki benden daha güzel, daha iyi fizikli, daha sevimli bir kızla birliktesindir. Seni mutlu ediyordur, benden daha da mutlu belki de.
Fakat asla değişmeyecek bir gerçek var;
Benden daha güzel sevemez, asla.
Sık sık ağlardım omuzunda, saatlerce.
Sırf seni sıkmamak için senin yanında ağlamamaya çalışırdım. Yastığımı senin omzun yerine kullanırdım. Bipolar hastalığını bile ayrı seviyordum ben, çoğunlukla kalbimi paramparça etsen bile...
Çünkü gün sonunda sımsıkı sarılışında tüm kırıklarım tekrar birleşiyordu. Bileklerimi kesmeden önce kalbimdeki o kesikleri sen attın. Eh ama bir yarala, bir yara bandıyla tutturmaya çalış olmaz ki.
Sen beni bacakları olan bir kız için bırakıp giden bencil prenssin, ben ise senin için bacaklarını testereyle kesen deniz kızıyım. Kim bilir...
Belki bir gün geri dönersin bu şehire, beni sorarsın, ama burada olmam.
Belki evlenmişimdir, belki birlikte kurduğumuz hayallerdeki gibi uzak bir şehire taşınmışımdır. Belki de...
Yaşamıyorumdur.
Belki bir gün fazla derin kesmişimdir.
Ya da bir gün yolda ağlayarak yürürken, ani bir kararla kendimi bir otomobilin önüne atmışımdır.
Deniz kızı gibi bir köpük olup, okyanusa karışmışımdır.
Mezarımı ziyarete gelirsin. Ağlar mısın, pişmanlık duyar mısın, yoksa umurunda bile olmaz mı bilemiyorum.
Kim bilir... Belki başka hayatlarda, başka dünyalarda buluşuruz.
Kendine iyi bak.
Psikolog seanslarını, ilaçlarını sakın aksatma!
Hayatı boyunca seni kalbinde taşayacak olan, aptal kız.