I'm Fine

-3-

İlk başta tırnaklarımı kemirmeye, dudaklarımı yolmaya, saçlarımı kesmeye başlamıştım.
Ardından her gece ağlamaya başladım. Her gece, başımı her yastığa koyduğumda gözlerim şişene kadar ağlıyordum.
Sonra gün içinde maske takmaya başladım. 'İçin kan ağlarken, dışından etrafa sahte gülücükler saç.' Gün içinde herkese iyi olduğuna dair inandır.
Son olarak bileklerime kesikler atmaya başladım. İlk başta canım çok yanmıştı, kendime küfürler ettim bunu yaptığım için. Fakat bir süre sonra... Bağımlılık yaptı. Ruhsal acımı fiziksel acıya dönüştürmek ruhumu hafifletiyordu belki de.
Gözyaşları, maskeler, kesikler çoğaldı ve...
İşte böyleyim şu anda.
Harabeye dönmüş, yıkılmış, tükenmiş...
Yastığıma sarılarak sessizce ağlıyorum şu an.
Bir ümit biri yardım eli uzatır diye.
Yakınımda benim gibi ağır yaralı, bir doktora muhtaç ruhlar olduğunu biliyorum.
Ama sorun burada.
Onları bulamıyorum.