Chapter 7

410 6 0
                                    

Next week bakasyon na namin kaya nag hahanda na kami ng gamit dalawang buwan kami dun sa tagaytay. Dun kami sa Rest house ko mag sstay.

Nitong mga nakaraang araw parang may nagiba kay Aaron kasi ganto yan.

*Flashback*

May iniutos sakin si Ma'am kunin ko daw ung isang box ng test paper dun sa bodega...

"Hays! Ano ba to ang bigat" sabi ko habang binubuhat ang box.

Nagulat ako ng may kumuha ng box.

"Ako na nahihirapan kana oh. Dapat kasi hindi ikaw ang initusan dapat lalaki ang gumagawa neto" sabi niya sabay ngiti sa akin...

Natulala ako sa kanya ang ganda ng ngiti niya..

"A-ahh M-mayve may problema ba?"sabi niya

"Wala naman hehe" sabi ko...

"Ahh Mayve" sabi ni Aaron

"Hmm?"

"A-ahh w-wala" sabi niya

*End*

Anu kaya problema nun?

Naglalakad ako mag isa ngayon dito sa hallway wala kasi sila Jennie may inutos kasi sakanila

Habang naglalakad ako may nakabunguan ako kaya napaupo ako. Ang sakit syete. Pero mukhang namali ang bagsak ko.

"Ouch!" Tatayo na sana ako kaso napaupo ulit ako tinignan ko ang paanan ko at namamaga to.

"Miss sorry ok kalang?" Tanong sakin ng nakabangga ko at parang kilala ko ang boses.... Tinignan ko kung kanino galing ang boses at mukhang tama ako  si....

"Namjoon?" Sabi ko

"Mayve ikaw pala pasensya" Sabi nito at sabay yuko...

"A-ano kaba namjoon huwag kang yumuko ok lang naman ako oh tignan mo" sabay tau ko kaso pag katayo ko napaupo ulit ako kasi ung paa ko. Pag tingin ko sa paa ko na mamaga ito. Pano na yan. Di ako makakalakad kasi namamaga paa ko di ako makakapaglakad.

Nagulat ako kasi may nagbuhat sakin ng pa braidal style.

"N-namjoon ano ginagawa mo?" Sabi ko

"Mukhang na sprain ka kaya dadalhin kita sa clinic." Sabi nya

"S-salamat" sabi ko habang nahihiya...

Napadaan kami sa may classroom nagulat ako ng makita ko si Aaron at napatingin sya samay paanan ko nakita ko sa mata niya ang pag aalala at pag seselos  sa mga mata niya o baka guni guni ko lang yon.

Nandito na kami ngayon sa clinic. Binaba ako ni Namjoon sa higaan dito.

"Salamat Namjoon" sabi ko dito

"Sorry kung hindi sakin hindi ka magkakaganito." Sabi nito

"Ano ka ba Nam-" naputol ang sasabihin ko nang magsalita siya

"Call me Oppa masyadong mahaba pag  Namjoon" sabi nito

"Ok O-oppa" sabi ko...

"Staka ok lang un huwag kang humingi ng pasensya...

Ginagamot na ng nurse ang paa ko pinahiran ito ng ointment para di na masyado mamaga. Uwian na at tinext ako ng mga kaibigan ko na hindi daw sila makakasabay sakin papuntang bahay.

Hinatid ako ni Namjoon sa Parking lot at nag paalam na to.

Namjoon's POV

Alam ko sa una palang alam kong siya na ang kapatid ko alam na alam ko nung binuhat ko siya may nakita akong palatandaan na kung sino ang kapatid ko alam na alam ko ang platandaan na yun... Sawakas nakita ko din siya di nila alam na buhay ako kung di lang ako/kaming dalawa malamang kasama ko pa sila ang alam nila patay na ko. At alam kong nag ka amnesia siya. Kung hindi lang nag crash ang eroplanong sinasakyan namin sigurado masaya kami magkapatid...

Miss na miss ko na ang kapatid ko. Pag nagkasama ulit kaming dalawa paparamdam ko sa kanya ang pag mamahal ng kapatid... Lagi lang akong nasalikod niya hindi ko siya pinababayaan. Nag mana din siya sakin. Ang galing niya kumanta, sumayaw at mag rap... Namangha aoo sa kanya ung mga ngiti nya nung mga bata kami ganun patin walang pinag bago...

Mahal na mahal kita at miss narin kita....

Mayve Lucibal Santos... Princessa ko...

That Cold Gangster Is My BoyfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon