Namjoon's Pov
*Flashback*
"Mom! Aalis na po kami" sabi ko kay Mama
Pupunta kami ngayon ng Princessa ko sa Korea
"Mayve tara na baka malate pa tau sa Flight naten" sabi ko
"Cge kuya! Pababa na ko!" Sabi nito saken
Naghintay ako ng ilang minuto bago ko siya makita na pababa ng hagdan. Ang ganda talaga ng princess ko... Umalis na kami...
2 hours ang nakakalipas bago kami nakapunta sa Airport.
Tinawag na ang no. Namin kaya pumunta na kami sa Eroplano. Pagkasakay namin hinanap na namin ang upuan namin...
"Kuya ano gagawin natin sa Korea?" Tanong ni Mayve
She's 12 years old only ang im 17 years old.
We decided na mag bakasyon dito sa Korea. Nakaupo na kami...
Maya-maya nag announce na ang piloto na aadar na kami...
Sinuot na namin ang seatbelt
Sa sobrang pagid namin nakatulog kami...
Nagising ako dahil nagkakagulo...
"Babagsak ang eroplano!!!" Sigaw ng isang pasehero...
Nagulat ako sa sinabi nung isang pasahero. Gunising ko si Mayve...
"Mayve nandito lang si Kuya hindi kita papabayaan mahal na mahal ka ng kuya. Magkakasama pa tayo tandaan mo yan. Pag nagkahiwalay man tayo hahanapin kita may palatandaan ako sau ha? Ang butterfly na nasa leeg mo yan ang palatandaan ko sayo ang. Mahal na mahal ka ni kuya." Niyakap ko sya... Biglang nag dilim ang lahat ang huli ko nalang narinig ang...
"Kuya mahal na mahal kita... Hanggang sa muli"
And everything went black...
*Years later*
Naka survive ako sa plane crush at okay na ko ang pangphysical kong katawan pero ang pang emotional ko hindi..
Miss na miss ko na ang kapatid ko...
May umampon sa aking mayaman na pamilya. Nag hired na ko nang maraming Detective.
Sabi ng isa ko hinire na detective posible daw na patay na siya dahil wala daw sa listahan ng mga naka survive ang pangalang Mayve Lucibal Santos
Sa sobra kong lungkot nag kulong ako sa kuwarto at umiyak ako ng umiyak
Hindi kinaya ang nabalitaan ko
Buwan ang nakalipas na tanggap ko na ang sinabi sakin pero ang pakikitungo ko sa mga kaibigan ko naging malamig. Minsan lang kung magsalita ko... Nag rebelde ako at naging isang gangster.
*End of Flashback*
Pero makalipas ng ilang taon.
Nabuhayan ulit ang loob ko ng makita ko siya kala ko wala na siya pero hinde buhay na buhay siya... Miss na miss ko na ang kapatid ko..
Sikat narin siya nagawa niya ang pangarap niya na maging isang idol. Magaling na siya sumayaw kumanta at mag rap.. gusto ko siyang yakapin at sabihin na nadito na ulit ako magkasama na ulit kami. Pinaimbistigahan ko siya sa kaibigan ko at sinabi nila sa akin ang kalagayan niya nag ka Amnesia daw siya ung ang pinakamasakit na nabalitaan ko. Sarili ko mismong kapatid hindi ako matandaan. Masakit sobrang sakit gusto ko sabihin sa kanya na buhay pa ang kuya niya pero hindi pwede e hindi niya ako maalala.
Mayve di ba sabi ko sau magakakasama pa tau? Mahal na mahal ka ng kuya? At sinabi ko rin sau diba na kahit magkahiwalay tau hahanapin kita? Gagawa ako ng paraan matandaan mo lang ako. Gagawa ako ng paraan magkasama lang tayo... Gustong gusto na kita yakapin. Makabonding. Miss na miss na kita Princessa ko...
Gagawin ko lang para sayo princessa ko... Pro protektahan kita... Kahit anong mangyari sasamahan kita. Hindi kita papabayaan kasi nandito ako magkakasama taung muli... Nandito lang ako sa likod mo.
Papaalalahanin ko sau ang masasaya nating alaala hanggang sa maalala mo muli ang nag nagngangalang.
Kim Namjoon...
~\~\~\~\~
Ok ba update ko?
Plss Vote in my update
Ummm sorry kung my mga wrong typos
Guys di ko alam kung makakapag update ako bukas e.
Kasi magsisimula na ang pasukan kaya di ko sure
BINABASA MO ANG
That Cold Gangster Is My Boyfriend
FanfictionInakala ko nang mahirap ang maging isang tagapagmana, at ang panghawakan ang mga negosyo ng pamilya. Inakala ko ring magiging madali ang buhay eskwela ko dahil hindi ako pinagtutuunan ng pansin ng iba. Pero hindi ko inakala na magbabago ako, na magk...
