Take the Sun with you

Chapter 3

Chapter 3
Pilit na tinatanong ang sarili

"Hulyo, you'll be on stage in one, two and three!"

Just like what he always does, he smiled genuinely as the audience went wild. There are different banners made for him that made him smile. Kadalasan ay nabibigla pa nga sa tuwing may nag-aabot ng regalo sa kaniya. He only wants to embrace music and he didn't expect any of these. He waved his hand and serenade the crowd with another cover song from Parokya ni Edgar.

Bakit pa kailangang magbihis?
Sayang din naman ang porma
Lagi lang namang may sisingit
Sa t'wing tayo'y magkasama

Hulyo grew up listening to classic opm, ito kasi ang hilig pakinggan ng kaniyang ina. However, his father listen to international bands like The Beatles that he eventually liked. Basically, he learn to love music because of his parents.

Nang matapos nito ang dalawang kanta ay nakangiting nagpaalam si Hulyo at dumiretso ito kay Raunce. Tinapik niya ito sa balikat.

"We're done for this week?"

Tinatamad na binalingan siya ni Esperaunce at tumango na siyang dahilan nang ngiti ni Hulyo. Agad naman nitong inayos ang kaniyang gamit habang pinagmamasdan lang siya ng kaibigan. Hulyo can't remove the smug on his face because of excitement with the thought of going home and finally, sleep!

Nagmamadaling pumunta sa sasakyan si Hulyo na siyang sinundan ng kaniyang kaibigan. Ang kadahilanang makakapagpahinga na ang naging rason kung bakit mas ginusto nilang umuwi na. Isang oras lang ang tinagal nang byahe, lumabas si Hulyo ng sasakyan at diretsong tinungo ang bahay. Hindi na iniisip ang kung ano, gusto na lamang humiga at magpahinga. Hindi biro ang ginagawa niya dahil minsan ay wala na siyang panahon para matulog.

"Damn guy," Raunce uttered as he slowly went out of the car.

Kinamot nito ang kaniyang batok at humikab, natulos ito sa kinatatayuan nang may mapansin itong kakaiba sa daanan.

Masiyadong agaw pansin ang puting tela na nakatakip, ganoon na lamang ang kaba ni Raunce nang mapagtanto na nakayakap ito sa katawan ng tao. Nakaratay ito sa daanan, at nagtayuan ang balahibo ni Raunce sa hindi maipaliwanag na dahilan.

He gulped hard and tried to avoid what he saw, nagkibit-balikat ito at akmang maglalakad paalis.

"Hindi Raunce, w-wala lang 'yon," he said to himself, but he ended up looking at it again.

Mas lalong nanlaki ang mata nito nang klarong nakita ang imahe ng tao, nakumpirma niya na babae ito dahil sa buhok na nakatakip sa mukha nito. Nakatagilid humiga at halos namumutla ang katawan ng babae. Muli itong pinasadahan nang tingin ni Raunce at mas lalong nangilabot nang makita nitong walang suot na tsinelas ang babae.

Hundred thoughts kept running on his mind, all of it are murder related. He gulped hard and took a step backward because of his thoughts. Hindi kaya ay nahimatay lang ang babae at dito nahulog? Pero bakit may puting tela? Ginulo ni Raunce ang buhok niya, hindi na alam ang gagawin.

Matapos ang ilang minuto ay nanginginig ang katawan nitong lumapit.

"O-okay Esperaunce, k-kalma."

Pinagpapawisan ang kamay nito at nang tuluyan nang makalapit sa babae ay mariin itong pumikit bago dahan-dahan hinawakan ang braso nito. His eyes grew wider when he felt her cold skin, inalis nito ang takot sa katawan at mabilis na pinaharap ang babae.

Mariin na nakapikit ang mata nito at sobrang pinagpapawisan lalo na't malamig ang katawan. Raunce immediately checked her pulse, he sighed in relief when he noticed that she's breathing fine. Ngunit hindi pa rin maalis ang pangamba sa sarili, bakit ito nandito?