S*ktir Et Final

1.1K 59 12
                                    

Gitmek gerekir bazen. FazIa yormadan, daha çok bıktırmadan. Eğer vaktiyse ardına biIe dönüp bakmadan.

Can Yücel

Bundan 14 yıl önce hayatımda en nefret ettiğim insanlar öldü ve şu an onların mezarlarındayım hafifçe su dökmeye başladım üzerlerine ve diğer elimdeki çiçek buketlerini bıraktım yağmur çok şiddetli yağıyordu şimdi sizi 14 yıl öncesine götüreceğim tabi bana anlatılan hikaye ye göre gideceğim yanlış mı doğru bildiklerim bilmiyorum ama hepiniz bunu çok merak ediyorsunuz değil sizi geçmişe hepiniz şebnem ve kerem hikayesini merak ediyorsunuz biliyorum ve şimdi 14 yıl öncesi gözlerimde şekillendi

14 YIL ÖNCESİ

şebnem

Kapıdaki kişi Leylaydı bu çok canımı sıkmıştı tuzağa düşmüştüm şimdiki tek huzur iyi ki keremin buraya benimle gelmesi başıma bir şey gelse beni kurtarır ve Leyla bana yaklaşıp sırılsıklam olmuş halime baktı

şebnem o kadar sapsın ki kimi bekliyordun kızını mı yoksa sevgili ölmüş anneni mi ha hangisini

Sen sakın o iğrenç ağzına onun adını anma sakın Leyla seni pişman ederim dedim Leyla ise gülerek bana baktı yüzündeki iğrenç ve gevşek ifade beni deli etmeye yetiyordu kandırılmıştım hem de çok kötü bu beni daha da öfkelendiriyordu

ŞEBNEM sakın benimle oyun oynama benim tuzağıma düştün battın sen bu kadar safsın işte hemen inanıp oltaya geliyorsun tıpkı bir balık gibi her şeyi unutup duruyorsun dedi

Burada işim bitti ve amacın neydi leyla buraya geldin şimdi neye ulaştın dedim

Ne mi senin o sevgili holding in Fransızların ellerine satıldı çoktan Şebnem dediğinde nevrim döndü

Ha güldürme beni tüm yetkiler bende nasıl yapacaksın

Unutma senin sekreterine kadar hepsi benim elemanım nefes aldığının sayısını bile biliyorum daha çok küçüksün şebnem hiçbir şeyin yok ama boyundan büyük davranıyorsun

Bu burada bitmedi bitemez bitirmeyeceğim seni yerin altında canlı canlı gömmeden bitirmeyeceğim dedim hemen arabaya doğru koştum keremse bu halimi gördüğünde dışarı çıkıp bana sarıldı yatıştırıcı sesiyle

Kalbimin olduğuna ne zaman inanmaya başladım biliyor musun senin bana kafa tutuşunla senin bana ne olursa olsun en savunmasız halinde meydan okuyuşun hiçbir şeyden korkmaman işte bu yüzden aşığım sana dedi ve beni iyice kendine çekti yüzümden yaşlar akmaya başladı

Kerem beni bırakma çok korkuyorum kaybetmekten sevdiklerimin incinmesinden çok korkuyorum dedim ağlayarak

Peki ya sen kendine bir şey olmasından korkmuyor musun benim en çok korktuğum şey bu şebnem lütfen sadece kendini düşün ne beni ne babanı biz bir şekilde kurtuluruz şebnem

Nasıl ha dört bir yanımıza mayın sermişler nereye bassak patlayacağız

Hadi girelim hasta olacaksın dedi ve arabaya soktu beni arabada hiçbir şey konuşmadık ben İstanbul un karmakarış yollarını izlerken keremse arada bana bakıp elimi tutuyor beni rahatlatmaya çalışıyordu sonunda eve gelmiştik kereme bakıp

Lütfen bu gece benimle kal çok korkuyorum lütfen benimle kal kerem derim ağlayarak

Ağlama lütfen tabi kalacağım seni böyle yalnız bırakamam hadi gel dedi ve evimin anahtarını atıp bana baktı ıslanmış olan gömleğime bakıp

S*ktir Et 2.Kitap (Sezon)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin