5.Bölüm Yeniden Doğmak

1.1K 55 13
                                    

                 

Cesaret, sevgi gibidir; gelişmesi için umut gereklidir. Napoleon

Şebnemin ağızından

Karşımda gördüğüm kadın bana çok benziyordu sanki anlamadığım bir şekilde kopyam gibiydi  ama bir şeyler farklıydı sanki bir yerde görmüştüm onu hafızamı ne kadar zorlarsam zorlayım hatırlayamıyordum tereddütle ona yaklaştım ve bakına iyice bakmaya başladım bir türlü konuşamıyordum yada ona karşı bir şey gösteremiyordum kadın bunu anlayacaktı ki bana elini uzatarak samimi bir şekilde gülümsedi

bonjour mon nom est Renne dedi  ( merhaba benim adım renne )

kadın Fransızdı bunu anlamak için aptal olmak lazımda çenesindeki ben lekesinden ve giydiği Fransız dantelinden anlaşılıyordu oldukça güzeldi birden sempati duydum beni rahatlatmıştı

Bonjour, j'ai aimé rencontrer şebnem( merhaba tanıştığımıza sevindim ben şebnem ) dediğimde

kadın başını hafifçe eğip selamladı ve babama bakınca bu halinden oldukça memnundu bozmak istememiştim çünkü babam ilk defa annemden sonra bir kadına bu kadar değer verip bizim eve getirip benime tanıştırıyor aslında benim onunla tanıştırmam gereken bir damat adayı olması gerekirdi normal şartlarda ama bu hikaye s*ktir et ve burada normal hiçbir şey olmaz sonunda renne bana bakarak Türkçe

Yavuz Şebnem çocuğun babası kim tanışacak mıyız dedi ne yani kadın Türkçe biliyor muydu bende çok iyi Fransızca konuşurdum ama Türkçe bilmesi beni çok mutlu etti fakat babama bakınca yüzü asıldı ve kızgın bir sesle

Kerem İnanç denilen it dedi babam keremin adını söylerken iğrenç bir şeyden iğreniyormuş gibi bir hava verdi

 Kerem İnanç mi dedi şaşkınca ne renne keremi tanıyor muydu ?

Yoksa tanıyor musun diye renne ye baktı renne bir an şaşırmıştı bu sorunun cevabını çok merak ediyordum tanıyorsa keremle ne ilgisi vardı kafam allak bullak olmuştu

Evet ben tanıyorum tabi ama sadece adını duydum kiralık katiller arasında epey ünü var yoksa yüzyüze görüşmedim kendisiyle dediğinde bütün merakım kaçmıştı ve odaya gitmek için kaltığım da

İzninizle çok yedim biraz dinlenmek gerek saygısızlık olmazsa çıkabilir miyim dedim renne ye bakarak  Renne başını onaylarcasına

Tabi lütfen dedi  

odama çıkıp yatağıma yattığımda elime karnımı koydum doğuma neredeyse 1 ay kalmıştı çok heyecanlıydım elimi her karnıma götürdüğümde içinde küçük bir yaşam vardı o doğunda bende yeniden doğacaktım ve hayatımdaki tüm sorunlardan sıyrılacaktım umarım keremde çıkardı biliyorum bir aile olmamız ve benim bunu hayal etmem imkansız bu çok canımı yaksa da keremle ben gece ve gündüz gibiyiz yemeğimizi yediğimizde babamın iyi ki beni saint Joseph e gönderdiğine dua ediyordum eskiden bunlar yaşanmadan önce canım her sıkıldığında Fransaya kaçıp kafa dinlerdim ama şimdi öyle bir şansım yoktu belki kızımı da arada kaçıracaktım güzel olmaz mı olurdu bence hem keremde gelirdi belki bizimle ben odamda hayallerle uğraşırken Birden telefondan takvim gözüme çarpmıştı bugün pazardı ve görüş günüydü acaba gitsem mi diye düşünmeden edemiyordum keremle son görüşmemizin pek sağlıklı geçtiği söylenemezdi geçen hafta eve geldiğimde sabaha kadar ağlamıştım ama şimdi ise gitmek istiyordum biliyorum yine canımı yakıp beni perişan edecekti ama haftada bir gün olsa bile onu görmeden yapamazdım çünkü onu seviyordum bana yaptığı her şeye rağmen seviyordum aşk ta böyle bir şey değil midir zaten ne kadar acıtsa da kopamazsın hemen üstümü değiştirip evden gizlice çıkıp taksiye atlamıştım birazda endişeliydim Tuğba son bir ayda yerimden kıpırdamamam için binlerce kez uyarsa da dinlememiştim bunu duyduğunda bana çok kızacağını biliyordum ceza evine girdiğimde oldukça kalabalıktı genci yaşlısı çoluk çocuk herkes sevdiğini bekliyor ve onu görmek için can atıyordu görevliyi gördüğümde ona bakıp

Merhaba ben kerem İnançı görmek istiyorum dediğimde görevli biraz düşünüp

 Hücre mahkumuydu değil mi ?

 Evet dedim biraz terettütlüydüm ama görevli olumsuz bakıyordu bu kadar yol geldim bütün engelleri aştım onu görmeden gidemezdim

Sizi ayrı bir görüşme odasına alacağız hücre mahkumlarının halk a çıkması yasaktır dediğinde onu sesizce takip ettim geldiğimizde bir yere oturup

Teşekkürler dedim görevli ise samimi bir şekilde

 İşim bu siz durun birazdan getirirler deyip çıktı yarım saat beklemiştim oldukça yorgundum ama işin ucunda keremi göreceksem sorun değildi benim için sonunda kapı açıldı ve kerem geldi oldukça zayıflamış ve kirli sakalları da çıkmıştı ama sorun değildi sakallı bile çok hoş gözüküyordu sadece yüz yüze bakıyorduk ama sonunda kerem konuştu

Sen anlamıyorsun demi hala dediğinde ilk önce afalladım ve ona baktığımda kendimi garip hissetmiştim ama sonra kendimi toparlayıp

 Neyi bana hayvan gibi davrandığını mı ? dediğimde kerem iyice sıkılmıştı ve oldukça da üzgündü  sonra tekrardan o nahoş edici sesiyle konuştu

Anlamıyorsun demi senin için endişelendiğim için böyle yapıyorum o yüzden sana bağırıyorum o yüzden bu kadar sertim çünkü senin kalbim temiz babanı göremiyorsun ben senin için dedi endişelendiğimden kalbini kırıyorum hala anlamıyor musun dedi

kerem bu sözleri söyleyecek insanlardan değildi ama benim için endişelenmesi neydi peki bunu anlamıyordum ama bariz bir şey söyledim

Kerem insan sevdiği şeyler için endişelenir sen benim için endişelenmiyorsun sadece karnımdaki çocuğun için endişeleniyorsun oysa ben senin umurunda bile değilim dediğimde gözümden bir iki damla yaş aktı tam kalktığımda

Ah ah canım yanıyor nefes alamıyorum kerem diye bağırdığımda elimi karnıma getirdiğimde hissettiğim tek şey sıvı bir şey aktığıydı bir yandan kerem beni sakinleştirmeye çalışıyordu ama oda çok fazla ne yapacağını bilmiyordu

Şebnem  sakin ol güzelim her şey iyi olacak tamam mı  dediğinde saçımı okşuyordu ve sağa sola bağırıp duruyordu

 kerem çok ağrım var dayanamıyorum diyerek bir çığlık daha kopardım ve kerem yine konuşmaya başladı

 Tamam sakin ol hepsi geçecek güzelim dediğinde benim en son hatırladığım şey keremin

 Şebnem Şebnem  aç gözlerini güzelim diye bağırmasıydı sonra her şey karardı 

S*ktir Et 2.Kitap (Sezon)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin