Greatest Mistake

Chapter 3

Clara's POV

"Clara?"
"D-Donny?"

Sabay naming sabi as I open the door

"You know each other?"
Tanong ni kisses

I look into his eyes and I'm thinking what to answer. The hell! Those same eyes I fell into few years ago. I can see sadness and happiness. Nakikita ko rin na parang gustong-gusto na niya akong yakapin ngayon na para bang miss na miss niya na ako.

"I do know her. Very much." Donny answered.

Yung katawan niya mas bumatak. Yung jaw line grabe! The way he talks iba. He really got more matured than before.

"Wow! I didn't know. Are you friends or classmates before?" Kisses asked

"We're—" Donny's about to answer but before he could I already did

"We're classmates before. Back in high school. Sa brent. We're just 16 that time. Matagal narin yun. 23 na nga kami ngayon."

Totoo naman. Classmates kami sa brent before. So I didn't lie. Ayaw ko lang malaman niya na he's my ex. Though close kami ni kisses she doesn't know na si donny ang tatay ni danica. Walang may alam nun except my parents. Our relationship before was private. Kami lang ng pamilya ko at pamilya niya ang nakakaalam. Hindi ko nga alam kung galit sa akin sina Tita at tito including hannah,benj and ate ella kasi I left him hanging. I left him hanging para sa ikabubuti niya. Ayaw ko nang makasira kami sa career niya lalo na ngayon na sikat na siya and He got me pregnant nung bata kami.

"Mommy I'm hungry." I got back to my senses when Danica talked.

"Guys I'll be back. May kukunin lang ako sa kotse ko." Donny said

"Sama na ako Dons. May bibilhin din ako. Then lumabas na si kisses at donny.

Lumapit ako kay Danica tas nilagay ko yung food sa table sa tabi ng bed niya.

"Mommy? Can I ask you something." Sabi ni danica habang nilalabas ko yung food niya galing sa paper bag.

"Ano yun,anak?" I asked

"Mom, si Tito Donny ba ang daddy ko?" She asked out of nowhere na nagpabigla sa akin.

"P-paano mo naman nasabi?" Tanong ko.

"Kasi mommy napansin ko na we have same eyes pati narin yung nose. And parang he's a boy version of me. I really look like him,mommy." She answered.

Hindi ko na alam anong isasagot ko kasi hindi naman talaga mapagkakailang magkamukha sila. Wala nga yatang nakuha o namana sa akin yung anak ko. Hindi ko alam kung yung balat pero parehas naman kaming morena at moreno ni Donny.

"Uhm ano kasi anak—"

*tok* *tok*

"Ma'am sasalinan na po namin ng dugo yung pasyente." Thank you! I'm saved from Danica's question.

Hindi pa ako handang sabihin kay Danica yung totoo. Ayaw kong masaktan lang siya at baka hindi lang siya tanggapin ng ama niya. Hindi muna ngayon. Wag muna ngayon. Sasabihin ko na ang totoo pag okay na ang lahat.

"Uhm. Cge." Sagot ko sa nurse at inayos na yung dextrose para maayos na yung dadaluyan ng dugo. Sinabit narin yung bag ng dugo para maayos yung pag-daloy.

"Ma'am ok na po." Sabi ng nurse tas tumalikod na.

"Sandali." Pagpigil ko.

"Bakit po, ma'am?" Tanong niya.

"Sinong nagdonate ng dugo? Nacontact na ba nila yung sa blood bank?" Tanong ko

"Ay hindi po ma'am. May nagdonate po ng dugo. Kaibigan niyo daw po." Sagot niya.

"Sino daw?" Tanong ko.

"Ako." Sagot ng isang pamilyar na boses mula sa pinto. Lumingon ako doon at nakita ko si donny.

"Ma'am una na po ako." Paalam ulit ng nurse at lumabas na.

Lumingon ako kay Danica at nakita kong natutulog na siya. Ngayon lang siguro umipekto yung gamot na tinusok sa kanya kanina.

Umupo ako sa tabi ni Danica sa kama niya at hinawakan ang kamay niya.

"Pagaling ka na,anak. Malapit na birthday mo. Malapit ka nang mag-five." Sabi ko kay Danica.

Maya-maya ay may naramdaman akong yumakap sa akin sa likod at naramdaman kong pinatong niya ang baba niya sa balikat ko. Hindi ko alam pero bigla nalang tumulo ang luha ko.

"Ssssh... stop crying." He said.

Naamoy ko yung pabango ni Donny. Hindi parin siya nagpapalit. Yun parin. Kahit kaya ugali niya nagbago na?

"I miss you..." bulong niya sa tenga ko. Humarap ako sa kanya at nakita ko yung mga mata niya na naluluha narin.

Mas lalo akong napahagulgol at mas niyakap niya ako ng mahigpit.

"Stop crying,babe...." he said ang hugged me tighter. Halata mo sa kanya na miss na miss niya ako.

Bumitaw siya sa yakap at nagulat ako nang maglapat ang labi namin.
I felt him deepen the kiss and he's about to enter my mouth but before he could I already slapped him.

"Mali 'to. Maling-mali. I'm sorry." I said then I ran out of the room leaving him with our daughter.

————————————

It's been a week since that scene happened and nakauwi na kami ni Danica sa condo.

Maayos na si Danica ngayon and she feels better na daw sabi niya.

After kong lumabas sa kwarto nung araw na yun pagbalik ko ay wala na sila. Nakita ko nakang yung anak ko na tulog parin at may nakita din akong note sa tabi ng kama.

I'm so sorry. Let's talk please? Just call me or you can just text me if you want. Here's my number 09** **** ***. I miss you so much. I love you.

-Donny

Yan yung nakita kong note. I don't know kung I'll meet him or what. Para saan pa ba? Malaki na si Danica. Nakaya ko siyang palakihin mag-isa. Kakailanganin ko pa ba siya?

——————

-Therese💙