MY 3: To Infinity And Beyond

25 ∞ Fastforward

Three years later..

Lance POv

"HUBBBBBYYY!"

Oh shit. There she is. Screaming my name again.

Tumakbo ako papasok ng kwarto namin. Saka lumapit sa asawa ko na nakaupo sa kama ang kalahating katawan nito habang nakasandal sa headboard ang kalahating katawan.

Umupo ako sa tabi nya at ngumi. "Yes wife?"

"Nakakainis! Diba sabi ko sayo wag ka magpapabango?! Aish! Wag ka nga lumapit saken! Alis!"

=_=

FVCK. Tch. Its normal. Of course I'm using perfume. I'm going to company for Pete's sake. "Wife I'm going to---"

"Iiwan mo na naman ako?! Hindi mo na talaga ako mahal eh! Ganyan ka naman diba? Lagi mo nalang ako iniiwan! Porke ba..porke ba.."

Oh fvck. Sa company lang ako pupunta and hindi ko sya iiwan. Damn it. She's started crying. So I hug her. "There's nothing to worry wife. Okay? I still love you, so much. With all the pieces."

"R-Really?" Tiny drops of tears falling on her cheeks.

"Yes wife. Okay? Walang nagbago. Ikaw at ikaw pa din ang nag-iisang babaeng minahal ko ng sobra. I love you."

She stared at me at sumimangot. "I love you too pero..umalis ka nga sa harap ko! Ang sakit ng talaga ng ilong ko dahil dyan sa pabango mo! Alis!"

Hindi na yata ako mahal ng asawa ko. Tangna kung itaboy ako parang di asawa eh. Tch. Tumayo na ako. "Okay. Aalis nako."

"Don't leave me.."

"Pero gusto mo akong umalis diba?"

"J-Just change your clothes hubby. I don't want to smell your perfume.." He pouted her lips while looking at me.

=_=

Masisiraan na ako ng ulo sa asawa ko. Shit. She's weird right? Yeah. Weird as ever. And it's because she's one month pregnant at ganyan na ang nangyari sa kanya. Lage nya akong sinusungitan at pinapaalis sa harap nya lalo na pag naka-business attire nako papasok sa kompanya.

Ayaw daw nya ng amoy ng pabango ko. For Pete's sake. Lagi nya akong pinagpapalit ng damit ko. Diko alam kung tantrums nya pa yun o ayaw nya lang talaga akong papasukin sa company.

I do understand her. Alam kong sensitive ang mga buntis and I know how to handle her. Hinahayaan ko lang syang sigawan o sungitan ako. Para nga akong under eh. But no, I'm not.

Ang tagal kong hinintay ang pagkakataong ito--ang mabuntis sya. And there, she's really pregnant. Tatlong taon din yun. Natapos na ni Yumiko ang college and so was I. Full time CEO na ako ng kompanya namin.