Kalbim Sende

Bölüm 18 Lunapark Part-1

Multimedia - Kıvanç Ekici

14 Şubat. Bugün 14 Şubat. Offff! Sevgililer gününü neden tek ben sevmiyorum? Aslında artık Aylin'de sevmiyor ama...neyse...

Annem : Laraaaaa!!!!! Kahvaltıyaaaa!!!!

Anne valla git bir operaya felan ya! Bu sesin burda eriyor.... Telefonumun saatine baktım. 12:33. Harika uyanamamıştım.

Annem: Laraaaaa!!!!!!!!!

Lara: Geliyorummmmm!!!!

Eğer bunu demeseydim 25 yaşıma kadar annem bağırmaya devam ederdi. Pijamalarımı çıkarıp üstüme kısa bordo elbisemi giyindim ve hafif bir makyaj yaptım. Maşalı saçlarımı düzleştirip kahvaltıya gittim.

Lara: Günaydın...

Melis: Günaydın...

Lara: Lütfen Meriç'in evde olmadığını söyleyin.. Buna çok ihtiyacım var...

Melis: Abla çok-

O an birisi beni sırtına aldı.

Lara: Heyyyy!!!!

Bu Meriç'ti. Lanet!

Lara:Ohaaa Meriç, öküz gücü mü var sende!

Meriç: Bu beni evde istemediğin içindi! (!)(!)(!)

Dedi ve beni daha hızlı döndürmeye başladı.

Annem: Çocuklar! diye bağırdı.

Ve Meriç beni aşağı indirdi.

Lara: Öküz (!)

Meriç: Ayı (!)

Lara: Kütük (!)

Meriç: Maymun (!)

Annem: Çocuklar!!!!! Oturun şu masaya...

Cidden ailenin en uslusu Melis'ti. Hiç bişeyden haberi olmıyıp mal mal gülüyordu.

En sonunda masaya oturduk. Yemekte krep vardı.

Annem: Bir yere mi gidiyorsun?

Lara: Efendim?

Annem : Hazırlanmışsın nereye gidiyorsun?

Lara: Heee! Aylin'lerle şu kumsaldaki kafeye gidicez....

Melis: Sen işe gitmiyormuydun?

Meriç: Evet Lara! İşe gitmiyormusun?(!)(!)(!)

Şu Meriç çok kafa birisi yaaa...

Lara: İşim yarın! diyip krebimi bitirdim.

Lara: Herneyse çıkmam lazım... dedim ve Annemle Melis'i öptüm ve portmantodaki siyah ceketimi giyindim.

Meriç: Bana öpücük yok mu?

Lara: Açık konuşucam.... Yok...(!)(!)(!)(!)(!)(!)(!)(!) dedim ve evden çıktım. İlk döndüğüm sokaktan bir taksi çevirdim ve adresi söyledim.

*****^*^*^*^*^^^^^

Kumsaldaki kafe artık tipik yerimiz olmuştu. Çoğu zaman oraya gidiyorduk ve ortamı çok seviyordum. Taksiyle 10 lira tutuyordu evet biraz kazık ama buna değiyordu. Taksiden inip hızlıca kafenin kumsal tarafına yürüdüm ve Bahar'lar köşede oturuyordu.

Lara: Merhaba...

Miray: Merhaba. Nasılsın?

Lara: Berbat! (!)

Aylin: Çünkü bugün 14 Şubat.

Dedi elindeki teneke kutuyla oynarken. Aylin yanındaki boş olan yere oturdum.