Bölüm 32

363 18 1
                                        

@MeltemDaşkaya ellerine sağlık canım..Harika bir kapak olmuş...İyi okumalar..

Multimedia: Bahar...

50-60 çift göz üstüme kilitlenmişti. O an müzik çalmaya başladı. Ve herkes dans etmeye başladı.

Bu evi ile hiç güzel anım olmamıştı. Aylardır uzattığım saçlarımı burda kesmiştim. Ve daha berbat şeyler... Ama bu...paya biçilmezdi.

O an kalabalıktan Bahar ve Ekrem çıktı.

Bahar'ın kızıl saçlarıyla uyumlu simsiyah straplez elbisesi kusursuzdu.

Ekrem baya bir rahat giyinmişti. Tsirt ve siyah bir kot pantolon...

Bahar: İyiki doğdun......

Bana sıcacık sarıldı.

Ekrem: Beğendin mi?

Lara: Hayır... Bayıldım!

Bahar kahkaha attı. Şu ana kadar hep unuttuklarını düşünmüştüm... İlerledikçe Aylin,Miray ve Altuğ'un bana yaklaştı. Miray'ın sarı saçları harikaydı. Kıvanç'ın saçları gibi parlak değildi ama harikaydı...

Ve Miray'ın o sarı saçlarla giydiydiği lacivert dizlerine kadar gelen elbisesi de görüntüyü tamamlıyordu...

Altuğ ise apayrıydı... Sanki bişey ima ediyormuş gibi donuk bakışları vardı...

Lara: Bunu yaptığınıza inanamıyorum...

Miray: Ve daha hiçbişey görmedin...

Lara: Size inanamıyorum...Çok teşekkür ederim...

Partideki çoğu kişiyi tanımıyordum... Demek bu yüzden okulladaki herkesin gözleri benim üzerimdeydi...

Geriye adım attığımda birisine çarptığımı anladım...Bahar pişmiş kelle gibi sırıtıyordu.

Arkamı döndüm: Pard-

Çarptığım kişinin Kıvanç olduğunu fark ettim.

Kıvanç: Banada teşekkür yokmu?

Kibiri ve egosu yüzünden belliydi. Nazikçe" Teşekkür ederim"dedim.

Kıvanç herzamankinden kusursuz duruyordu. Beyaz V yaka tshirt ve kot pantolanu uyumluydu. Ve o bordo conversler...

Aylin: Herneyse Ekrem beni bekliyor... Sizde...takılın öyle...

Kıvanç: Hi hi...

Yüzümü buruşturdum.

Aylin: Ama Lara ilk önce tanışmanı istediğim biri var.

Beni çekiştirerek kalabalıktan uzaklaştırdı. Miray'a - Ne oluyor?- diye bir bakış attım. Cevap vermek yerine sırıttı.

Bahar: Kim bu gizemli biri?

Aylin beni çekiştirmeye devam etti. Aylin'nin zoruyla giydiğim ayakkabılarla artık daha rahat yürüyordum.

Burdaki çoğu kişi benide tanımıyordu... Sadece eğlenmeye gelmişlerdi...

Lara: Aylin ne oluyor?

O an gizemli kişiyi gördüm.

Lara: Tolga?

Tolga: Nice senelere...

Afallamıştım.: Teşekkürler...

Tolga o an cebinden çıkardığı bilekliği havaya kaldırdı. Siyah ipliği parlıyordu ve ortadaki mor ametist taşıda en az ip kadar parlıyordu.

Kalbim SendeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin