Toen we wakker werden en de gordijntjes open deden werden we verblind door de winterzon die de sneeuw weerkaatste. En geloof me, we waren echt blij dat de zon scheen. 'Zus, do you wanna built a snowman?' grijnste Lucas die bij mijn bed zat. Ik keek op mijn iPhone die 07:30AM aangaf. Vraag me niet hoe we zo vroeg wakker werden, helemaal uit onszelf. Maar op een één-of-andere manier zijn we klaar wakker. 'Is goed.' zei ik en ging me op z'n eskimoos aankleden waarna we de caravan uitstapten.
Lucas begon al met rollen van een sneeuwbal. Ik volgde maar zijn voorbeeld. Je kan denken dat ik ongeloofelijk kinderachtig ben, maar geef toe, sneeuw is best leuk.
'Hier.' Luke rolde hijgend zijn mega bal naar me toe. Die bal was ongeveer zo groot als hem zelf. 'Wow.' Ik zette mijn wat kleinere bal erop en we verzamelde wat takjes voor de armen. 'Heb jij een wortel?' vroeg ik. 'Waarom zou ik een wortel hebben?' grinnikte hij. 'Uh... nou, voor de neus.' zei ik een beetje dommig. Waarom zou hij dan ook een wortel hebben? 'Nee, maar misschien moet je het aan Micheal vragen.' hij knipoogte en knikte naar de nu al werkende jongen. Hij liep wat verderop met een kruiwagen en "sprokkelde" wat hout. 'Wedden dat je het niet durft.' Lucas grijnste. Oh, god. Waarom zou ik niet durven? 'Ik ga al.' mompelde ik liep richting Micheal. 'Hey, micheal.' zei ik. Hij schrok op, 'oh, hoi, eh... hoe heet je ook al weer?' Ik glimlachte. 'ik ben Stacey.' 'oké, hoi Stacey.' hij lachte. 'en noem me alsjeblieft Mike, want alleen mijn ouders noemen me Micheal.' Ik knikte. 'uhm... heb je misschien een wortel?' ik voelde me echt een sukkel. 'Of course, waarvoor?' hij keek me onbegrijpend aan. 'eh, voor de sneeuwpop.' ik lachte waterig en wuifde met mijn hand richting Lucas en de sneeuwpop. 'okey ben zo terug.' hij lachte en rende naar het huis. Even later kwam hij terug met een big wortel in zijn handen. 'Thanks' ik nam de wortel van hem aan. 'you're welcome.' hij ging al weer verder met waar ie gebleven was.
Ik rende terug naar Lucas. 'Guess who has a carrot.' Ik grijnste breed en deed de wortel in de sneeuwpop als neus. 'Hoe gaan we hem noemen?' hij deed zijn muts goed. 'Henk.' zei ik. Het was de eerste naam wat in me op kwam, don't judge. Luke haalde zijn schouders op. 'Oke. Hallo Henk.' zei hij tegen de sneeuwpop. 'Dude...' begon ik, maar hield snel mijn mond.
'Zullen we papa en mama wakker maken? Ik heb honger...' zei Lucas. Mijn maag knorde. 'Ik eigenlijk ook, maar we kunnen ook zelf ontbijten.' ik grijnste. 'Oke jij bakt de pancakes.' stemde Lucas in. We weten allemaal dat hij geen eens een ei kan bakken, laatstaan pancakes, dus het was vanzelfsprekend dat ik me zou bemoeien met het bakken en koken. We liepen naar binnen en Luke dekte het kleine tafeltje. 'Oh wacht. We hebben nog geen eens boodschappen gedaan!' ik facepalmde mezelf. 'Oke dit is best wel dom.' Lucas lachte even, maar raakte daarna gelijk in paniek zodra hij zich realiseerde dat er geen eten in de buurt was. 'C'mon, we moeten snel naar de winkel!' Ik weet dat ik voorzichtig moet zijn als Lucas honger heeft en er is geen eten in de buurt. Hij pakte snel zijn jas en sprong naar buiten in de sneeuw. Ik deed het zelfde en pakte nog ons vakantiegeld en mijn mobiel en sleutels. 'Waar is die winkel.' dacht hij hardop. 'Ik vraag het wel even aan Mike.' en ik liep al richting de blonde jongen. 'Hé, nog een vraagje, weet jij waar een supermarkt is in de buurt?' zei ik een beetje gehaast tegen hem. 'Om de hoek hier zit er een.' zei hij en hij keek even naar Lucas die rondjes rende om de sneeuwpop. Oh god. 'Dankje!' ik liep/rende naar Lucas. Die Mike dacht vast dat we uit een gekkenhuis kwamen. Ik vertelde aan Luke waar de supermarkt zat. 'QUICK QUICK QUICK!' hij begon al in die richting te rennen.**
We hadden gelijk de supermarkt gevonden, het was heel klein en had niet veel, maar ja who cares het heeft eten. Ik zette de volle plastic tas neer op het tafeltje, die al gedekt was en begon gelijk met het maken van pancakes. 'Ik maak wel gelijk even wat voor pap en mam, kan je kijken of ze wakker zijn?' vroeg ik aan Lucas die al aan tafel zat. 'Kee' kreeg ik als antwoord en hij strompelde naar buiten, naar de andere caravan.
Ik zette de pancakes op tafel. 'LUKE!' riep ik naar buiten. Hij kwam naar binnengestormd en begon gelijk met eten. Lachend ging ik ook aan tafel zitten. 'Lucas en Stacey?' ik hoorde geklop op de deur. Ik herkende de stem van mijn moeder. 'Wjah?' zei ik met volle mond. Mijn moeder kwam binnen. 'Goeiemorgen.' ze aaide mij over mijn hoofd. 'Hi mam.' Ze snoof. 'Het ruikt heerlijk, maar hoe komen jullie er aan?' Ik keek Lucas even aan. 'We zijn naar de supermarkt geweest, halfuurtje geleden ofzo. We hebben nog meer gekocht.' Mam glimlachte. 'Wat goed van jullie.' ik keek op mijn mobiel, het was half 10. 'Willen jij en pap ook wat?' ik wees naar de pancakes. 'Is goed lieverd.' ik gaf haar wat pancakes en jus d'orange enzo en ze verdween uit de deur. 2 tellen later deed ze de deur weer open en zei: 'Ohja, we gaan over een halfuurtje de stad verkennen dus eet snel.' Ze keek vooral naar mij bij het eind want ik sta bekend omdat ik zo langzaam eet. En trouwens, ik moest ook nog douchen. 'Komt goed.' antwoorde Lucas en ze sloot de deur weer.**
'Ready?' mijn vader wilde de taxi in stappen. Ik rende net van de douche vandaan. En ik heb een nieuw record douchen: 3 minuten. Want de douche, of tenminste die ik had, werd na 3 minuten ijskoud dus ik denk dat de bezoekers hier niet langer dan 3 minuten douchen. Brrr. 'C'mon, stap in.' mijn moeder houd de portier open en we stappen in. 'Wat gaan we allemaal doen in Londen?' vroeg Lucas. 'Gewoon de stad bekijken en wat drinken. We blijven niet lang.' zei mijn vader. 'De stad bekijken? Heb je enig idee hoe groot Londen is.' mompelde ik. 'Oh, ja, ik bedoel natuurlijk niet de hele stad.' zuchtte hij geïrriteerd. Mijn vader kan zo'n verschikkelijk monster zijn in de ochtend. 'Laten we het gezellig houden.' glimlachte mijn moeder. Ik knikte instemmend en keek uit het autoraam.
• Hi, de eerste hoofdstukken zijn een soort inleiding ofzo waar niet echt veel gebeurd, dus best saai, but stay tuned ;) •
JE LEEST
Wasted
FanfictionStacey Coleman gaat voor 2 weken met haar gezin op vakantie naar Londen. Op een dag raakt ze haar ouders kwijt en komt ze een jongen genaamd Joseph Sugg tegen. Ze vlucht van hem weg waar ze later spijt van krijgt, en als ze hem weer tegen komt volgt...