De eerste Hungergames

de Dodelijke redding

Mijn mond voelde steeds droger aan. Ik werd steeds duizeliger, todat ik zomaar omviel. Jayden kwam meteen naast me zitten. Jessie keek bang, leek iets te horen en rende weg. Ik probeerde te roepen, maar er kwam geen geluid uit mijn mond. Jayden keek zoekend om zicht heen, pakte de bidon en goot de laatste paar druppels in mijn mond. dat voelde  goed, maar ik wilde meer.

Toen kwam Jessie weer aanrennen.'ik heb het gevonden!!' zei ze. ze pakte de bidon en rende weer weg. Toen hoorde ik het ook. de waterval. heel zacht, in de verte. 

Na een halve minuut ongeveer kwam Jessie aanlopen. Ze had de bidon gevult en zelf ook wat gedronken. Ze zag er meteen een stuk beter uit. Ze gaf mij de bidon en ik dronk het helemaal leeg. Ik kwam weer een beetje op kracht. Samen met Jayden volgde ik Jessie naar Het meer. ' we moeten wel uitkijken.' zei Jessie. Er zijn er meer tributen. 

We Sjoken naar het water en dronken, en dronken, en dronken. We vulden de bidon en het lege bakje van de boterhammen. 

Opeens vloog er razendsnel een mes in Jessie's been. Rose en Xander kwamen tevoorschijn en Jessie viel op de grond. Jayden pakte zijn speer en Rose rende weg. Xander volgde haar. 

Jessie had een diepe snee in haar been.  Jayden ik sleepten haar weg bij de waterkant en lagden haar tegen de boom aan. Jayden smeerde het laatste beetje zalf op haar been. Het bloede als een bezetene. Ik had het gevoel dat ik flauw ging vallen. 

Jessie ademde overdreven, alsof ze stikte. ze zag helemaal bleek, want ze verloor enorm veel bloed.  

Jayden leek hulpeloos. De zalf werkte helemaal niet. Ik besloot de omgeving te checken of pakketjes van sponsors, maar ik kon nergens iets vinden, en het begon al donker te worden. Toen ik een kanonsknal hoorde haaste ik me terug naar Jessie en Jayden. Zou Jessie het niet hebben overleefd?

ik rilde bij de gedachte.Ik wist niet precies hoe ik moest lopen. Toen klonk opeens het volkslied van panem. de plaatjes  van de gestorven mensen verschenen in de lucht. Jessie zat er niet bij. Gelukkig. Voor ik het wist was het weer pikkedonker. Ik zocht hopeloos naar de boom en toen hoorde ik stemmen. 

Ja, het waren Jessie en Jayden. Jessie kon weer een beetje normaal ademhalen. Opeens was het stil. ik verstopte me in een struik, ik wist eigenlijk niet waarom. Ja! ik zag ze zitten! bij de boom. W A T!!!??? Het gezellige theepartijtje was voorbij! ze zaten daar te zoenen!!Ik kon mijn ogen niet geloven!!! Ze kenden elkaar nu een of twee dagen en een paar dagen geleden stond Jayden op het punt haar te vermoorden!! en nu!!!  dit wordt nog wat.

De Superlange zoen stopte toen Jessie begon te hoesten en te Kreunen. Ik kwam weer uit mijn schuilplaats tevoorschijn en deed alsof ik niks had gezien..

'Hoi,' zei Jessie een beetje kuchent. ' Sponsors?' Ik schudde mijn hoofd.

Jessie liet haar hoofd hangen en Jayden keek rond. in de hoop ergens een pakketje te vinden. maar er was nergens iets te zien.

We besloten te gaan slapen en gewoon af te wachten. 

 Midden in de nacht werd ik wakker. Ik had het gevoel dat we niet alleen waren.  Ik kon amper iets zien. Ik zocht in mijn tas naar de zaklamp, maar kon hem nergens vinden, ook niet in de andere tassen. Ik keek naar Jayden en Jessie. Ze waren in slaap gevallen en Jessie lag helemaal tegen Jayden aan. 

Toen zag ik opeens in de boom een pakketje zitten. Voor Jessie!!

Ik klom rustig in de boom. het pakketje zat best hoog dus ik moest goed uitkijken..

Toen ik ongeveer 5 meter hoog was keek ik rond. Mijn ogen waren nu beter gewend aan hett donker en .. Ja! er zat inderdaad iemand in de struiken. Ik schrok zo erg dat ik meteen uit de boom viel. Jessie en Jayden schrokken wakker. 

Ik was op mijn rug gevallen en het voele alsof hij gebroken was.

' Wat is er? Wat is er gebeurd?' vroeg Jayden bezorgd. 

' Er zit iemand in de struiken' fluisterde ik

Jayden stond op en pakte zijn speer. 'Kom tevoorschijn!' riep hij

en zo deed hij. Iemand sprong uit de struik zo bovenop Jayden en Ik schrok me kapot. De jongen was zag er ongeeveer even oud uit als Jayden, maar veel sterker. 

Terwijl hij boven op Jayden zat Gooide hij de speer weg en zette zijn handen bij zijn keel. 

Jessie probeerde hopeloos overeind te komen maar het lukte niet. Ik wilde gillen, maar dan zouden meer tributen komen. 

'WALE!!! stop!' zei Jessie opeens. De jongen keek haar kant op en liet Jaydens keel los. hij keek haar boos aan. Zijn slaap zat onder het bloed en hij had een bloedneus. 

toen herkende ik hem. Wale zat bij Jessie in het district. Hij had wel een score van 10! de hoogste van allemaal!

Wale stapte van Jayden af en liep naar Jessie toe. 'verrader' zei hij zachtjes 

'wat?' Jessie huilde bijna

'Verrader!!' scheeuwde wale    ' Je verraad je eigen district' 

Wale liep weg. ' wacht!' zei jessie

' we kunnen een team worden met z'n allen' Wale draaide zich om' hij keek nog steeds boos. 

'no way!' zei Jayden  ' hij vermoord me meteen!' 

'onzin' Zei Jessie

' helemaal geen onzin, Jessie!' Wale was echt woedend

ik was heel bang. hij was de sterkste van ons allemaal, Hij kan Jayden in een beweging doden en Jessie en ik zijn allebei gewond

Jessie keek mijn kant op, en toen naar Jayden. Je zag de tranen in haar ogen. Wale stond daar nog steeds. handen in zijn zij, benen een beetje wijd.

Ik keek omhoog, naar het medicijn. zonder dat zou Jessie het niet halen. 

' Sorry' zei Jessie  ' maar Wale heeft gelijk. Ze gaf me een knuffel en Jayden en kus op zijn wang. toen ze strompelent het bosje in wilde gaan, achter wale aan, viel het medicijn uit de boom.

'Jessie!!' zei ik

Ze keek om

' Wat is er?'   ' Hier!' ik gooide het potje met zalf. Jessie lachte .

' doeg' zei ze zacht, en liep achter Wale aan

Jayden Kwam naast me zitten. hij keek heel bedroeft. Ik sloeg mijn arm om hem heen.

'Het was toch nooit iets geworden' zei ik

Hij knikte, terwijl hij een traan met zijn mouw wegveegde.

' hoe gaat het met je rug?' vroeg hij

'Pijnlijk' zei ik' het komt wel goed'

Jayden knikte ' Ga maar slapen, ik hou de wacht.  Ik sloot mijn ogen en viel in slaap.