De eerste Hungergames

de Arena

'als jullie via de buizen omhoog komen staan jullie in een grote circel, samen met de andere tributen'

Jolene gaf nog een paar laatste tips. Daarna moesten we de Hovercraft in die ons naar de arena bracht. 

'jullie staan om een grote hoop met spullen heen, er wordt dan afgetelt en dan mogen jullie kiezen; wegrennen van de rest of naar de spullen rennen. Stap niet te vroeg van je voetstuk af, dan ontploft er een bom onder je voetstuk'

ik slikte

'Tussen de spullen zit vanalles wat je kan gebruiken, wapens, slaapzakken, rugzakken en nog veel meer. Je moet wel weten dat bijna iedereen daarheen gaat en al snel allemaal gewapend zijn, als je te laat bent betenkent het dat je meteen vermoord wordt.'

ik dacht na. Ik kan best snel rennen. ik zoek gewoon naar een zwaard, trek een sprintje en ren weg van de spullen. 

Jolene bracht ons naar de Hovercraft. we zaten met ongeveer de helft van de tributen in een Hovercraft. een vrouw liep langs.  ze had een soort spuit in haar arm en prikte in onze arm. ik wist niet waarom. 

toen steeg de hovercraft op en met een ernorme snelheid vlogen we weg van het capitool. ik zat samen met de tributen van 2, 6, 8, 10 en twaalf.

naast mij zat het meisje van twaalf. ik wist niet hoe ze heette. Jayden zat tegenover mij. ik was doodsbang. misschien was ik over een uur dood..

na ongeveer een half uur vliegen werden de gordijntjes dichtgedaan. we mochten de omgeving bij de arena niet zien. we waren er dus bijna.

de hovercraft minderde vaart en na een tijdje waren we geland. toen we uitstaptan zag ik dat we ondergronds zaten. zou de arena ondergronds zijn?

iedere tribuut werd naar een ruimte gebracht in het ondergrondse stelsel. Zidane bracht mij naar de mijne.Toen we daar aangekomen waren probeerde ze extra langzaam te praten om mij rustig te krijgen. maar dat lukte niet. mijn hart klopte als een bezetene en ik was doodsbang. letterlijk!

'pas op' zegt ze'ik zou niet naar de hoop met spullen rennen, maar je moet het zelf kiezen. Kan je snel rennen?' ik knikte.'oke, dan heb je een kans, maar ren dan meteen weer door, zonder dat iemand je ziet. ze zullen aftellen vanaf 50.

zoek oogcontact met Jayden, en ren in zijn richting zodra het begint. jullie moeten bij elkaar blijven!' ik knikte. 

iemand keek om de hoek en gebaarde tegen Zidane dat de tijd om was. ze bracht me naar een buis en zette me erin. de deuren schoven dicht en ik voelde dat ik omhoog ging, Als een soort lift. Ik bukte en zette mijn handen op de vloer , alsof ik hem terug naar beneden probeerde te duwen. 

na een paar seconden in de buis te zitten, die langzaam omhoog ging, begon ik geluiden te horen. van water. en niet dat van een beekje, meer dat van een waterval.

Ik zag boven mijn hoofd een luik open gaan en werd bijna verblind door het licht. Toen ik mijn ogen weer open kon doen zag ik waar ik was. 

het water stroomde snel langs mijn voetstuk. Ook de hoorn was opringt door water en de waterbron zat tussen de spullen.

ik stond, samen met de andere tributen, boven op een reusachtige waterval!.

De waterval was circelvormig, het water stroomde er aan alle kanten af. Het water kwam uit het midden, dus bij  de spullen. Ik stond ongerveer een meter van het punt waar het water de rand af stroomde. ik keek, het was wel 50 meter diep, en er onder lag een meer. Moesten daar in springen?

de spullen lagen op kleine rostjes en vanaf daar liepen kleine, smalle paden naar beneden. .

laat de eerste hungergames beginnen! 50, 49, 48..

een mannenstem klonk over het geruis van het water heen. mijn hart begon nu nog sneller te kloppen!.

41, 40, 39, 38, 37,....

mijn ogen zochten het zwaard tussen de spullen, hij stond aan de andere kant, in de buurt bij Jayden. daar ging ik heen!

30, 29, 28, 27, 26,...

ik kon wel gillen, zo bang was ik. ik keek naar de andere tributen, iedereen leek erg gespannen.

10, 9, 8, 7, 6, 5, 

ik ging klaar staan

4, 3, 2, 1,      succes!

iedereen begon te rennen, door het water. het ging allemaal niet snel. Ik bewoog me zo snel mogelijk voort, maar de jongen van district 1 was eerder bij het zwaard. opeens voelde ik bloed op mijn wang spetteren, het meisje van vijf was neer geschoten met de kruisboog, terwijl ze naast bij stond.

Ik moest bijna huilen, maar daar had ik geen tijd voor. Ik keek naar haar bebloede gezicht en Had het gevoel dat ik flauwviel!

mijn handen trilden terwijl ik een mes pakte en een rugtas om deed en mijn ogen keken waar Jayden was. Toen zag ik hem, bebloed. hij stond tegen over de jongen van district 1. Ik rende naar hem toe. 'Jayden!' riep ik.

De jongen van ditrict 1 keek om en Jayden rende snel weg. Ik Rende langs de jongen die alweer met iemand anders in gevecht was.

Jayden was al beneden. Ik gleed van het paadje af, het was te stijl om te lopen maar iemand stond me op te wachten en duwde me in het water.

Ik kreeg mijn hoofd niet meer boven water, ik had het gevoeld dat ik stikte. Ik probeerde te zwemmen , maar de stroming was te sterk. Ik probeerde hopeloos om boven te komen, maar het lukte niet. 

Toen de waterval me met een plons in het meer kwakte kreeg ik pas weer lucht.

Jayden had daar op me gewacht. samen zwommen we het meer uit.

Eenmaal uit het meer gaf hij me een knuffel ' we hebben het gehaald!' zei hij. 'nog niet' zei ik zacht en pakte zijn beboelde hand. we renden samen het bos in. weg van de anderen. weg van het bloedbad. 

Nu de spelen begonnen zijn wordt het pas echt spannend!

Ik hou je niet tegen om door te lezen!

Plzz vote en reactie

xx

Jojolove7