Perdeden aralıklarla giren güneş uyandırdı bu sabah. Küfrederek uyanmadım bu sefer çünkü ne zaman böyle uyansam günüm hep güzel geçer:) Yatağımda doğrulduktan sonra telefonumu elime aldım. Ekranı açınca kısa çaplı bi şok yaşadım. Bugün cumaydı ve ben bugün koreye gidiyodum. Hemen kalkıp banyoya koştum. Bu arada size kendimden bahsediyim. Annemle babam üniversitedeyken tanışmışlar okul bitince evlenmişler ve ben dünyaya gelmişim. Annem amerikalı babam ise koreli. Bu yüzdem adım Min Mina Myoung. Garip bi ismim var ama ben bunu çok amaçlı kullanabiliyorum. Mesela kankalarım bana minmin der. Gerçi yarından itibaren kankan falan kalmıycak çünkü koreye ilk kez gidiyorum. Şimdi sorcaksınız koreye neden gidiyosun. Hem babamın işi sayesinde hem de benim çocukluktan gelen ikna edici tavırlarım sayesinde :) çünkü çocukluğumdan beri koreye ayrı bi merakım ve hayranlığım var. Zaten babam sayesinde korecem çok iyi ve düzgün. E önümde hiç bir engel kalmadı. Zaten liseye geçtiğimden beri bir gün babamı ve annemi koreye gitmeye ikna ediceğime emin olduğum için derslerime çok çalıştım. Çünkü orda özel bir lisede okuycam. Annem ile babamın emeklerini boşa çıkarmak istemiyorum. Yüzümü yıkadıktan sonra günlük bir şeyler giyip aşağıya indim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Giydikleri
Aşağı indiğimde annemgil kahvaltı yapıyodu. Hemen yanlarına oturdum ve bugün yapacaklarımızı konuştuk. Uçağımız öğlenden sonraymış buna çok sevindim çünkü kankamı son bi kez görmek güzel olur. Kahvaltı bittikten sonra annem kalan eşyalarını almak için ofisine gitti. Babam da arabamızı satmak için gitti koreye gidince başka bi araba alacakmışız. Bende hemen kankamı aradım. -Alo
-Naber minmin.
- İi kanka senden.
-İi bende siz bugün gitmiyomuydunuz koreye minmin.
-Evet ama uçağımız öğleden sonraymış . Evlerimizin arasındaki kafede buluşalım mı?
-süper olur.
- Tamam bb. Telefonu kapattıktan sonra biraz evde oyalanıp çıktım. Bu arada size kankamdan bahsediyim. Adı Jung Koosung oda benim gibi babası koreli. Orta okuldan veri arkadaşım olur kendisi. Çokta severiz birbirimizi. Ben onu hep kıskanırım çünkü amerikan kızlar ona bayılıyo.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jung Koosung
O da beni hep kıskanır. Sadece birimlerinden değil bireysel olarakta kıskanır. Çünkü benim derslerin çok iyi. Okulda ne zaman birileri ile tanışsak bize "kesin siz sevgilisiniz beni kandırıyosunuz" diyo. Evet öyle görünebiliriz. Çünkü çok samimiyiz. Bunu yıllar önce tanışmamıza borçluyuz. Ama şimdi ayrılıyoruz.
Kafeye vardığımda Koosung çoktan gelmişti. Bir anda herkes bana bakmaya başladı. Koosung un kıskandığını hissedebiliyordum.
Koosung ile biraz eski anılarımızı konuşup güldük. Eğlendikten sonra bana koreye belki geleceğini söyledi. Tabi ben inanmadım :)
Babam arayınca eve geri döndüm. Annemle babam evdeydi. Eşyaların tamamını toplamışlardı. Beni gördüklerinde gözleri parladı. Bana odaya çıkıp önemli ve kırılcak eşyalarımı almamı söylediler. Çıkıp eşyalarımı alıp geri indim. Havaalnına doğru yola çıktık.
Yol boyunca koosung ile mesajlaştım o yüzden ne zaman geldiğimizi farketmedim.
Uçağa bindiğimizde cam kenarına ben oturdum. Uçak kalktıktan sonra annem babamın omzuna yatıp uyumaya başladı. Onları öyle görünce yüzümde hafif bi tebessüm oluştu:) Kulaklığımı taktım , arkama yaslandım ve uyumaya çalıştım.
Pilotun rahatsız edici gıcık sesiyle uyandım. İnişe geçmiştik. Heyecandan karnım ağrımaya başladı. Hemen annemle babamı dürttüm. Hemen uyandılar.
Uçaktan inince bi taksiye bindik ve yeni evimize doğru gidiyoduk. Ben de filmlerdeki gibi taksinin camından şehrin her bir ayrıntısını ezberlemeye çalışıyordum.
Babam evimizin okulun yakınında olduğunu söyledi. Yürüyerek 20 dakikaymış. "Tabi ya çok yakınmış." diyerek göz devirdim babama.
Taksiyle eve giderken bi dans kursu gördüm. Koreye merakım olduğu için kdance a da merakım vardı. Burayı aklımın bi köşesine kazıdım ve yolu izlemeye devam ettim.
532 kelime olmuş ilk bölüm için yeter bence canlarım. 2. Bölümü yarın atarım belki... ~Yağmur
Bu bölümü yayınlayalı uzun zaman oldu. Bu bölümün okunması 1000küsür ama 2.Bölümden itibarenokunması biraz iniyor Bunun nedenini merakedip bu bölümüokudumve gerçekten saçmalamışım lütfen ikibölümede şans verin bu bölüm düzeltmek istemiyorum Çünkü bu benim ilk kitabım Anlayışın için teşekkürler💜💜
