I Have Not Lost Him! (NewtMas one-shot)

I Have Not Lost Him

Thomas'tan...
İSYAN'a girmiş ve Minho'yu ellerinden kurtarmıştık. Gally, Minho gibi tutulan bağışıkları ve serumları Brenda'nın yanına götürmüştü. Şimdi peşimizde İSYAN'ın neredeyse tüm korumaları vardı. Janson bana kafayı takmıştı. Belki de Teresa takmıştı bilmiyorum.

Janson ve korumalardan kaçarken kendimizi bir odaya kapattık. Minho kapıyı kilitledi. Ardından ben kaçış yolu ararken Newt ile birlikte duvardaki metal dolabı kapının önüne devirdiler.

Janson'ın dışarıdan kapıyı açmaya çalıştığını anlamamıza yol açan sesler geliyordu.

Minho bana baktı ve "Bir planın var mı?" diye sordu. Emin olmamakla birlikte bir planım vardı.

Newt'ten...
Thomas ve ben Minho'yu bulmuş Janson'dan kaçarken kendimizi bir odaya kilitlemiştik. Şimdi de Janson kapıyı korumalara açtırtıyordu.

Endişeyle Thomas'a baktım. Bizi buraya kada peşinden sürükleyen oydu ve bir planı olmalıydı. Yani herhalde bir planı vardı?

O sırada yine başladı. Beynimi ele geçirmeye çalışan aptal Işıl yine bana dayanamayacağım bir acı veriyordu.

Thomas beni anlıyormuş gibi gözlerimin içine baktı. Elbette anlamıyordu. Lanet bir bağışıklıydı o. Ben ise Işıl'ın yeni kurbanı...

Minho'dan...
Beni medikal kanada götürüp yatağa bağladıklarında içimden bir ses sonumun yaklaştığını söylüyordu. Ama öyle olmadı.

Şans bu sefer benden yanaydı. Elimle şırıngayı kimseye belli etmeden kavramıştım. Ve bana yaklaşan ilk doktora saplamıştım.

Kalanları da tekmeyle uzaklaştırmış ellerimi çözmeyi başarmıştım. Tam o zaman İSYAN'daki görevlilerde bir farklılık olduğunu sezdim. Herkes iki kişinin -biri bağışık diğeri değil- arkadaşlarını bulmak için onlarca korumayı etkisiz hale getirdiğini konuşuyordu.

Keşke benim arkadaşlarım da böyle yardıma gelse diyerek koridorlarda ilerlerken bir koruma karşısında duran maskeli birine silah çekmişti. Hemen o korumanın üstüne atladım ve elinden silahı alarak onu bayıltana kadar yumrukladım. Kafamı adamdan kaldırdığımda az önce maske takan iki kişinin maskelerinden kurtulduğunu görmemle şok oldum.

Bunlar.. Bunlar Thomas ve Newt'ti!

Hemen koşup boynuma sarıldılar. Ardından Janson bize doğru gelmeye başladı. Biz de yine kaçmaya onlar da kovalamaya başladı. Sanırım biz kaçmaktan yorulmadıkça onlar da kovalamaktan yorulmayacaklardı.

Kaçarken kendimizi bir odaya kilitlemiş bir halde bulduk.

Thomas çıkış yolu ararken Newt ile kendimizi sağlama alıp duvardaki metal dolabı kapının önüne düşürdük.

Thomas tam bir yol buldu derken Newt duvarın yanına, yere çöktü.

Thomas'tan...
Newt ne olduğunu anlayamadan duvarın yanında kendini yere bıraktı. Bağışık değildi ama Işıl onun vücudunda bu kadar hızlı yayılmış olamazdı herhalde.

Kapıdan elektrikli testere sesi sinirimi daha da bozdukça Newt için de endişeleniyordum.

Minho benden önce davranıp yanına gitti. Ben de yanlarına gidip Newt'in yanına oturdum.

Minho "Newt iyi misin?" diye sordu. Newt'in cevap vermesine fırsat tanımadan "Hadi Newtie biraz daha dayanabilirsin değil mi? Yoksa çocuk yiyen lanet Deliler gibi olmak için can attığın gerçeği doğru mu?" diyerek ortamı yumuşatıp Newt'in dikkatini dağıtmaya çabaladım.