Heroes

Heroes 6

Hey lieve mensen, sorry sorry sorry voor het late updaten. Ik heb de laaste tijd gewoon niet zo'n drang om te schrijven en ik had niet beseft dat het al zo lang geleden was dat ik een update had geplaatst. nogmaals sorry, ik hoop dat jullie genieten van het hoofdstuk en ik hoop dat ik de volgende keer sneller post.

Liefs Dieuwertje (@boekverslaafde)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
De wekker ging en met een kreun stond ik op. Mijn hoofd bonkte en ik gaapte, ik was zo ontzettend  moe. De hele nacht waren mijn gedachtes gegaan naar Tim, waardoor ik amper heb kunnen slapen. De kriebels dat ik het eerste uur les met hem zou hebben werden erger naarmate de tijd voorbij ging en ik bijna naar school moest.

‘Veel plezier op school schat’. Mijn vader gaf me nog een kus op mijn hoofd en toen liep ik naar buiten met mijn schooltas.

Snel stapte ik op mijn fiets en reed ik naar Lance zijn huis.

‘Hey Ally!’ Lance stond al te wachten , maar naast hem stond nog iemand anders. Ik haalde diep adem en fietste naar ze toe.

‘We hebben het eerste uur engels toch?’ vroeg Lance. Er ging een klein lachje bij me af, dit was nog steeds typisch Lance gedrag. Tim antwoordde voordat ik het kon doen, ‘Ja, we hebben zomenteen inderdaad engels’.  Mijn mond viel open van verbazing, hij haalde hetzelfde grapje bij Lance uit wat ik en de anderen ook altijd deden. We hadden namelijk geschiedenis en niet engels.  Mijn drang om te zeggen dat we geschiedenis hadden was groot, maar toch besloot ik het niet te doen.

We waren op school aangekomen, terwijl Lance voor ons liep richting Engels, liepen Tim en ik richting geschiedenis.

‘Haha dankje dat je meedeed met mijn grap, het is altijd grappig om mijn neef te foppen’. Nog steeds verbaasd gaf ik antwoord. ‘Geen dank, wij halen dat soort grappen ook altijd uit’. Hij keek me raar aan en moest toen weer lachen, ik kreeg tintelingen in mijn buik. Zijn lach was een aangenaam geluid en weer verbaasde ik me over de gevoelens die ik kreeg als ik bij Tim in de buurt was.

‘Alice, misschien is het een rare vraag, maar ik heb het laatste uur handvaardigheid en ik heb een model nodig’. Tim kleurde rood terwijl hij het vroeg. Dit was de tweede keer deze dag dat Tim me verbaasde, ik twijfelde over het antwoord dat ik moest geven, maar de drang om bij hem te zijn was zo groot dat ik instemde.  Al voelde ik me schuldig tegenover Ruben, omdat dat altijd iets tussen ons twee was geweest. Stilletjes liepen we verder naar geschiedenis, terwijl mijn hoofd overuren maakte door te denken aan Tim.

Bij geschiedenis ging ik naast Ruben zitten, ik hoopte dat hij al iets normaler deed dan de vorige dag. Het begon in ieder geval goed, omdat we met z’n allen Lance uitlachten die een briefje moest halen voor het te laat komen.

‘Hey Bennie’. Zei ik zo opgewekt mogelijk. ‘Hey Ally’. Hij klonk al iets vrolijker, maar nog steeds niet als de oude. Het was raar om naast hem te zitten, maar ik weet niet hoe dat kwam, aangezien we het normaal gesproken heel goed met elkaar konden vinden. ‘Ally sorry dat ik zo bot deed gisteren, ik had gewoon een rotdag, kun je me vergeven?’ Ruben keek me lief aan, liever dan normaal. Hij had een blik die ik niet kon thuisbrengen, maar ik besteedde er niet veel aandacht aan. ‘Het geeft niet joh, iedereen heeft wel eens een rotdag’. Ik gaf hem een knipoog en ging verder met het luisteren naar mevrouw de Groot, onze geschiedenislerares.

Aan het einde van de les stootte Ruben me nog aan. ‘Ally, nog even een vraagje, ik heb je het laatste uur nodig bij tekenen als model’. Hij keek me lief aan en liep weg voordat ik kon zeggen dat ik al ergens anders moest zijn. De schuldgevoelens speelden op en ik had geen idee wat ik nu moest doen.