[ပထမ]ကြယ်ပုံပြင် ||HunHan OTP Completed||

Story ❇11❇

'' Luhan . . luhan . . ေဟ့ . . ''

က်ြန္ေတာ့္ပါးတစ္ဖက္အားျငင္သာစြာပုတ္ခတ္ေနေသာအထိအေတြ႕ ။ မ်က္လံုးအဖြင့္မွာ ရြဲ႕ေစာင္းေနေသာေလာကေၾကာင့္ စားပြဲေပၚေခါင္းတင္အိပ္ေနရာမွထဖို႕ႀကိဳးစားမိသည့္အခါ က်ြန္ေတာ့္လည္ပင္းမွမ်က္ကနဲ ။

Se. . hun လား . . .

အနည္းငယ္ပို၍ၾကည္လင္လာသည့္အျမင္မွာ က်ြန္ေတာ့္ကိုငံု႕မိုးၾကည့္ေနသည့္မ်က္ႏွာတစ္ခု ။

'' Jungjin . . ''

'' အင္း . . ငါေလ . . အဆင္ေျပရဲ႕လား . . ''

လည္ပင္းကိုႏွိပ္ရင္းက်ြန္ေတာ္ေခါင္းယမ္းျပမိသည္ ။ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုတစ္ခ်က္ငဲ့ၾကည့္မိေတာ့ က်ြန္ေတာ္ေရာက္ေနသည္က ဘားဆိုင္တစ္ခု၏ ေခ်ာင္က်က်စားပြဲတစ္ေနရာ ။ လႈပ္ခတ္ေသာမီးေရာင္စံုတို႕ႏွင့္ ဆူညံေသာ DJ သံတို႕မရွိသည့္လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ေသာ အမူးသမားတို႕အတြက္ေနရာတြင္ က်ြန္ေတာ့္အားဂရုထားအမႈရွာမည့္သူမရွိပဲ လြတ္လပ္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့ဟန္တူသည္ ။

ခ်ာခ်ာလည္ကာ ကြက္လပ္ျဖစ္ေနေသာ ေခါင္းထဲအေၾကာင္းအရာတို႕ေရးေရးေပၚလာသည္ ။ က်ြန္ေတာ္ဒီကို Jungjin ႏွင့္အတူေရာက္လာခဲ့သည္ပဲ ။

တခြက္ျပီးတစ္ခြက္ငွဲ႕ရင္း ဘယ္ႏွစ္ခြက္ေျမာက္မွန္းမေရႏိုင္ ေတာ့သည့္အခ်ိန္မွာ က်ြန္ေတာ္အရာအားလံုးကိုေမ့သြားခဲ့သည္ ။

အဆံုးထိ . . ဘာကိုမွျပန္သတိမရႏိုင္ေတာ့ရင္လဲ ေကာင္းသား . . ။

ဆုေတာင္းမျပည့္စြာပင္ တရိပ္ရိပ္မူးေဝေနသည့္ အာရံုမွာပင္ရုပ္ရွင္ျပကြက္လိုတစ္ခုျပီးတစ္ခုျပန္ေပၚလာခဲ့သည့္ ။

ေျပးသေလာက္နီးပါးျမန္ေသာေျခလွမ္းျဖင့္ ေရွ႕မွသြားေန
ေသာမိန္းကေလးကို ေနာက္ကပါလာသည့္ေကာင္ေလးက အသည္းအသန္ေျဖရွင္းေခ်ာ့ေမာ့ေနဟန္ . . ေရွ႕ဆက္မသြားဖို႕ေတာင္းဆိုေနဟန္ လက္ကိုလိုက္ဆြဲေနသည့္ ျမင္ကြင္း . . ။
.
.
.

ဒါ . . . ဘယ္လိုက်ိန္စာသင့္တဲ့ တိုက္ဆိုင္မႈမ်ိဳးပါလိမ့္ ။ ဒီေန႕သာက်ြန္ေတာ္အျပင္မထြက္ျဖစ္ခဲ့လ်င္ ။ Jungjin ႏွင့္သာမေတြ႕ျဖစ္လ်င္ ။ သူေခၚသည့္ေကာ္ဖီဆိုင္ကိုသာမလိုက္ျဖစ္လ်င္ ။