Story ❇21❇

3.6K 396 33
                                    

ုုုအိမ္တံခါးကိုေသာ့ခတ္ကာထြက္စဥ္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွ အခန္းငွားအဖိုးႀကီးႏွင့္ဆံုမိသည္ ။ နံရံတစ္ခုျခား . . ေလွကားထစ္တစ္ခုျခားကာေနထိုင္ရသူမ်ားမို႕ . . မသိပဲေနခ်င္၍မရေသာ အိမ္နီးခ်င္းမ်ား ။ အမည္မသိလ်င္ေတာင္မ်က္မွန္းမတန္းမိပဲမေနသာ ။ အခြံထဲတြင္ေအာင္းေနခ်င္ေသာ က်ြန္ေတာ့္စရိုက္အားျပင္ေပးခဲ့သည့္ေနရာ ။

'' အဖိုး . . လမ္းေလ်ာက္ကျပန္လာျပီလား ''

အသက္ရွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေနျပီျဖစ္ျပီး တခါတရံသတိခ်ြတ္ယြင္းတတ္သည္မွလြဲ၍ က်န္းမာေရးေကာင္းလွေသာအဖိုးက မနက္တိုင္းရပ္ကြက္ကိုပတ္၍လမ္းေလ်ာက္တတ္သည္မို႕ ေမးျခင္းသာ။

ခါးညႊတ္၍ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ေသာက်ြန္ေတာ့္ကိုအဖိုးကမ်က္ေမွာင္ခ်ီ၍ၾကည့္ေလ၏ ။

'' ေကာင္ေလး . . ညကအိမ္ေရွ႕မွာဘာလုပ္ေနတာတုန္း
ေအးကေအးနဲ႕ ''

'' ဟင္ ဘယ္တုန္းကတုန္းအဖိုးရဲ႕ ''

'' ညကေလ . . ညပဲနက္ေနျပီကို အိမ္ေရွ႕မွာေယာက္ယက္ေယာက္ယက္နဲ႕ . . ငါအိမ္ေပၚကလွမ္းျမင္လိုက္တာ ''

'' က်ြန္ေတာ္မေန႕ညက ဘယ္မွမထြက္ပါဘူးအဖိုးရဲ႕ အလုပ္ကျပန္လာျပီးထဲက တခါထဲအိပ္တာပဲ . . တေရးမွေတာင္မႏိုးဘူး အဖိုးလူမွားတယ္ထင္တယ္ ''

'' ေအာင္မယ္ . . မင္းကငါ့ကိုမ်က္စိမႈန္တယ္လို႕ေျပာတာလား . . ေဟ့ေကာင္ ငါ့မ်က္လံုးကမင္းထက္ေကာင္းတယ္ကြ ''

အဖိုးကမာနထိခိုက္သည့္ဟန္ ရႈးရႈးရွားရွားျဖစ္စျပဳသည္ ။ အိမ္တြင္းမွထြက္လာသည့္အဖိုး၏သမီးႀကီးက အဖိုးကိုလာဆြဲသည္ ။

'' အိုး အေဖကလဲ အလုပ္သြားမယ့္လူကို ဘာေတြသြားျငင္းေနတာလဲ . . လာပါ မနက္စာစားရေအာင္ . . ေကာင္ေလးေရ သြား  သြား . . အေဖကဒီလိုပဲ ''

'' ငါေသခ်ာျမင္တာဆို . . အၾကာႀကီးပဲ . . အိမ္ေရွ႕မွာ ''

'' ဟုတ္ပါျပီ အေဖရဲ႕ လာပါ ေျခေထာက္လက္ေထာက္ေဆးရေအာင္ ''

အဖိုးကမေက်မခ်မ္းပြစိပြစိ ။ သားအဖႏွစ္ဦးကိုရယ္ေမာကာ က်ြန္ေတာ္အိမ္ေရွ႕မွခြာ၍လမ္းမသို႕ဦးလွည့္ရသည္ ။ လြန္ခဲ့ေသာရက္အနည္းငယ္ကက်ြမ္းသြားသည့္ အိမ္ေရွ႕တံခါးမီးလံုးကိုေတာ့ေသခ်ာေပါက္ျပန္လဲဖို႕ကိုယ့္ကိုယ့္ကိုယ္သတိေပးမိသည္ ။ လိုေသာ္ရွိမလိုေသာ္ရွိ ။

[ပထမ]ကြယ်ပုံပြင် ||HunHan OTP Completed||Where stories live. Discover now