Damian havada pelerini ile süzülürken rüzgar saçlarını geriye doğru savuruyordu. Damian ve ailesinin aksine Jon'un yaşadığı küçük apartman dairesinin yangın merdivenine indi muhteşem çocuk. Yangın merdiveni tam Jon'un odasına denk geliyordu. Damian Jon ile haftalardır görüşmediği için merak etmişti Jon'u. İyi değildi. Biliyordu. Jon'un açık unuttuğu pencereden içeri sızdı Damian. Sevdiği, değer verdiği nadir kişilerden biri olan kısa, küçük burunlu çocuğun bütün bir suratını dikkatlice inceledi. Aklına kazımak istedi mümkün oldukça. Damian telsizinden babasının sesini duymasıyla beraber yüzünü astı ve veda etmek için Jon'a doğru ilerledi. "Jon görüş-" diyemeden sözü bölündü. "D-Damian mmmm" Damian Jon'un gözlerine baktı. Kapalıydılar. Damian Jon'un uykusunda konuştuğunu düşündü. Ne olursa olsun bu düşünce onu mutlu etmişti. Çünkü Jon rüyasında Damian'ı görüyordu. Ve bu açıkça ortadaydı. Onun adını mırıldanıp , sayıklıyordu. Damian kendi kendine "Ve şu an uykunda konuşuyorsun" diyerek sırıtı. Bunu bilmenin verdiği mutlulukla Jon'un odasının penceresinden tekrar çıktı ve pencereyi kapatmayı unutmadı.
