KANATSIZ MELEK

~ 3.BÖLÜM ~

Yine nefes nefese uyanmıştım. Bir kaç gündür sürekli aynı rüyayı görüp  kan ter içinde uyanıyordum. Gizemli kişi hayatıma girdiğinden beri aynı kabusa uyanır olmuştum. Alnıma yapışmış saçlarımı yüzümden çekip lavaboya girdim,elimi yüzümü yıkadım. Aynaya kendime baktığımda tanımadığım biri vardı karşımda. Her zaman güçlü görünen ama esasında tamamen paramparça olmuş küçük bir kız çocuğu. Gözlerimin dolmaya başladığını hissedince lavabodan çıkıp üstümü giydim. Annemi çok özlemiştim,önce onun yanina uğrayıp sonra kütüphaneye gidecektim. Yurttan çıktığımda simitçiden bir simit aldım. Kaç gündür yemek yemiyordum,gitgide zayıf düşüyordu bedenim. Mezarlığa geldiğimde elimde çiçek buketiyle annenin yanına oturdum. Annemle öldüğünden beri onunla hiç dertleşmedim. Sadece mezarına bakıp toprağını okşadım. Elime damlayan suyla farkettim ağladığımı. "Seni seviyorum Anne" dedim ve çıktım mezarlıktan. Çıkışa ilerlerken arkamdan sesler duydum adım seisydi. Dönüp baktığımda kimse yoktu. Biraz daha yürüdüm ve yine aynı şey. Tekrar baktığımda bekçi vardı. Önemsemeyip kütüphaneye gitmeye karar verdim. Geldiğimde her zaman ki masama oturup bilgisayarı açtım. Yazmaya başladım.
"İnsan diyorum. Çözülmesi en zor bilmece gibi. Bin bir türlü bedenin hayatın içinden kendi eşini arıyor. Onu görüyor ve buldum sanıyor. Kendini ona adıyor. Lakin hayat seni sonu gelmez kara gecelerin be dipsiz kuyuların içine hapsediyor. Bekliyorsun,yeter ki gelsin yanımda olduğunu bileyim,sevmesin ama kalbimde yaşasın istiyorsun. Yaralarına merhem olmayı diliyorsun. Gök yüzünü ona benzetip bütün yıldızları ona hediye ediyorsun. Gülüşü geliyor aklına. Kış güneşi yanında hiçbir şey,kokusu yaz yağmurunu kıskandırır diye düşünüyorsun. Peki ya şimdi, sen hayatını verdiğin hayatın neresindesin? Bunları yaparken sonunu düşünmedin,düzensiz ve kuralsızdı onu sevmek. Duygularını avucuna bıraktığında o ezip gitmeyi seçti. Giderken 'dur'diyemedin. Çünkü sevgi fedakarlıktı,mağlup olup boyun eğmekti. Onu sen sevdin diye güzeldi. Çünkü ilk dinlediği şarkıyı duydun,sevdiği ilk kitabı okudun, yanında akıttığı göz yaşını hissettin. Dokunmak istedin ama yapamadın. Çünkü onu tenine dokunmak için değil,kalbine dokunmak için sevdin ama başaramadın.."
Yayımla tuşuna basıp bilgisayarı kapattım. Gözlerimi etrafta gezdirdiğimde yalnız olduğumu fark ettim. Masadan kalkıp rafların arasında kitaplara bakarken ses duydum. Baktığımda kimse görünürde yoktu. Başka raflara bakarken deklanşör sesi duyunca aniden başımı kaldırdım. Bu sefer emindim biri vardı. Tedirgince etrafa bakıp yürürken,arkası bana dönük yürüyen biri vardı.
-"bakar mısın?" diye seslendim. Ama olduğu yerde duruyordu.
-"sana diyorum. " desem de dönmedi. Hâlâ olduğu yerdeydi. Masadan eşyalarımı alıp ona doğru ilerledim. Geldiğimi hissetmiş olacak ki yürümeye başladı. Bende peşinden takip ediyordum. Bunu neden yaptım bilmiyorum ama merakıma yenilmiştim sanırım.  Ben yaklaştıkça o hızlanmaya hatta koşmaya başladı. Dışarı çıktığımda ortalıkta kimse yoktu. Hadi ama kimdi bu? Sinirli sinirli yurda doğru yürümeye başladım. Yürürkende onu düşünüyordum. Simsiyah giyimli,uzun boylu zayıf biriydi. Boynundaki fotoğraf makinesinden anladığım kadarıyla beni çekmişti. Düşünmekten kafayı yemek üzereydim. Yurda geldiğimde eşyalarımı odama bırakıp yemekhaneye inip yemeğimi yedim,sıcak çikolata alıp odama geri döndüm,balkona çıkıp şarkı söylemeye başladım gök yüzüne bakarak. Çocukluğumdan beri seviyordum şarkı söylemeyi. Bakışlarımı yurdun bahçesine çevirdiğimde karşı kaldırımdaki direğin dibinde biri vardı ve bizim yurdu izliyordu. Oturduğum yerden  doğrulup daha dikkatli baktığımda onun kütüphanedeki gizemli şahıs olduğunu fark ettim. Bardağı masaya bırakıp hırkamı üstüme giyerken hızla odadan çıktım. Koşarak çıkışa geldim,kapıya yaklaşıp baktım ama kimse yoktu. Yine kaybetmiştim. Kimdi bu Allahım kafayı yiyeceğim. Üzgün üzgün odama geldim. Merak etmeye başlamıştım onu. Ne istiyordu benden yada neden peşimdeydi. Bugün beynimi fazlasıyla yormuştum. Yatağıma uzanıp onu bir an önce bulmayı dileyerek uykuya daldım..

Yorum yapmayı oy vermeyi unutmayın lütfen
İnstagram : seymayeniyazar