#mature contents warning! I tried not to use rude words. If there's some inappropriate contents, and I sorry for that!
က်ြန္ေတာ့မ်က္နွာနားကိုကပ္လာတဲ့ သူ႔မ်က္နွာကိုတြန္းဖယ္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ေပမဲ့မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။ သူကကြၽန္ေတာ့နွဖူးကို ဖိနမ္းလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္မ်က္လံုးေတြကိုပဲ တင္းတင္းပိတ္ထားလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေအးစက္ေနတဲ့အနမ္းရဲ႕အထိအေတြ႕ေပ်ာက္သြားတာကိုခံစားမိလိုက္တယ္။ ထို႔ေနာက္ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ေျခသံေတြ ကြၽန္ေတာ့ဆီက ေ၀းသြားမွာကိုေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္စိအနည္းငယ္ဖြင့္ၿပီးေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူကကြၽန္ေတာ္နဲ႔ေတာ္ေတာ္ေ၀းေ၀းကိုေရာက္ေနၿပီ။ ဒီေကာင္ဘာလုပ္သြားတာတုန္း။ သူကသြားဖို႔ေတာင္အသင့္ျဖစ္ေနၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သပ္ရပ္ေအာင္လုပ္လိူက္တယ္။ သူ႔ဆီက hair gelပါနည္းနည္းေတာင္းလိုက္ၿပီးဆံပင္ကိုျပင္လိုက္တယ္။
Keita: သြားၾကေတာ့မလား။
သူ႔ရဲ႕ ေလးနက္တဲ့အသံက ကြၽန္ေတာ့ စိတ္ထဲထိထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့မ်က္လံုးေတြ လက္လာတယ္လို႔ခံစားလ္ိုက္ရၿပီ ကြၽန္ေတာ္ေနာက္ဆံုးေတာ့ေခါင္းညိတ္လိုက္တယ္။ သူကကြၽန္ေတာ္ထြက္လို႔ရေအာင္ တံခါးဖြင့္ေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေဆာင္ကထြက္လာၿပီးေတာ့ သူကကေလးတစ္ေယာက္ကို လက္ျပနႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။ သူ႔ကိုၾကည့္ရတာ ေလးစားစရာေကာင္းၿပီးေဖာ္ေ႐ြတတ္ပံုေပၚတယ္။ ကြၽန္ေတာ္အဲ့ကေလးကိုေတာင္ မနာလိုျဖစ္လာၿပီ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကိတ္မုန္႔ဆိုင္ကို အရင္သြားလိုက္တယ္။ တံခါးဖြင့္ၿပီး အထဲ၀င္လိုက္တာနဲ႔ ေခါင္းေလာင္းသံေလး ၾကားလိုက္ရတယ္။ ကိတ္မုန္႔နံ႔ေလးေတြက စိတ္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းေအာင္သင္းပ်ံ့ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေပ်္ာရႊင္စြာေအာ္ဟစ္ခ်င္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တကယ္သေရက်ေနၿပီ။
Keita: "လူေတြကိုလန္႔ေအာင္လုပ္မေနနဲ႔ ဒီလာထိုင္"
သူ႔နဲ႔အနီးဆံုးကထိုင္ခံုတစ္ခုကိုဆြဲထုတ္လိုက္ရင္း ကြၽန္ေတာ့ကိုထိုင္ဖို႔ တိုးတိုးေျပာလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပဲ နားေထာင္ျဖစ္လိုက္တယ္။ သူကကြၽန္ေတာ္နဲ႔ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္မွာထိုင္လိုက္တယ္။ ဒီအခ်ိန္က ကြၽန္ေတာ့ ဘ၀ရဲ႕အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ေတြပဲ။ ကြၽန္ေတာ့စိတ္ႀကိဳက္ ဘဟ္cakeမဆိုေ႐ြးလို႔ရၿပီး ပိုက္ဆံရွင္းစရာလည္းမလိုဘူးေလ။ Hehe.. စားပြဲထိုးကေလးက ကြၽန္ေတာ္တ္ို႔ေဘးမွာရပ္ေနတယ္။ သူမက အၾကင္နာတရားမရွိတဲ့ Keitaကို ေငးၾကည့္ေနတယ္။ (ကြၽန္ေတာ္ အခုခ်ိန္ထိ သူနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ အျမင္ေတြကိုမေျပာင္းလဲေသးပါဘုူး။) ကြၽန္ေတာ္လည္ေခ်ာင္းရွင္းလိုက္တယ္။
Hiroto: Vanilla အရသာနဲ႔ chocolateအရသာကိတ္တစ္ခုစိီလိုခ်င္တယ္။
ကြၽန္ေတာ္ခဏေလာက္အခ်ိန္ယူရင္း menuကိုၾကည့္လိုက္တယ္ "ၿပီးေတာ့ ဒီတစ္ခုေရာပဲ" ကြၽန္ေတာ္ အသည္းပံုကိတ္ ေသးေသးေလးကိုၫႊန္ျပရင္းေျပာလိုက္တယ္။ အဲ့အေပၚမွာ chocolateေစ့ေလးေတြလည္းပါေသးတယ္။ သူမက Keitaကိုၾကည့္ေနရာက ကြၽန္ေတာ့ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့သူ႔ဘက္ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး ရယ္ျပလိုက္တယ္။
Waitress: ရွင္ေရာဘာမွာဦးမလဲ။
Keita: ထံုးစံအတိုင္းပဲေပးပါ။
သူမကေခါင္းညိတ္ျပတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုၾကည့္ရင္းး သူက ဒီကိုပံုမွန္လာေနက်လား။ "ေနပါဦး မင္းက အဲ့မိန္းမကိုသိတာလား။" ကြၽန္ေတာ္စိတ္ရႈပ္ေထြးစြာေမးလိုက္တယ္။
Keita: ဟုတ္တယ္။ မင္းတို႔အခန္းက မိန္းကေလးေတြက သူတို႔ stalkထားလို႔ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြ အကုန္မေျပာျပဘူးထင္တယ္။ သူတို႔ဒီေန႔နားတယ္ထင္တယ္ ။ အခုထိမျမင္ရေသးဘူး"
ကြၽန္ေတာ္ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ပၾကည္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီမွာအတူရွ္ိေနတာ သူတို႔သိသြားရင္ ကြၽန္ေတာ္အမႈန္႔ႀကိတ္ခံရမွာ။ ကြၽန္ေတာ္တုန္လႈပ္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိတ္မုန္႔ေတြလာခ်လိုက္တာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့ေခါင္းထဲမွာအေတြးေတြမရွိေတာ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ပန္းကန္ကိုလ်ွာနဲ႔လ်က္ထားသလိုကို ေျပာင္စင္ေနေအာင္ အကုန္စားပစ္လိုက္တယ္။ Keitaက သူ႔ latte coffeeကု္ိစုပ္ေသာက္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကို ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ သူ႔နႈတ္ခမ္းေတြ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြ သူ႔ရဲ႕အရာအားလံုးက စြဲမက္စရာေကာင္းလြန္းတယ္။ သူစားေသာက္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့တို႔ထြက္လာခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တ္ိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပဲလမ္းေလ်ွာက္လာလိုက္တယ္။ ရုတ္တရက္ သူလက္ေတြက က်န္ေတာ့ေနာက္ကိုေရာက္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့ကို လမ္းၾကားတစ္ခုထဲဆြဲေခၚသြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေအာ္မိေတာ့မလိုျဖစ္သြားေပမဲ့ Keitaက သူ႔နႈတ္ခမ္းတစ္စံုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့နႈတ္ခမ္းကိုပိတ္လိုက္တယ္။ သူကလက္နွစ္ဖက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့မ်က္နွာက္ို ကိုင္လိုက္ၿပီး သူ႔လ်ွာက ကြၽန္႔ေတာ္နႈတ္ခမ္းေတြကိုေက်ာ္ၿပီး၀င္လာတယ္။ သူရဲ႕ ရွည္လ်ားတဲ့ French Kissရပ္သြားမွကြၽန္ေတာ္ အသိျပန္၀င္လာတယ္။
Keita: "မင္းနႈတ္ခမ္းမွာ creamေတြေပေနလို႔"
သူေျပာၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ လည္ပင္းကိုနမ္းလိုက္တယ္။အဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အရာအားလံုးက ကြၽန္ေတာ့ကို စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္လာေစတယ္။ ကြၽန္ေတာတစ္ေယာက္တညး္ ဒီအနမ္းအတြက္စိတ္လႈပ္ရွားေနတာလား။ ေနပါဦး။ အခုက Museumကိုသြားဖို႔ထြက္လာတာမဟုတ္ဘူးလား။ ကြၽန္ေတာ္ဖုန္းထုတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ 8:12!!!
Hiroto: Keita ငါတို႔ေနာက္က်ေနၿပီ။ သူလွည့္ၾကည့္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့ကို စိတ္ရႈပ္သလိုလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။
Keita: ဘာကိုလဲ
Hiroto: ျပတိုက္ကိုေလ။ ငါတို႔တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ရင္းနွိီးေအာင္လုပ္ဖို႔ ဆရာကသြားခိုင္းတာေလ။
Keita: အဲ့ဒါက ေဘာက္ခ်ာစာ႐ြက္ႀကိီး။ သူက မင္းကိုေနာက္လိုက္တာ။ ဒါေပမဲ့ သူကတစ္ကယ္ မင္းနဲ႔ ငါ့ကိုရင္းနွိးေစခ်င္တာပါ။
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုဇေ၀ဇဝါနဲ႔ၾကည့္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္အခုေတာ့ ဘာျဖစ္တယ္ဆိုတာနားလည္သြားၿပီ။ ကြၽန္ေတာ့မ်က္နွာ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးကုိရဲလာတယ္။ေသာက္က်ိဳးနည္း..သူငါတို႔ကိုလွည့္စားလိုက္တာေပါ့။ မဟုတ္ေသးဘူး ငါတစ္ေယာက္တည္းလွည့္စားခံလိုက္ရတာေပါ့.ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့အတြက္ေတာ့ နာရီေပါင္းမ်ားစြားၾကာမွ အျဖစ္မွန္ကိုသိရတာရိုးေနပါၿပီ။ သူခပ္ဟဟရယ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုေငးမိျပန္ၿပီ။
အဲ့ေနာက္ကြၽန္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္ Shoppingထြက္ျဖစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့သူ႔အိမ္ကိုလည္းသြားျဖစ္တယ္ သူ႔အေမက အသက္ထက္ ေတာ္ေတာ္ႏုတာပဲ။ သူ႔ေကာင္မေလးလို႔ေတာင္ထင္ရေလာက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လွည့္စားခံလိုက္ရၿပီးေနာက္မွာ ေတ့ာ ကြၽန္ေတာ့တို႔ သူ႔အိမ္မွာပဲေသာင္တင္ေနေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္သူ႔အေမကို ညစာစားၿပီးမွ ျပန္မယ္လို႔ ကတိေပးထားတယ္ေလ။ သူမက ကြၽန္ေတာ့ကို Keitaရဲ့ အခန္းကိုျပေပးတယ္ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ရဲ႕ ရင္းနွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းထင္လို႔ေနမွာ။
သူမကခ်က္ျပဳတ္ေနရင္းကြၽန္ေတာ့ကို ေျပာတယ္
Keita's mum: သူ႔မွာ ဘယ္တုန္းကမွ သူငယ္ခ်င္းမရွိဘူး။ မင္းသိလား မင္းက သူ႔ရဲ႕ ပထမဆံုးပဲ။သူမကၾကက္သြန္ေၾကာ္ေနရင္း "သူက တျခားကေလးေတြနဲ႔မတူဘုူးလို႔ မင္းမထင္ဘူးလား။ သူမင္းကို သူငယ္ငယ္ကအေၾကာင္းေတြ ေျပာမျပဘူးလား" သူမကကြၽန္ေတာ့ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သူမကို ဘာေျပာရမွန္းမသိ ၾကည့္ေနတုန္းမွာ ေလွကားေပၚက ဆင္းလာတဲ့ ေျခသံတခ်ိဳ႕ၾကားလိုက္ရတယ္။
Keita's mum: သူလာေနၿပီ တျခးအေၾကာင္းပဲေျပာရေအာင္။
Hiroto: အန္တီ။ ၾကက္သြန္ေၾကာ္က ဘယ္မွာသံုးမလို႔လဲ။
ကြၽန္ေတာ္ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ၿပံဳးလိုက္တယ္ မက ကြၽန္ေတာ္ အရိပ္အကဲနားလည္တာကို သေဘာက်သြားတယ္။ သူမက အေရးမႀကီးတဲ့အေၾကာင္းအရာတစ္ခ်ိဳ႕ပဲ ဆက္ေျပာေနေတာ့တယ္။ Keitaက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အတင္းအၾကပ္စကားျဖတ္ခိုင္းၿပီး ကြ်န္ေတာ့ကို သူနဲ႔ အေပၚထပ္ကိုေခၚသြားတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ သူ႔ခုတ္ငကိုၾကည့္ရင္းထိုင္ေနၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ကြၽန္ေတာ့ဘက္ကိုလွည့္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ကို ၾကမ္းျပင္ေပၚလွဲခ်လိုက္တယ္။
Keita: "မင္းက အရမ္းလွတာပဲ"
ကြၽန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ကိုရွက္ေနမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့မ်က္နွာ ပူႂကြပ္ေနသလိုပဲ။ ကြၽန္ေတာ့ေခါင္းကိုေဘးလွည့္လိုက္တယ္။ သူက အဲ့ဒါက္ုိအခြင့္အေရးယူၿပီး ကြၽန္ေတာ့ လည္ပင္းကိုကိုက္လိုက္တယ္။ ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ သူေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာဖိၿပီးစုပ္ယူေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ဆီက ညည္သံတစ္ခ်ိဳ႕ထြက္လာေတာ့ သူက အသံမထြက္ေအာင္ သူ႔လက္နဲ႔ကြၽန္ေတာ့ပါးစပ္ကိုပိတ္လိုက္တယ္။သူက ကြၽန္ေတာ့ရင္ဘက္ကို ျဖ္ည္းျဖည္းခ်င္းနမ္းေနရာကေန ကြၽန္ေတာ့ေဘာင္းဘီကိုပါရန္ရွာလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္းစိတ္ေတြႂကြလာတဟ္။ သူ႔လက္ကကြၽန္ေတာ့ေဘာင္းဘီထဲကို၀င္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕တင္းမာေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုထိလိုက္တယ္။ သူကအဲ့ဒါကိုညႇစ္လိုက္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ေဆာ့ေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့အခု ညည္းေနတာကိုရပ္လို႔မရေတာ့ပါဘူး။ အဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔အေမ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ညစာစားဖို႔ေခၚတာကိုၾကားလိုက္ရတယ္။ သူ႔အခုထိမရပ္ေသးဘူး။ "ငါမရေတာ့ဘူး" ကြၽန္ေတာ့အသံက သူ႔ရဲ႕ ေခြၽးျပန္ေနတဲ့လက္ဖဝါးေအာက္မွာပလံုးပေထြးျဖစ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သူ႔လက္ေတြေပၚမွာပဲ စိတ္ေတြကိုေျဖေလ်ွာ႔ခ်မိတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္လံုးအသက္ရႈဖို႔လိုအပ္အပ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုတြန္းထုတ္လိုက္ရင္းေတြးလိုက္မိတယ္ ။ အဲ့အခ်ိန္ က်ေတာ္ေျခသံေတြၾကားလိုက္ရတယ္...
BẠN ĐANG ĐỌC
ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ Romeo
Ngẫu nhiênကၽြန္ေတာ့ နာမည္က Hiroto ..ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္... ဒါေပမဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ Juliet ျဖစ္လာတယ္.....