When in France

8

Sparkle

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko nang makita ko siya. Hindi ko alam ang gagawin ko dahil ayokong makita niya ako.

Not...now

Nabigla ako dahil biglang tumingin sa gawi ko si Persy kaya agad akong umiwas ng tingin at tumalikod na at nagsimulang tumakbo palayo.

Madami na rin akong nabubunggong tao at halatang naiinis na sila sa akin pero hindi ko sila pinansin. Gusto ko munang makalayo dito.

Pagkadating ko sa apartment ko, nagluto na ako ng dinner ko. I just cooked a simple vegetable pasta and an appetizer. This will do for me.

Habang kumakain ako hindi ko parin maalis sa isip ko si Laurent. Did he saw me? I don't want him to see me but...

Bigla nalang may tumutulong luha sa mga mata ko habang kuamakain ako at hindi ko mapigilang humagulgol habang ngumunguya. Crying while eating is gross but I can't help it!! This pain is killing me already.

Ang daming tanong na pumapasok sa aisip ko at naguguluhan na ako. Does he miss me like I'm missing him?.... Does he still love me? No... I'm sure his heart is full of hatred because of me.

Pagkatapos kong kumain, nag-shower na ako at pumunta muna sa living room at umupo sa sofa para magpa-tuyo ng buhok.

"Meow~~"

Hindi na ako nag-abala na tignan pa kung sino iyon nang maramdaman ko na tumabi ito sa akin at pilit na idinidikit ang sarili sa akin.

Kahit kailan talaga, kung saan-saan sumuslpot ito at medyo nasasanay na ako dito.

"You're here again, Persy." Sabi ko at hinaplos yung ulo niya. All this time, Did he know that I'm the wife of his owner? This cat is really something. He knows how to play.

"You didn't tell me na pusa ka pala niya." Muka na akong ewan dito dahil kinakausap ko ang pusa pero parang nakakaintindi naman ito.

"Marami kang atraso sa aking pusa ka pero kakalimutan ko nalang iyon." And then, he purred and licked my fingers.

"Where is he?"

I want to see him pero anong mukha ang ihaharap ko sa kaniya?

Pagka-tanong ko non ay tumalon ito mula sa sofa at sinundan ko ito pero nakita kong lumabas ito mula sa bintana ko at iniwan din lang ako. There's no way na masusundan ko pa ito mula sa labas ng bintana.

Did he he just left me?

He left me hanging...

----

Kinabukasan, tinuloy ko ang pagpi-pintura sa wall ko at himala dahil walang ni anino ni Persy ang nagpakita sa akin. Mukang nagsawa na ding guluhin ako.

Pero umaasa akong magpapakita ulit siya...

A day without that cat is sure dull eventhough I hate to admit it, I enjoy his company, his presence.

"Meow~~"

Napatingin ako sa pusang iyon at napangiti dahil naka-upo ito sa sofa at nakatitog sa akin pero agad ding nawala yung ngiti ko dahil may nakita kong bagay na kagat-kagat niya.

Kinapa ko yung leeg ko at doon ko napansin na hindi ko pala suot yung necklace ko kung nasaan naka-bitin yung wedding ring ko. So he sneak up in my bedroom... naiwan ko kasi ito doon at ngayon, mukhang may masamang balak na naman ito. No, he wouldn't dare...

"Please give it back to me..." i said in warning tone but he just turned at me and he walks away. Mabilis akong bumaba mula sa ladder ko at dahil sa pagmamadali ko, nagkamali ako sa pagtapak ng steps at tuluyan na akong nahulog at tumama yung puwit ko sa sahig.

Oww, my butt!!!

Kahit hirap pa akong tumayo, mablis akong nagsuot ng sapatos at lumabas na mula sa unit ko at nakita ko si Persy na mukhang hinihintay pa ako sa hallway at nang makita niya ako mabilis itong tumakbo palayo kaya agad ko itong hinabol.

"Allez au diable! espèce de chat stupide!"
(Damn you! you stupid cat!)

Hanggang sa makarating kami sa labas ng building, hinahabol ko siya hanggang sa streets at hindi mo maipaliwanag yung mga ekspresyon sa mukha ng mga nakakakita sa amin.

"Rends-moi ma bague!"
(Give me back my ring!)

Hindi ko alam kung ilang minuto ko na siyang hinahabol at hinihingal na ako kaya napatigil ako at hinabol yung hininga ko. I'm panting like hell.

Bloody f*ck...

I feel like I'm about to cry because I lost my ring to some stupid cat!

I stand up straight and I just continue to walk on. Persy is nowhere to be seen but I'll try to find him again. Maybe he will show up again...

But instead of that cat.... I saw someone.

I saw him walks out from a bakery shop and he's carrying a bag of Baguette. A Baguette...a typical french favorite like he does. Some things never change.

It's him again.

Pero this time, I will not run away. I think I'll follow him. Kahit sa malayo lang sana, gusto ko siyang makita.

I'll be his stalker today. Oh yeah, I'm stalking my own husband.

Ilang oras ko na siyang sinusundan at kung saan-saan na ako napapadpad dahil kung saan-saan din siya pumupunta. I wonder kung napapansin niya na may sumusunod sa kaniya. Laurent has a sharp sense, hindi malabo na alam niyang may sumusunod sa kaniya.

Still....that cat is still missing as well as for my ring too.

Nabigla ako dahil bigla siyang tumigil sa paglalakad kaya tumigil din ako at nagatataka.

He just stood there and I was caught off guard when he suddenly turn his head back.

Merde!

It's too late to hide now because he finally saw me and I tried my best to smile. It was a force smile. I'm nervous here!! Feeling ko sasabog na yung puso ko sa sobrang nerbyos.

Nakaharap na siya sa gawi ko at kahit medyo malayo ang pagitan namin at madaming tao sa paligid, it's like there's only the two of us here.

His sky blue eyes were fixed on mine. He just stared at me with a blank face but there's still that little things on his eyes.

Those sparkles in those sky blue eyes... it was still the same. The same eyes which captivated me a long..long time ago.

But I noticed there's a hint of coldness and..pain in there too.

Lalapit na sana ako pero bigla siyang umiwas ng tingin at nagsimula na ulit maglakad palayo

and it broke my heart.

I'm so sorry, mon cheri...