Η μητέρα της φίλης μου

"ΜΑΡΙΝΑ"

Το επόμενο πρωί ξύπνησα από τον ήχο του ξυπνητηριου.Σηκωθηκα,πλυθηκα ετοιμαστηκα και ήμουν έτοιμη για τη σχολή.Εφυγα από το σπίτι και μπήκα στο αμάξι.Μολις πηγα να βάλω μπρος για να ξεκινήσω, χτύπησε το τηλέφωνο μου.Αγνωστος αριθμός.Χωρις να το πολύσκεφτω το σήκωσα ." Γεια σου Λίνα,η Μαρίνα είμαι η μαμά της Ελένης" Καλά έμεινα κόκκαλο έτσι.Δεν πίστευα στα αφτιά μου.Να με πάρει τηλέφωνο εμένα; Από πού και ως που; Πως βρήκε τον αριθμό μου;!! " Γεια σας " απάντησα προσπαθοντας να κρατήσω την ψυχραιμία μου " συγγνώμη που σε παίρνω τόσο νωρίς .Η Ελένη μου έδωσε το τηλέφωνο σου σε περίπτωση ανάγκης.Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω γιατί ακριβώς σε πήρα αλλά ήθελα να σε ακούσω.Θα μπορούσες να περάσεις από εδώ κάποια στιγμή να μιλήσουμε;" Έμεινα τελείως..θέλει να μιλήσουμε η μάνα  της κολλητής μου; Να πούμε τι; " Ναι εντάξει ότι θέλετε απλά πείτε μου την ώρα για να ξέρω.Εγινε κάτι; "" Όχι όχι τίποτα καλύτερα να τα πούμε από κοντά όμως.Μπορεις κατά τις 12; Ή έχεις μάθημα;" " Μπορώ της απάντησα " " εντάξει τα λέμε τότε φιλιά" ....

Έκλεισα το τηλέφωνο και πραγματικά δεν πίστευα στα αυτιά μου.Με κυρίευσε ένας ενθουσιασμός αλλά και μια περιέργεια παράλληλα.Αναρωτιομουν αν ήξερε η Ελένη ότι με πήρε τηλέφωνο.Πολυ μυστήρια πράγματα....

..,........

Είχε πάει 11 και μόλις είχα τελειώσει το μάθημα...Έφυγα σφαίρα για το αμάξι καθώς η απόσταση από το Πανεπιστήμιο μέχρι το σπίτι της Ελένης ήταν κάνα μισάωρο σίγουρα.Δεν θα αργούσα ίσα ίσα θα έφταναν και πιο νωρίς..Μπήκα στο αμάξι και ξεκίνησα για το σπίτι.Πολλες σκέψεις παιρνουσαν από το μυαλό μου.Εντωμεταξυ από χτες δεν είχα μιλήσει καθόλου με την Ελένη.δεν ηξερα καν που βρισκόταν.

Ειχε αρκετή κίνηση αλλά εν τέλει κατάφερα και έφτασα στο σπίτι δεκά λεπτά πριν το ραντεβού.Ειχα άγχος η αλήθεια είναι.Δεν ήξερα τι να περιμένω.Εβαλα θάρρος και πήγα έξω από την πορτα.Χτυπησα το κουδούνι και μετά από κάποια δευτερόλεπτα μου άνοιξε η μαρίνα. " Περνα μέσα " μου είπε χαμογελοντας....μπήκα μέσα και έκατσα στον καναπέ.Ηρθε και εκείνη διπλα μου." Έγινε κάτι και με πηρατε έτσι τηλέφωνο; Η αλήθεια είναι ότι ξαφνιάστηκα αρκετά" της είπα κοιτοντας στην στα μάτια " η Ελένη που είναι; Ρώτησα επίσης.." Έχει πάει στη δουλειά του πατέρα της που ήθελε να την δεί και θα αργήσει.. Συγγνώμη που σε ξάφνιασα με το τηλεφώνημα μου αλλά..." Και κοιταξε κάτω.." αλλά; Της είπα εγώ..." Τίποτα μωρέ απλά επειδή είμαι μόνη αρκετές φορές μέσα στη μέρα σε πήρα τηλ για να ερχόσουν να μου κάνεις παρέα..σε συμπαθώ πάρα πολύ και είμαι τυχερή που κάνει παρέα η κόρη μου μαζί σου" .." είστε τυχερή εσείς; Απάντησα ξαφνιασμένη.."" εεεε όχι εννοούσα η κόρη μου είναι πολύ τυχερή που σε έχει" Σαν να το έσωσε κάπως... μου ακουγοντουσαν πολύ κουλα αυτά που μου έλεγε...Νόμιζα οτι ήταν ένα όνειρο...Λες να με θέλει; σκέφτηκα..." Εντάξει κατάλαβα,και εγώ σας συμπαθώ πολύ πραγματικά είστε πολύ καλή και γλυκειά,είναι τυχερή η Ελένη που σας έχει  μαμά της."....Με κοίταξε και χαμογελούσε....έκανε μια κίνηση και μου έπιασε το γόνατο με το πόδι..Εκείνη την ώρα σαστισα και ταυτόχρονα καύλωσα παρά πολυ..Ήταν ανάμεικτα συναισθήματα μαζί..Ήθελα να την πλησιάσω και να την φιλήσω...αλλά ήξερα ότι δεν έπρεπε να το κάνω ή τουλάχιστον δεν θα μου έβγαινε γιατί είμαι κότα..

" Σε παρακαλώ λέγε με μαρίνα..Μην μου μιλάς στον πληθυντικο !!" Και γέλασε " εντάξει της είπα ότι θες εσύ μαρίνα" και της χαμογέλασα... Καθίσαμε στο τραπέζι της κουζίνας και προσφέρθηκε να μου φτιάξει καφέ..Δέχτηκα εγώ και την παρατηρούσα όσο εκείνη ετοίμαζε τους καφέδες...Ήταν σαν μοντέλο..τι σαν ,ήταν δηλαδή... φορούσε μια απλή φόρμα μαύρη κάτι αθλητικά από κάτω και μια ζακέτα από πάνω...τα μαλλιά της ήταν κάτω...Ήθελα να πάω από πίσω της και να την κόλλησω στον πάγκο ,να της φιλησω τον λαιμό και να της πιάσω το υπέροχο στήθος της.." έτοιμα τα καφεδάκια.." με διέκοψε από την σκέψη μου .." ευχαριστω Μαρίνα" της είπα.....

Συζητούσαμε για διάφορα θέματα,με ρωτούσε για τους γονείς μου για την σχολή ώσπου έφτασε στο σημείο να με ρωτήσει αν έχω κάποια σχέση .." για πες Λίνα έχεις κάποια σχέση αυτόν τον καιρό; " " Όχι δεν έχω" της απάντησα και είδα να σχηματίζεται ένα χαμόγελο στο πρόσωπο της σαν να χάρηκε που ήμουν ελεύθερη..." Είσαι πολύ όμορφη κοπέλα για να μην έχεις αγόρι" είπε και κοκκινισα αμέσως " ευχαριστω απλά δεν έτυχε" της είπα και φάνηκα ότι ντράπηκα εκείνη την ώρα...Δεν ήξερε ότι είμαι μπάι ..εκτός αν της το είχε πει η Ελένη .."Και τα κορίτσια σίγουρα θα ήθελαν να είναι μαζί σου" είπε και ξαφνιάστηκα..δεν το περίμενα να πει κάτι τέτοιο .." ξέρεις ότι είμαι μπάι; " " Κάτι μου έχει πει η Ελένη αν δεν σε πειράζει" καθόλου δεν έχω πρόβλημα με αυτό" της είπα και δεν ξέρω πως αλλά εκανα κίνηση και της επιασα το χέρι που ήταν αγκουμπισμενο στο τραπέζι...Μέχρι που η εξώπορτα άνοιξε και μπήκε η Ελένη...........,