ΔΙΛΗΜΜΑ

1K 20 0
                                    

Ήταν η μαρίνα...
Δεν μπορώ να πω ότι δεν χάρηκα.Χωρις πολύ σκέψη το σήκωσα
..
"Έλα τι κάνεις; Σε πεθύμησα.." "Καλά είμαι για καφέ " της απάντησα καθώς κοιτουσα την Μαρία που κάπνιζε το τσιγάρο της
"Με την Ελένη είσαι για καφέ;" "Όχι " απάντησα δειλά.Παυση.Μετα από κάποια δευτερόλεπτα ξαναμίλησε" εντάξει τα λέμε" κλείνοντας το μου στα μούτρα.Φανηκε ενοχλημένη.

Σπαστηκα τρομερά.Δεν περίμενα να μου το κλείσει μες στη μούρη.Στο κάτω κάτω δεν της είπα κάτι κακό!με είδε νευριασμένη η Μαρία και ρώτησε" είσαι καλά;" " Ναι καλά είμαι " της απάντησα και της χαμογέλασα.Δεν ήθελα να μου χαλάσει τη διάθεση μια μαλακια.Περνουσα πολύ ωραία με τη Μαρία και δεν ήθελα να χαλάσω την ατμόσφαιρα.
Η ώρα πέρασε λέγοντας διάφορα προσωπικά της και δικά μου ώσπου είπαμε να το διαλύσουμε." Σε ευχαριστώ πολύ για την παρέα.Θα σου δώσω το τηλέφωνο μου για να κανονίσουμε να διαβάσουμε μαζί" μου είπε και με αγκάλιασε.Μυρισα το άρωμα της.Ηταν διαφορετικό από της μαρίνας αλλά εξίσου μαγευτικό.Ηθελα να της φιλήσω το λαιμό πολύ αλλά δεν έπρεπε.Καθισαμε κάποια δευτερόλεπτα αγκαλιά μέχρι που της απάντησα " δεν κάνει τίποτα! Μαρεσει πολύ η παρέα σού" κλείνοντας της το μάτι.Της έγραψα το τηλέφωνο μου και μετά χωρίστηκαν οι δρόμοι μας.

....

Στο δρόμο για το σπίτι τη σκεφτόμουν.Οχι τη μαρίνα.Την Μαρία.Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει.Απο τη μια στιγμή στην άλλη ηρθε και άλλη κοπέλα στη ζωή μου.Απο την άλλη δεν ήθελα να αφήσω τη μαρίνα,ήμουν ερωτευμένη μαζί της..Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα.......
..



Μπαίνοντας σπίτι έπιασα το κινητό μου και την πήρα τηλέφωνο, Έπρεπε να ξεκαθαρίσουμε τι είχε γίνει.Δεν μαρεσε που μου το έκλεισε έτσι απότομα.πληκτρολογησα τον αριθμό και περίμενα μέχρι να το πιάσει.Αλλα τίποτα.Χτυπουσα για ένα λεπτό και τίποτα.Δεν το σήκωνε.Εκνευριστηκα κάπως.Γιατι δεν σηκώνει; Που να είναι; Πως να είναι; Τέτοιες σκέψεις πλημμυριζαν το μυαλό μου μέχρι που χτύπησε το τηλέφωνο μου.Ηταν η Ελένη. " Έλα" απάντησα " τι κάνεις; " Καλά είμαι ρε" απάντησε εκείνη " χαθήκαμε.Που εξαφανίστηκες;" " Είχα πάει με μια κοπέλα από την σχολή για καφέ.τωρα γύρισα" της απάντησα καθώς έτρωγα φαγητό στην κουζίνα." Σοβαρά μιλάς; Καινούριο γκομενακι; Καλή είναι; " Απάντησε φανερά ενθουσιασμένη. " Είναι πολύ γλυκιά.Θα στα πω από κοντά" " εντάξει πότε θες να βρεθούμε; Το βράδυ σπίτι μου;" Ρώτησε και σαστισα για λίγο.Ευκαιρια μήπως και έβλεπα τη μάνα τής." Ναι εντάξει το βράδυ θα είμαι εκεί" και έτσι κανονίσαμε.....

Η μητέρα της φίλης μουWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu