Η μητέρα της φίλης μου

ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΣ

Είχε πάει 12 και βρισκόμουν καθ' οδόν για να συναντήσω τη μαρια. Ήθελε να συναντηθούμε στην κεντρική πλατεία και συμφώνησα.Ημουν αγχωμενη που θα την ξαναεβλεπα και έπρεπε να της εξηγήσω τι είχε συμβεί.Πρεπει να είμαι ειλικρινής μαζί της......

Λίγη ώρα αργότερα έφτασα στο μέρος όπου θα βρισκόμασταν.Παρκαρα το αμάξι λίγα μέτρα πιο μακριά και κατευθυνθηκα προς την πλατεία.Εκατσα σε ένα παγκάκι που είχε και κοιτούσα τριγύρω.Δεν είχε έρθει ακόμα και έτσι έστριψα ένα τσιγάρο και το έβαλα στο στόμα μου.Καπνιζοντας το, παρατηρούσα τους ανθρώπους που περνούσαν από μπροστά μου,τα παιδιά που έπαιζαν μπάλα,τα ηλικιωμένα ζευγαρακια που κρατιοντουσαν χέρι χέρι και χαμογελούσαν ο ένας στον άλλον.
Γυρνώντας το κεφάλι μου από την άλλη είδα τη Μαρία να έρχεται προς το μέρος μου.Εσφιξε το στομάχι μου εκείνη τη στιγμη και οι παλμοί της καρδιάς μου αυξήθηκαν.Ειχα αγχωθει.

"Περίμενες πολύ ώρα;" Με ρώτησε και έκατσε δίπλα μου.Το χαμόγελο που κάποτε με έκανε να νιώθω εκείνες τις πεταλούδες και με γέμιζε με γαλήνη,είχε εξαφανιστεί και τη θέση του είχε πάρει μια σοβαρότητα,μια αυστηρότητα." Όχι μην ανησυχείς" της απάντησα και της χαμογέλασα." Λίνα πρέπει να μιλήσουμε για τη σχέση μας.Τον τελευταίο καιρό είσαι τελείως απόμακρη,δεν με παίρνεις ένα τηλέφωνο να δεις τι κάνω.Δεν με αγαπάς πια;!" Είπε και τα μάτια της βουρκωσαν.Ηξερα ότι δεν της είχα φερθεί καλά και δεν της αξιζε η συμπεριφορά μου.Αλλα ακόμα ειμαι τόσο μπερδεμενη με όλα αυτά που έχουν γίνει που ακόμα δεν ξέρω τι ακριβώς νιώθω.Χωρις να το πολύσκεφτω της απάντησα " φυσικά και σε αγαπάω.Απλα τις τελευταίες μέρες έχουν γίνει πολλά και με έχουν πιάσει απροετοίμαστη.Μετα το θάνατο της μαρίνας κάτι άλλαξε μέσα μου..." Απάντησα και το βλέμμα μου ήταν κενό." Το ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο αυτό για σένα αλλά δεν δικαιολογείται αυτή σου η συμπεριφορά απέναντι μου.Με έκανες τελείως στην άκρη δεν με άφησες να να είμαι κοντά σου σε αυτή τη δύσκολη στιγμη." Είπε κοιτοντας με στα μάτια.Εβλεπα ότι είχε πληγωθεί πολύ.Και για όλο αυτό έφταιγα εγώ.Πριν γίνει αυτό με τη μαρίνα ήμασταν τέλεια μαζί, μπορούσα να πω ότι επιτέλους ένιωθα ευτυχισμένη."Μαρία πρέπει να σου πω κάτι για εμένα και την Ελένη" Το βλέμμα της πάγωσε και τα μάτια της κοκκίνισαν."Έχουμε κάνει έρωτα .Συγγνωμη" της είπα και δάκρυα άρχισαν να κυλάνε από το πρόσωπο μου.Πρωτη φορά την έβλεπα έτσι.Το βλέμμα της ήταν γεμάτο μίσος σαν να επρόκειτο να μου κάνει κακο.Πηρε μια βαθειά ανάσα και με κοιτάξε στα μάτια" Δεν σου έφτανε που πηδηξες την μάνα.Επρεπε να πηδήξεις και την κόρη;!! Τι να σου πω μπράβο .Εμένα όμως να με ξεχάσεις.Τελειωσαμε.Απο δω και πέρα θα έχεις μόνο την Ελένη.Δεν περίμενα να είσαι τέτοιος άνθρωπος " μου είπε και σηκώθηκε από το παγκάκι.Την έβλεπα να φεύγει και αισθάνθηκα κάτι σαν να σπάει μέσα μου με τα λόγια που μόλις ξεστόμισε.Πηρα μια βαθειά ανάσα και έκλεισα τα μάτια μου.Προσπαθησα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου αλλά μάταια.Καυτες σταγόνες έτρεχαν στα μάγουλα μου και αμέσως σκούπισα τα μάτια μου.Σηκωθηκα από το παγκάκι και ξεκίνησα για το αμάξι....