Teacher • Camren• girlxgirl

•6•

Yorumlarınızı Bekliyorum ♥️

"Lauren."

Gözlerimi araladığımda, annemle göz göze geldim. Sabah sabah ne istiyordu acaba. Ellerimi gözlerime götürüp, gözlerimi ovuşturdum. Görüşüm daha netleştiğinde, yatak da doğruldum.

"Dün eve kaçta geldin?" Şimdi derdini anlamıştım.

"Çok geç değildi, Oniki gibi. Neden?" Derin bir nefes verip odanın perdelerini açmaya gitti, aynı zamanda söyleniyordu.

"Neden mi? Bu kadar geç kalmaman hakkında konuştuğumuzu hatırlıyorum." Ellerimi yüzüme koyup ağlar gibi mırıltılar çıkardım. Uykumu kesinlikle alamamıştım.

"Bir daha olmaz anne." Konuyu bir an önce kapatmak istiyordum. Ama o bana inatla uzatıyordu.

"Kiminle beraberdin?" İşte beklediğim soru.

"Dinah ve kızlar. Başka kimle olacağım değil mi?" Sahte bir gülümsemeyle söylediklerim onu pek tatmin etmiş gibi durmuyordu. Annem akıllı bir kadındı. Maalesef.

Annemin sorgusu sona erdiğinde, yataktan çıkabilmiştim. Bugün okul yoktu. Ne yazık ki onu göremeyecektim.

Tam o sırada telefonumun bildirim sesini duydum. Hızla telefonuma davrandım.

Camila;Günaydın.

Yüzüme büyük bir gülümseme yerleştirip,cevap verdim.

Lauren:Günaydınn.

Camila:Seni bugün biryere götürebilir miyim?

O an içimden 'ben seninle cehenneme bile gelirim' demek geldi. Ama tabiki öyle yazmadım.

Lauren:Tabiki. Nereye?

Camila:Lunapark? Nasıl olur?

Ah, son yaşadığım günler bana rüya gibi geliyordu. O ve ben lunapark. Gerçekten rüya gibi.

Lauren:Çok severim.

Camila:O zaman 1 saate hazır ol.

Ona cevap vermeden, dolabıma doğru koşmaya başladım. Giyicek hiçbirşeyim yoktu. Tanrım.

Üstüme güzel olduğunu düşündüğüm, kıyafetleri geçirip saçlarımı yapmaya başladım. Hafifde bir makyaj yaptıktan sonra, tamamen hazırdım.

Yatağıma oturup, onu beklemeye başladım. İçimde tarif edilemez bir heyecan vardı. Telefonumdan gelen bildirim sesiyle, heyecanım ikiye katlandı.

Camila:Geldim.

Onu bekletmemek için hızla merdivenleri indim. Son kez aynaya bakarken annem yanıma geldi.

"Nereye böyle." Kapıyı açıp anneme cevap verdim. "Lunaparka annecim. Açıklamak isterdim ama zamanım yok. Geç kalmam." Cümlem biter bitmez kendimi dışarı attım.

Bakış açıma Camila'nın arabası girdiğinde, gülümsedim. Siyah arabaya doğru yürüdüm. Arabanın yanına geldiğimde beni fark etmişti. Zaman kaybetmeden arabaya bindim.

Gözlerimiz buluştuğunda gülümsedim. "Selam Lauren." Oda gülümsedi. Normalden daha kısık bir sesle selam diye mırıldandım. "Gitmeye hazır mısın?" Sorusunu kafamı sallayarak cevapladım. Arabayı çalıştırdı ve lunaparka olan yolculuğumuz başladı.

Arada bana olan bakışlarını yakalıyordum. Ben ne zaman göz göze gelsek kafamı çeviriyordum, ama o aynadan gördüğüm kadarıyla bana bakmaya devam ediyordu. Yine aynı şeyi yaşadığımızda ben tekrar kafamı çevirdim. Bu hareketime gülüp radyoyu açtı. Radyoda "Rude" çalıyordu. Keyifli bir şekilde şarkıya eşlik etmeye başladı. Bir yandan da ellerini direksiyonun üzerine vurarak bir ritim tutturmuştu.